Χαιρετώ μετά από κάποιες μέρες απουσίας όλους τους φίλους/ες. Πλεόν δεν φοράμε το Ευρωπαικό μας στέμμα αλλά ετοιμαζόμαστε να το παραδώσουμε στον νέο διάδοχο του και ευχόμαστε να μην είναι της Ρεάλ, μην πω ούτε της ΤΣΣΚΑ. Κατά τα άλλα, όπως γράφτηκε από πολλούς και ειπώθηκε από όλους, αξίζει «μόνο περηφάνια για αυτήν την αξεπέραστη ομάδα»! Εγώ, απ’την πλευρά μου πλέον αισθάνομαι πως πρέπει να εμπεδώνουμε την πραγματικότητα του αποκλεισμού από μια ανώτερη, ποιοτικά, ομάδα αλλά και να δούμε άμεσα τον εγχώριο μας στόχο (και μεγαλύτερο της χρονιάς) προτού κάνουμε την γενική ανασκόπηση της σεζόν 2013-14. Ούτως ή άλλως αυτή η ομάδα δεν σταματά εδώ, αντιθέτως ένα καλό πάθημα μπορεί να γίνει φάρος για την επόμενη….Ευρωπαική μας κατάκτηση!
Όλη η χρονιά ένα μεγάλο διπλό
Η ομάδα των θαυμάτων, των ανατροπών και της απόλυτης μαγκιάς με την φετινή ομάδα δεν διαφέρει σε πολλά καθώς πάνω απ’όλους και όλα μπαίνει το σύνολο και η ΟΜΑΔΑ. Τι της λείπει όμως για να ολοκληρώσει την χρονιά με τίτλο; Ένα μεγάλο διπλό! Αν εξαιρέσουμε αυτό της Πόλης κόντρα στην Γαλάτα στην 2η αγωνιστική της Ευρωλίγκας, μεγάλο διπλό ουσίας δεν ήρθε απ’την ομάδα μας παρότι βρέθηκε κοντά (μια με ΠΑΟ στην 7η αγωνιστική του ΤΟΠ 16 και μια με Ρεάλ στο 2ο ματς των 8). Και χωρίς διπλό κόντρα σε αντίπαλο με παράλληλους στόχους δεν μπορείς να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω…
Βεβαίως δεν ξεχνάμε ότι η φετινή ομάδα αφέθηκε στο έλεος της «τύχης» (ατυχίας καλύτερα) καθώς τόσοι μαζεμένοι τραυματισμοί στα χρονικά δεν θυμάμαι να υπήρξαν σε άλλη ομάδα! Και όταν παλεύεις στην πιο κρίσιμη καμπή της Ευρωλίγκας χωρίς 3 βασικούς (4 με Λό τελείως εκτός) τότε μόνο σε θαύμα μπορεί να ελπίζεις και κάπως έτσι ήρθε η ήττα στο ματς της χρονιάς με την Αρμάνι στο ΣΕΦ (όπως αποδείχθηκε) και το μειονέκτημα έδρας στην φετινή ευρωπαική μας πορεία.
Σαφώς όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και τα αγωνιστικά δεδομένα και παραλείψεις με πρώτο και βασικότερο την καλοκαιρινή (και ενδιάμεση) ενίσχυση που δεν πήρε θετικά ποσοστό επιτυχίας, κακά τα ψέματα. Λίγο οι αποχωρήσεις βασικών στελεχών της ομάδας του back2back, λίγο κάποιες άστοχες καλοκαιρινές προσθήκες αλλά και οι χειμερινές –βεβιασμένες σε μεγάλο βαθμό κινήσεις- με Κόλλινς και Σερμαντίνι αποδυνάμωσαν αλλά κυρίως αποδιοργάνωσαν την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Το μέλλον είναι μπροστά μας
Ό,τι και να γίνει φέτος δεν διαγράφει με τίποτα τις 2 μαγικές χρονιές που προηγήθηκαν και όπως δήλωσαν και οι διοικητικοί ηγέτες της ομάδας μας «είμαστε νέοι, έχουμε δίψα και ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει εκεί που του ανήκει, στην ελίτ». Για να το λένε το εννοούν και ξέρουν τον τρόπο αλλά οφείλουν να προσέξουν και την παραμικρή λεπτομέρεια στον σχεδιασμό της νέας σεζόν παίρνoντας το μάθημα τους απ’την φετινή χρονιά με όλα τα καλά και τα κακά της. Έτσι χτίζεται σωστά η ομάδα, έτσι θα παραμείνει σε υψηλό επίπεδο.
Οι βάσεις υπάρχουν και δεν αλλάζουν, το Ελληνικό στοιχείο είναι πλούσιο και ο παίχτης-κράχτης είναι εκεί για να δώσει σε νέους και παλιούς το πνεύμα του νικητή και της αυταπάρνησης. Όπως και ο ίδιος ο Σπανούλης είπε, «πραγματικός νικητής είναι αυτός που όταν πέσει καταφέρνει να σηκωθεί και να συνεχίσει». Το μύνημα εστάλη…Και τώρα, ένα μεγάλο διπλό για να κλείσει η χρονιά με το πολυπόθητο Πρωτάθλημα!
ΥΓ: Αιώνια περήφανοι και ευλογημένοι!
ΥΓ1: Ένα κατάμεστο ΣΕΦ στον πρώτο εντός έδρας αγώνα της ομάδας μας μετά τον αποκλεισμό θα ‘ναι κάτι περισσότερο από μια κούπα!
ΥΓ2: Συγχαρητήρια στο τμήμα πόλο ανδρών και βόλλευ γυναικών για τους τίλους τους…Η συλλογή συνεχίζεται με τα παλλικάρια του βόλλευ ανδρών.
