Ο Ολυμπιακός πριν μερικά χρόνια βρέθηκε ξανά με την πλάτη στον τοίχο και οι ομοιότητες με το σήμερα (ή μάλλον για την ακρίβεια με το αύριο) είναι μεγάλες.
Η ομάδα μας έρχεται στο Ναό να παίξει τον επαναληπτικό του 3-0 της Κύπρου απέναντι στην Ανόρθωση, το οποίο μας άφηνε με το ενάμιση πόδι εκτός ομίλων Champions League. Στον πάγκο του Θρύλου κάθεται Ισπανός προπονητής, ο οποίο βρίσκεται στην ομάδα μικρό χρονικό διάστημα. Η Ανόρθωση ήταν αντιπροσωπευτικότατο δείγμα αμυντικογενούς ομάδας, που πρώτο της μέλημα ήταν να κρατήσει το μηδέν.
Αυτή τη στιγμή καλούμαστε να αντιδράσουμε ξανά απέναντι από ένα 3-0 του πρώτου παιχνιδιού, πάλι με Ισπανό προπονητή στον πάγκο και ο οποίος βρίσκεται για πολύ μικρό χρονικό διάστημα στην ομάδα. Η Λεβάντε επίσης είναι μια ομάδα που κοιτάζει πρώτα την άμυνα και ύστερα να χτυπήσει στην κόντρα.
Σίγουρα υπάρχουν και σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ματς, αλλά ένα μικρό deja vu , μια αίσθηση ότι το έχουμε ξαναζήσει, πλανάται στην ατμόσφαιρα. Όλοι πάντως ελπίζουμε η κατάληξη να είναι διαφορετική.
Οι διαφορές εντούτοις μεταξύ των δυο καταστάσεων, όπως προαναφέρθηκε, είναι σημαντικές.
- Είναι διαφορετικό να έχει αναλάβει ένας προπονητής την ομάδα από την αρχή της προετοιμασίας της και διαφορετικό να την αναλαμβάνει στα μέσα της σεζόν και μάλιστα πριν από 2 εβδομάδες περίπου.
- Σίγουρα η Λεβάντε δεν είναι Ανόρθωση.
- Φυσικά και το Europa League δεν είναι Champions League (έστω και αν αναφερόμαστε σε προκριματικά).
- Σαφέστατα ο Ολυμπιακός δεν έχει να χάσει αύριο όσα έχασε στον επαναληπτικό με την κυπριακή ομάδα.
Κι αφού κάναμε μια αναφορά στα δεδομένα του αγώνα πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, πάμε να μπούμε λίγο στην ουσία, στην μπαλίτσα.
Κατά την προσωπική μου άποψη (ας αφήσουμε εκφράσεις τύπου “ο γράφων θεωρεί”. Δεν είμαστε δημοσιογράφοι, μεταξύ μας μιλάμε) ο Ολυμπιακό δεν πρέπει να μπει στο ματς έχοντας στο μυαλό του να εξαπολύσει γιουρούσια. Η Λεβάντε δεν είναι καμιά ομαδάρα. Είναι όμως μια καλά οργανωμένη ομάδα ειδικά όταν αμύνεται. Δεν σε αφήνει να φτάσεις χαλαρός μέχρι τα καρέ της και ακόμη και οι… υπερήλικες μπακ της ορμάνε στην μπάλα σαν λαγωνικά όταν πλησιάσεις στα λημέρια τους. Ζουν και αναπνέουν να σε χτυπήσουν στην κόντρα. Το να πας να μπεις με τον… τερματοφύλακα στα δίχτυα τους μάλλον θα μηδενίσει νωρίς τις όποιες πιθανότητες έχουν απομείνει για πρόκριση.
Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό σκορ το 1-0 στο ημίχρονο. Αν ευτυχίσουμε να προηγηθούμε στο πρώτο μέρος, δεν θα πρέπει να σημάνει φουλ επίθεση χωρίς σύνεση με στόχο το δεύτερο τέρμα πριν το 45′. Υπάρχει χρόνος στο δεύτερο μέρος να πετύχουμε ένα τέρμα μέχρι το 70′ και μετά πιστεύω ακράδαντα ότι το τρίτο το… σημαντικότερο θα έρθει από την τρομακτική πίεση που θα ασκήσει ο κόσμος!
Στην περίπτωση όμως που το ματς στραβώσει νωρίς ή έχει φτάσει στο 75′ για παράδειγμα και είναι στο 0-0, ο Θρύλος δεν πρέπει να το παρατήσει, ούτε φυσικά ο κόσμος του. Να φύγουμε με νίκη και με ψηλά το κεφάλι από τη διοργάνωση μέσα στο σπίτι μας. Αν είναι να “πέσουμε” ας “πέσουμε” μαχόμενοι, όπως μας αρμόζει!
Η ομάδα μετά την αλλαγή προπονητή ψάχνει τα πατήματά της, το στυλ παιχνιδιού της και ήδη είδαμε ψήγματα στον αγώνα με την Ξάνθη. Η Λεβάντε όμως δεν είναι Ξάνθη και η Ευρώπη δεν είναι ελληνικό πρωτάθλημα. Ξεκαθαρισμένα πράγματα. Τα σκαμπανεβάσματα επίσης είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν στη μεταβατική περίοδο που διανύουμε. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα και πρέπει πρώτα από όλους ο κόσμος να το έχει καλά στο μυαλό του και να ξέρει τι ζητάμε ακριβώς μέσα σε αυτό το ματς. Από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς ψάχνουμε ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα. Αν δεν μπορούμε να πάρουμε την πρόκριση υπάρχει ξεκάθαρος στόχος. Νίκη με ψυχή, πάθος και ταυτόχρονα μυαλωμένα!
Θα είναι δύσκολο το βράδυ της Πέμπτης και όλα τα αποτελέσματα είναι ανοιχτά. Περιμένω την ομάδα να τα δώσει όλα από το πρώτο λεπτό, αλλά κυρίως με ΣΥΝΕΣΗ και ΜΥΑΛΩΜΕΝΑ! Ένα σύνθημα ήταν πάντοτε το πιο αγαπημένο μου και με λύπη μου διαπιστώνω ότι τα τελευταία χρόνια έχει σχεδόν εκλείψει από το γήπεδο:
ΘΡΥΛΕ ΠΑΙΞΕ ΓΕΡΑ, ΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ!!!
