“Εμείς φταίμε και κανένας άλλος… Δεν είμαστε καλοί από την αρχή της χρονιάς, παίζουμε κλεφτοπόλεμο και προσπαθούμε να νικήσουμε με τα ψέματα. Πρέπει να ανασυνταχθούμε και να ενισχυθούμε… δώσαμε το δικαίωμα στους αντιπάλους μας να κάνουν όνειρα τίτλου και πρέπει να φτύσουμε αίμα για να ανατρέψουμε την κατάσταση” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.
Αν αρχίσω με τις προλήψεις μου, πρέπει να πω ότι δεν θα κερδίσουμε ένα παιχνίδι που δεν μπορώ να το παρακολουθήσω (λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων) για να είμαι δίπλα στην ομάδα μας και πάει στο διάολο… Όμως, αν μιλήσουμε σοβαρά, δεν είναι αυτό που φταίει.
Φταίει που ξεκινάμε κάθε χρονιά με τη βεβαιότητα ότι θα κάνουμε περίπατο και δεν μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν και αντίπαλοι, που προσπαθούν να βελτιωθούν και να μας ανταγωνιστούν. Φταίει που έχουμε κάνει την ομάδα να μοιάζει με… σούπερ μάρκετ, που πουλάει ό,τι καλό υπάρχει στα ράφια του. Φταίει που χτίζουμε την ομάδα μας κάθε καλοκαίρι από την αρχή και δεν έχουμε έναν σταθερό κορμό. Φταίει που είναι “είδος εν ανεπαρκεία” οι Έλληνες παίχτες στο ρόστερ και έχει γεμίσει το προπονητήριο του Ρέντη από μέτριους μισθοφόρους. Φταίνε πολλά…
Δεν συνηθίζω να παίρνω το… φτυάρι και να θάβω κόσμο, ούτε να κάνω “εν θερμώ” αναλύσεις και να υποδεικνύω λύσεις. Όμως, ούτε μπορώ να σωπάσω όταν βλέπαμε το κακό να έρχεται και δεν κάναμε τίποτα για να το αποτρέψουμε. Όσοι παρακολουθείτε τα κείμενα αυτής της στήλης, θα έχετε καταλάβει ότι δεν ανήκω στους βιαστικούς, στους μηδενιστές και στους γκρινιάρηδες… πάντοτε όμως υπάρχουν και κάποια όρια !
Κόντρα σε όλους τους πανηγυρτζήδες, που συνηθίζουν να αποθεώνουν τον Μίτσελ μετά από κάποιο θετικό αποτέλεσμα, έχω βαρεθεί να γράφω ότι υστερεί σε θέματα τακτικής και αυτό φαίνεται όταν παίζουμε απέναντι σε δουλεμένες ομάδες που έχουν κανονικούς προπονητές, έστω και αν αυτές στηρίζονται σε παίχτες χαμηλού επιπέδου.
Το ζητούμενο δεν είναι να “κλέψουμε” ένα αποτέλεσμα από έναν ποιοτικότερο αντίπαλο, όπως έγινε όταν νικήσαμε την Ατλέτικο και τη Γιουβέντους στο “Γ.Καραϊσκάκης”. Ούτε είναι το ζητούμενο να κάνεις πάρτι κόντρα στους Πανθρακικούς και στις Κέρκυρες… το ζητούμενο είναι να είσαι ο κυρίαρχος και να παίρνεις τα αποτελέσματα που χρειάζεσαι, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις κάποιους σοβαρούς αντιπάλους.
Το παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ χάθηκε και ανήκει πλέον στην ιστορία. Προσωπικά, δεν έχω καμία απολύτως δυσκολία να συγχαρώ τους αντιπάλους μας και τον προπονητή τους. Όμως, θέλω και να τους ευχαριστήσω, επειδή μας έδωσαν απόψε την ευκαιρία να βγάλουμε τα γυαλιά που φοράμε και να δούμε την ωμή πραγματικότητα, να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε πολλά πράγματα για να πάρουμε ξανά την κατάσταση στα χέρια μας. Με πορδές, αυγά δεν βάφονται !
