ΑΠΟ ΦΙΛΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

Ο Λόρδος Βύρωνας έλεγε ότι η φιλία είναι ο έρωτας χωρίς φτερά.

Πώς μπορείς, όμως, να βάλεις φτερά σε μια φιλία; Η στρατηγική, βήμα βήμα, για να τον κάνεις να σταματήσει να σε βλέπει ως κολλητή και να γίνεις η γυναίκα της ζωής του. 

Μου πήρε 10 χρόνια για να πείσω την –εδώ και επτά χρόνια σύζυγό μου– να σταματήσει να με βλέπει ως φίλο. Μια φουλ δεκαετία γεμάτη μηχανορραφίες, συνωμοσίες και δοκιμές όλης της παλέτας ψυχολογικών τρικ που έχουν εφευρεθεί ποτέ επί του θέματος. Χρησιμοποίησε αυτή τη συσσωρευμένη εμπειρία για να τα καταφέρεις. Απλώς πολύ πιο γρήγορα απ‘ όσο χρειάστηκα εγώ, ώστε να καταλήξει με happy end η παρακάτω ιστορία.

Friends without benefits

Μου ήρθε να της χώσω ένα αφράτο χαστούκι στη μούρη. Εκεί, στη μέση του Εθνικού Κήπου όπου είχαμε καθίσει,πάνω στο γρασίδι, όλη η τότε παρέα από το πρώτο έτος του Οικονομικού της Νομικής. Ναι, το ξέρω ότι το locationείναι τραγικά λάθος, αλλά έπρεπε να βιαστώ. Υπήρχε, βλέπεις, και ένα παλικαράκι από το Χολαργό που ετοιμαζόταν επίσης να της την πέσει. Τελικά, αποδείχτηκε πως η «σειρά προσέλευσης» δεν είχε καμία σημασία.Εκείνη μας έφτυσε και τους δυο. Με τη μόνη διαφορά ότι από μένα ζήτησε να παραμείνουμε «φίλοι».

Μια φράση που, κανονικά, θα έπρεπε να σηκώνει αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη, αφού είναι με διαφορά ό,τι πιοελεεινό μπορείς να ακούσεις στη ζωή σου. Ειδικότερα όταν προέρχεται από τα λαχταριστά, κερασένια χείλη κάποιου που νοιάζεται αρκετά για σένα, ώστε να μη θέλει να σου πει κατάμουτρα ότι δεν του/της κάνεις κλικ. Και τσούζει. Σαν αγιασμός που πέφτει πάνω σε δαιμονισμένο – ή, ακόμα χειρότερα, σαν τα φετινά εκκαθαριστικά της εφορίας. Επίσης, σου αφήνει και χούι, καθώς είναι εκείνη η ανοιχτή πληγή που επιμένεις να ψαχουλεύεις μηχανικά κάθε φορά που αισθάνεσαι ασφυκτικά μόνος/μόνη.

Άσε που αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι να ρίχνεις τα μούτρα σου και όντως να μένεις «φίλος», σε μιααξιολύπητη προσπάθεια να γραπωθείς από την αύρα ενός ανθρώπου που σε θέλει δίπλα του, αλλά όχι από πάνω ή από κάτω του. Αυτό ακριβώς που έκανα εγώ. Μια πράξη απελπισίας –και αυτοχειρίας κάθε έννοιας αυτοεκτίμησης– που δεν εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου.

Έχεις βρόμικο μυαλό. Το θέμα είναι: Εκείνος το ξέρει; Ή απλώς το υποψιάζεται;

Κάθε σχέση κρύβει στον πυρήνα της ένα παιχνίδι στρατηγικής. Και πάντα υπάρχει κάποιος που έχει το πάνω χέρι. Δηλαδή όχι εσύ. Αν, όπως συνέβη στην περίπτωσή μου, έχεις ήδη εκδηλώσει τις βρόμικες διαθέσεις σου και έχεις φύγει με αναμνηστικό μια άβολη χυλόπιτα, τότε ξεκινάς από ακόμα πιο μειονεκτική θέση. Μην τρομάζεις. Τα πράγματα δεν είναι απελπιστικά, απλώς πρέπει και να ρισκάρεις περισσότερο (να τον χάσεις για πάντα) και να εξοπλιστείς με την υπομονή ψηφοφόρου του ΚΚΕ που περιμένει να δει την Αλέκα στην εξουσία. Αυτό που λένε ανεξάντλητη, ιώβεια υπομονή. Αν, από την άλλη, υποψιάζεται ότι τον θέλεις, αλλά δεν μπορεί να πάρει και όρκο στο Ευαγγέλιο, τότε έχεις και καμία δεκαριά βέλη παραπάνω στη φαρέτρα σου. Με άλλα λόγια, μπορείς να κάνεις πιο εύκολα reboot στο status της μεταξύ σας σχέσης.

Η γιαγιά σου είχε δίκιο: «Κράτα το γάλα για αργότερα»

«Μια γυναίκα ξέρει μέσα στα πέντε πρώτα λεπτά της γνωριμίας σας αν θα κάνει σεξ μαζί σου». Ένα γελοίο κλισέ που κάθε άντρας στον πλανήτη έχει ωστόσο στο βάθος του μυαλού του κάθε φορά που σου μιλάει για πρώτη φορά. Ευτυχώς για εσάς, το αντίστροφο δεν ισχύει. Ένας άντρας θέλει να κάνει σεξ με κάθε γυναίκα που έχει ποτέ σεργιανίσει εντός του οπτικού του πεδίου, ανεξάρτητα απ’ το αν πρόκειται για την τρίτη ξαδέλφη του, τη γυναίκα του καλύτερου-«γνωριζόμαστε-από-το-νηπιαγωγείο»-φίλου του, την κόρη του γείτονα που μόλις έσβησε την τούρτα των 18ων γενεθλίων της ή την εδώ και πέντε χρόνια καλύτερή του φίλη. Όμως άλλο πράγμα το σεξ και άλλο η σχέση.

Αν είστε φίλοι και του προσφέρεις το πρώτο, ξέχνα το δεύτερο. Γιατί τότε θα την πατήσεις όπως κάτι 18χρονα που νομίζουν ότι είναι «τόοοοσο κουλ» να είναι fuck buddies με κάποιον (επειδή αυτό έκανε η Μίλα Κούνις στo Friends with Benefits και καπάρωσε στο τέλος τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ). Μέχρι τη στιγμή που αυτό το έκτρωμα σχέσης παύει να τους είναι αρκετό. Αλλά άντε να δοκιμάσεις να πάρεις από ένα κακομαθημένο πεντάχρονο (αυτό που κάθε άντρας κρύβει μέσα του) ένα παιχνίδι που μόλις του χάρισες. Ό,τι και να του πεις, όσο και να του το εξηγήσεις, εκείνος το μόνο που θα κάνει είναι να μυξοκλαίει, να νευριάζει και να απλώνει το χέρι για να γραπώσει αυτό που θεωρεί δικό του.

Δηλαδή το στήθος σου και τα λοιπά σημεία της ανατομίας σου.

Κόψε του μαχαίρι τον «δωρεάν χρόνο ομιλίας»

Κάθε φιλία που έχεις στη ζωή σου κάτι σου προσφέρει. Σου ικανοποιεί μια βασική ανάγκη, ακόμα κι αν πολλές φορές δεν έχεις συνειδητοποιήσει καν ποια είναι αυτή. Οπότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι δυο βήματα πίσω. Τόση είναι η απόσταση που σου χρειάζεται για να δεις τι είναι αυτό που βρίσκει σε σένα. Τον ικανοποιείς σεξουαλικά όταν «ξεμένει»; (Σ.σ. Κάτι εντελώς λάθος, όπως είπαμε παραπάνω).

Είσαι η μόνη που ανέχεται τα παραληρήματά του για το αν πρέπει ή όχι να στείλει DM στην γκόμενα που γνώρισε χθες στο beach bar; Έχεις φίλες μοντέλα; Ξέρεις να ντύνεσαι; Είσαι γραμμένη στο Athens Daily Secret; Ξέρεις προσωπικά τον Τσίπρα; Οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, προσπάθησε να του το στερήσεις. Χωρίς ποτέ να του εξηγήσεις το γιατί. Αν η ανάγκη που του καλύπτεις είναι αρκετά σημαντική, θα έρθει σαν τοξικομανής για να πάρει τη δόση του. Και αυτό, όσο άρρωστο κι αν ακούγεται, μπορεί να είναι η βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί η νέα σχέση σας.

Εννοείται πως δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου, αφού χρειάζεται κάτι που ελάχιστοι διαθέτουν: αυτογνωσία. Ούτε είναι δεδομένο ότι θα πάρετε χαμπάρι τι σας συνδέει από την πρώτη δοκιμή. Η ουσία είναι ότι τα πράγματα μεταξύ σας πρέπει να σταματήσουν να είναι άνετα, δεδομένα και χουχουλιάρικα. Γιατί, για να σε δει εκείνος διαφορετικά, πρέπει προηγουμένως να το έχεις ήδη κάνει εσύ.

Πρέπει να του σπάσεις ό,τι σπάζεται. Τον τσαμπουκά, τη διάθεση, την οθόνη του iPhone του ή το ρεκόρ του στο Angry Birds. Είναι απαραίτητο να σταματήσεις να είσαι η λύση και να γίνεις το πρόβλημα. To βασανάκι του, αν θες. Πρέπει, με άλλα λόγια, να τον κάνεις να αναρωτηθεί τι στο διάολο έχεις πάθει. Μόνο τότε θα καταλάβεις αν νοιάζεται αρκετά: όταν θα αρχίσει να ψάχνει την αιτία της απομάκρυνσής σου.

Να λες πάντα το αντίθετο απ’ ό,τι σκέφτεσαι

Είναι η γκόμενά του τόσο λαϊκή, που θα ντρεπόταν να φωτογραφηθεί μαζί της τραγουδίστρια της παραλιακής; Του φέρεται σαν να είναι σκουπίδι; Και, πάνω απ’ όλα, είσαι σίγουρη ότι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να του συμβεί είναι να τη χωρίσει. Και μάλιστα ανεξάρτητα από το αν θα καταλήξει με εσένα ή όχι. Τότε μην του το πεις ποτέ.

Αντιθέτως, φρόντισε να την υποστηρίζεις φαινομενικά, να του λες ότι οι άνθρωποι αλλάζουν (προσθέτοντας ότι, στην περίπτωσή της, δεν το βλέπεις), ότι είναι κρίμα να χαραμίσει τη σχέση του (ακόμα κι αν όντως έχει δίκιο, το κορίτσι είναι μεγάλη ταλαιπωρία) και ότι δεν καταλαβαίνεις γιατί όλοι όσοι τον αγαπούν (φίλοι, γονείς, δάσκαλος taekwondo) είναι εναντίον της.

Σε μπέρδεψα; Οκέι. Πάμε από την αρχή. Θα του λες αυτό ακριβώς που θέλει να ακούσει. Για την γκόμενά του, τους θεϊκούς κοιλιακούς του, το πορτοκαλί μαύρισμά του ή την πιθανότητα να πάρει το επόμενο Champion’s League ελληνική ομάδα. Αυτή η –κατάπτυστη, το ομολογώ– τακτική θα σε φέρει σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ανθρώπους που νοιάζονται για εκείνον. Το οποίο είναι πάρα πολύ καλό πράγμα, αφού στα μάτια του θα γίνεις ακόμα πιο ξεχωριστή. Εκείνη που τον καταλαβαίνει καλύτερα και από τη μαμά του. Και τι είπαμε ότι παθαίνει ένα ανασφαλές αγόρι όταν του πάρεις το απαλό κουβερτάκι που του έχεις απλώσει σε μια ακρούλα για να κουρνιάσει; Κλαίει και το ζητάει πίσω. Μόνο που αυτή τη φορά θα το ήθελε όλο δικό του.

Εννοείται πως πρόκειται για μια τακτική που θέλει μια άλφα δεξιοτεχνία, αφού πρέπει να συμφωνείς μεν, πετώντας εμβόλιμα θανατηφόρες σπόντες δε. Πάντως, έχει δοκιμασμένα αποτελέσματα. Και, μακροπρόθεσμα, θα βγεις κερδισμένη.

Είσαι έτοιμη να χάσεις για πάντα;

Αν κάνεις τα παραπάνω, είναι δεδομένο ότι θα βγεις μια για πάντα από την καταραμένη ζώνη του φιλό-φωτος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα φας ντε και καλά κουφέτα από τον Χατζηγιαννάκη. Ακόμα κι αν σε μένα αυτό ακριβώς συνέβη. Με καθυστέρηση, βέβαια, μίας δεκαετίας. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Οπότε, πριν σηκωθείς και αρχίσεις να κουνάς τη βάρκα όπου είστε και οι δυο μέσα, φρόντισε να είσαι πλήρως προετοιμασμένη να σκάσεις και να κολυμπήσεις. Και όταν λέω να κολυμπήσεις, εννοώ μακριά του. Με τη θάλασσα να είναι φτιαγμένη από τα δάκρυά σου. Και όταν λέω να σκάσεις, εννοώ από το κακό σου που θα δεις το απωθημένο σου να σου κουνάει το μαντίλι καθώς απομακρύνεται αγκαλιά με μια άλλη. Γιατί η πιο αποδεδειγμένα αποτελεσματική τακτική που μπορείς να ακολουθήσεις είναι να σηκωθείς και να φύγεις από τη ζωή του. Όχι να μπλοφάρεις ότι το κάνεις, αλλά όντως να το κάνεις.

Αν σε ακολουθήσει, κέρδισες. Αν όχι, κέρδισες την αξιοπρέπειά σου. Κάτι είναι και αυτό.

Πηγή: http://www.madamefigaro.gr/