“Μετά τις χτεσινές αγκαλίτσες και το… ντέρμπι των πονεμένων στο ΟΑΚΑ, σήμερα είχαμε την άρνηση των ΠΑΟΚτζήδων να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του παιδιού, οπαδού του Ερυθρού Αστέρα, που δολοφονήθηκε στην Πόλη. Δεν έχει πάτο η κατάντια τους” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.
Χάσαμε τη μπάλα, φίλες και φίλοι… Όχι, δεν εννοώ μόνον ότι αναβλήθηκαν τα παιχνίδια όλων των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων, με αφορμή τη δολοφονική επίθεση στον αντιπρόεδρο της ΚΕΔ Ζωγράφο. Κακό είναι και αυτό, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και πολύ χειρότερα…
Φαντάζομαι ότι το ξέρετε όλοι : σήμερα είχαμε παιχνίδι στο ΣΕΦ, για το πρωτάθλημα του μπάσκετ, με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ. Όπως ήταν απολύτως λογικό και ηθικά επιβεβλημένο, ζητήσαμε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Μάρκο Ίβκοβιτς… και οι υπεύθυνοι της αντίπαλης ομάδας αρνήθηκαν, απειλώντας ότι θα αποχωρήσουν από το γήπεδο. Αν αυτό δεν είναι κατάντια, ειλικρινά θέλω κάποιος να μου πει : τι είναι κατάντια ;
Όποιος δεν σέβεται ούτε τους νεκρούς, ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί είναι εχθροί του, εκτός από την παντελή έλλειψη παιδείας και πολιτισμού που δείχνει, αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το κεφάλι του είναι τελείως… ακατοίκητο και ότι δεν έχει διαβάσει ούτε στοιχειωδώς την ιστορία των προγόνων μας, για να μάθει τουλάχιστον τα βασικά.
Οι φάπες είναι αμέτρητες !
Μετά από όλα αυτά, δεν μου κάνει καρδιά να ασχοληθώ με τα αγωνιστικά… ούτε να χαρώ όσο θα ήθελα για τη μεγάλη και καρυδάτη ανατροπή, που πέτυχαν τα παιδιά του Δημήτρη Καζάζη στο γήπεδο της Πυλαίας, γυρίζοντας το παιχνίδι από 2-0 σε 2-3 σετ και στέλνοντας το μήνυμα : τίποτα δεν τελειώνει πριν πει ο ΘΡΥΛΟΣ την τελευταία του λέξη !
Το παιχνίδι του μπάσκετ δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική, οι ομάδες έχουν τεράστια διαφορά ποιότητας και δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε μία προπόνηση της προκοπής με τέτοιους αντιπάλους. Θα σταθώ μόνον στην εξαιρετική άμυνα που παίξαμε και στις ευκαιρίες που δίνει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στα νέα παιδιά της ομάδας μας. Άντε να γυρίσουν σιγά-σιγά και οι τραυματίες για να είμαστε πανέτοιμοι όταν θα αρχίσουν οι σοβαρές υποχρεώσεις στο top-16 της Euroleague.
Δεν ξέρω αν υπάρχει ενδιάμεσα κάποιο παιχνίδι για το πρωτάθλημα του πόλο, με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ, πριν το παιχνίδι της 3ης Δεκεμβρίου στο “Γ.Καραϊσκάκης” για το πρωτάθλημα της Superleague. Aν τυχόν υπάρχει, θέλω να παρακαλέσω τους παίχτες μας να προσέχουν : κρίμα θα είναι να πνιγεί στην πισίνα κάποιος από τους παίχτες της αντίπαλης ομάδας. Μπορεί αυτοί να μην έχουν ιερό και όσιο, να μην σέβονται ούτε τους πεθαμένους, αλλά πρέπει να τους δείξουμε ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι…
Δυστυχώς, θα πάμε να παίξουμε το κρίσιμο παιχνίδι της Τετάρτης στη Μαδρίτη μετά από ένα μεγάλο διάστημα αγωνιστικής απραξίας. Ελπίζω τα παιδιά και οι προπονητές να εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία που είχαν και να γέμισαν τις μπαταρίες τους, έτσι ώστε να παρουσιαστούν φρέσκοι και ορεξάτοι στο χορτάρι του Βιθέντε Καλντερόν.
Μακάρι να πάνε κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και να μας κάνουν πάλι περήφανους, δείχνοντας σε φίλους και εχθρούς ότι είμαστε πλέον σε άλλο επίπεδο, αφήνοντας τα συνεταιράκια του ΟΑΚΑ και της Τούμπας στην κλάψα και στη μιζέρια τους. Εμείς, όπως πάντα, θα είμαστε εδώ για να τραγουδάμε : ΘΡΥΛΕ παίξε γερά, παίξε με τσαμπουκά και ο κόσμος σου θα τραγουδά !
ΥΓ. Υποψιάζομαι ότι στο παιχνίδι του μπάσκετ τραβήξαμε χειρόφρενο στο τέλος, για να κερδίσουμε με 25 πόντους διαφορά (80-55), έναν πόντο για κάθε χρόνο ζωής του 25χρονου Μάρκο Ίβκοβιτς.
