Χαιρετώ την κατακόκκινη παρέα και εύχομαι καλή αρχή και πορεία στο redvoice!
Θα ξεκινήσω με το πρώτο μου άρθρο να αφορά τον καινούριο προπονητή της ομάδας μας, με βάση τα όσα είδα (από κοντά) στον αγώνα με την Τρίπολη, αλλά και τα όσα έχω διαβάσει από τις πρώτες του συνεντεύξεις και τις ανταποκρίσεις των προπονήσεων.
Ξεκινώντας από τα αγωνιστικά, μπορώ να πω ότι η ομάδα απέναντι στον Αστέρα ήταν εμφανώς πιο παθιασμένη και ορεξάτη μέσα στο γήπεδο και σε αρκετές περιπτώσεις άλλαζε πολύ όμορφα τη μπάλα. Δεν μπορώ να πω ότι μαγεύτηκα από την εικόνα της (όπως την είδα από το γήπεδο τουλάχιστον), αλλά σίγουρα όταν κάνεις 19 ευκαιρίες μέσα στην μοναδική αήττητη έδρα (μέχρι το Σάββατο) του πρωταθλήματος και απέναντι στην καλύτερη άμυνα αυτού, με 3-4 κλασικότατες ευκαιρίες για γκολ, τότε σαφώς και το πρόσημο είναι κάτι παραπάνω από θετικό. Πόσο μάλλον αν βρίσκεσαι λίγες μόλις ημέρες στο τιμόνι της ομάδας και είναι το επίσημο ντεμπούτο σου.
Αν προσθέσουμε στα παραπάνω και τη χρησιμοποίηση κάποιων νέων προσώπων που απέδωσαν αρκετά καλά κατά τη γνώμη μου (Βλαχοδήμος, Φέισα, Παπάζογλου), τότε το πρώτο δείγμα γραφής του Μίτσελ είναι άκρως ενθαρρυντικό. Ο άνθρωπος φαίνεται τίμιος και πάνω από όλα δίκαιος. Θέλει να δοκιμάσει όλους τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του για να δει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες της ομάδας, προκειμένου να την ενισχύσει και να την προετοιμάσει όσο το δυνατό καλύτερα το καλοκαίρι.
Όσον αφορά τη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε μετά το τέλος του Σαββατιάτικου παιχνιδιού και τη συνέντευξη που έδωσε κατά την παρουσίαση του, φαίνεται σοβαρός, εργατικός και έξυπνος άνθρωπος.. έχει καταλάβει από την πρώτη στιγμή σε ποια ομάδα έχει έρθει, δείχνει να είναι καλά ενημερωμένος για το ρόστερ και τις ικανότητες των παικτών, καθώς και τις απαιτήσεις που υπάρχουν από τον κόσμο (κυρίως), αλλά και από τη διοίκηση. Προσωπικά, από αυτά τα λίγα που έχω δει και ακούσει μέχρι στιγμής, μου θυμίζει σε κάποιο βαθμό τον μέγα Ερνέστο, τόσο στην αγωνιστική του φιλοσοφία, όσο και στην ποδοσφαιρική του (και όχι μόνο) παιδεία και ευφυΐα.
Επίσης, οι παίκτες από ότι φαίνεται, τον εκθειάζουν όσον αφορά τις προπονήσεις που κάνει και τις οδηγίες που δίνει στον καθένα ξεχωριστά. Πιστεύω δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για μια ομάδα από το να έχει άριστες σχέσεις ο προπονητής με τους παίκτες του, να τους εμπνέει σεβασμό και οι παίκτες να ξέρουν ότι ο προπονητής είναι το απόλυτο αφεντικό (έχοντας και την απαραίτητη στήριξη της διοίκησης βέβαια, κάτι που δεν είχε ο Ζαρντίμ) και κάνει κουμάντο στα πάντα. Φαίνεται να υπάρχει καλό κλίμα και χημεία αυτές τις πρώτες μέρες. Μακάρι να παραμείνει όλο αυτό, όπως συνέβη και με τον Ερνέστο.
Τέλος, κάτι πάρα πολύ ενθαρρυντικό που παρατηρώ, είναι ότι ο Μίτσελ εκτός από τους παίκτες, εμπνέει για κάποιο λόγο και την συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων. Ίσως γιατί δείχνει ότι θα δώσει ευκαιρίες στους μικρούς ώστε να αναδειχθούν, ίσως γιατί η φιλοσοφία του ταιριάζει αρκετά με τη φιλοσοφία της ομάδας, ίσως γιατί έκανε καλή διαχείριση και αλλαγές στο ματς με τον Αστέρα? Το σημαντικό πάντως είναι ότι υπάρχει εμπιστοσύνη από την αρχή. Ελπίζω μόνο να διατηρηθεί αυτή η εμπιστοσύνη και να μην αρχίσουν τα γνωστά “καντήλια” και αφορισμοί μετά το πρώτο στραβό αποτέλεσμα ή κακή εμφάνιση της ομάδα.
ΥΓ : Αυτά από εμένα αρχικά. Ελπίζω να σας άρεσε το άρθρο μου και να μην κούρασα. Πιστεύω σιγά σιγά να εξοικειωθώ και να έχω καλύτερα αποτελέσματα!
