Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια μίνι ανασκόπηση του παρελθόντος, με αναφορά στα προβλήματα του σήμερα και μια, αν όχι σφαιρική και αντικειμενική άποψη, τότε απλά μια υποκειμενική πολυεπίπεδη παρατήρηση. Το μέγεθος του κειμένου αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολύ μεγάλο και συνεπώς κουραστικό, αλλά θεώρησα ότι πρέπει να γραφτούν κάποια στιγμή συγκεντρωτικά κάποια πράγματα.
Η γιούχα και το κράξιμο δεν είναι το πρόβλημα αλλά το σύμπτωμα. Το ζήτημα δεν είναι να πάρουμε μια ασπιρίνη να κρύψουμε το σύμπτωμα αλλά να χτυπήσουμε το πρόβλημα.
Το πρόβλημα ξεκινάει από την εκάστοτε διοίκηση. Όταν ανέλαβε αυτή η διοίκηση τη στήριξα με όλο μου το είναι. Γιατί; Όχι γιατί ήταν αλάνθαστη αλλά γιατί έδειχνε, και με τα λάθη της ακόμη, να προσπαθεί να κάνει καλύτερο τον Ολυμπιακό. Είχα λάβει και σχόλια του τύπου “κάθεσαι στο γραφείο του Μαρινάκη”. Φέτος λοιπόν ήμουν κάθετα αντίθετος σε όσα έγιναν στην ομάδα και τα έγραψα δεκάδες φορές γιατί πολύ απλά δεν είδα τίποτα! Δεν είδα προσπάθεια σε κανένα επίπεδο ΕΚΤΟΣ από το να προσπαθούν να μας πασάρουν τις… μπάμιες για φιλέτο.
Ρε μάγκες και οι μπάμιες χρήσιμες είναι κι όταν έχεις και οικονομικά «σφιξίματα», θα φας λιγότερες φορές κρέας και περισσότερες πρασινάδα για να τη βγάλεις. Δυστυχώς έτσι είναι είτε το θέλουμε είτε όχι. Όταν όμως με ταΐζεις πρασινάδες νύχτα μέρα για μήνες τι θες να πω; “Μμμ, τι νόστιμο”; Χάλια είναι το ρημάδι! Εντάξει, υπάρχουν και κάποιοι που γουστάρουν τις μπάμιες. Εκεί πάσο…
Στο δικό μου μυαλό και ψύχη φέτος υπήρξε πραγματική ΟΡΓΗ, για άλλον λόγο όμως. Ο λόγος ήταν ότι μου φέρονταν σαν να είμαι βρέφος. Τους έλεγα, σαν κακομαθημένο μεν πιτσιρίκι, ότι δεν μου αρέσουν οι μπάμιες αλλά θέλω κρέας, αλλά κι αυτοί τι έκαναν; Μου έκαναν «αεροπλανάκι» με μια πιρουνιά πρασινάδας και μου ζήταγαν να ανοίξω το στόμα να… προσγειωθεί το αεροπλανάκι! Μάλιστα που και που έτρωγαν κι αυτοί καμία πιρουνιά προσποιούμενοι ότι ήταν τέλειο. “Πω πω τι νόστιμο….!” σου πούλαγαν από ραδιόφωνα και λοιπές δηλώσεις τους. Κι αυτό σε/με (όπως θέλετε πάρτε το) εξόργιζε περισσότερο!
Διότι ναι, είτε μας αρέσει είτε όχι είμαστε κακομαθημένοι ή καλομαθημένοι (κι αυτό όπως θέλετε πάρτε το). Μάθαμε στο φιλέτο ρε φίλε. Ψέματα είναι; Έμαθες στις μεταγραφές “βόμβες”, μπαζούκας, αεροπλανοφόρα και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Έμαθες στο να είναι η ομάδα ακόμη και χάρχαλο αρκεί να έχεις μέσα 2 παιχταράδες που να σε ενθουσιάζουν και να γλυκαίνουν το χάπι σε βαθμό που όλα τα προβλήματα να αγνοούνται. Αυτό έμαθες, αυτό προσπάθησαν και σου έκαναν βίωμα ως σήμερα.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού απέδειξε ποιος είναι στα δύσκολα. Όταν ήταν στην κατάσταση που είναι ο βάζελος σήμερα, το ΟΑΚΑ δεν έμοιαζε από αεροφωτογραφία σαν λευκή πιατέλα με λίγα μυρμήγκια μέσα, αλλά σαν κατάμαυρη μυρμηγκοφωλιά!
Έλεγες ότι θα φτιαχτεί το Καραϊσκάκης και με προπονητικό κέντρο πλέον, ο στόχος είναι τα άστρα!!! Και ξαφνικά μπαίνεις στο νέο Καραϊσκάκης, με τον παίχτη-κράχτη Ριβάλντο (με βάση το σχέδιο που προαναφέραμε) να πλαισιώνεται από τον Ρέζιτς και τον Μάριτς. Είδαμε κάθε χρόνο προπονητές της μιας χρήσης, ομάδες της μιας σεζόν, παίχτες στο βωμό της φτήνιας και όχι του οργανωμένου πλάνου και της χρησιμότητας, ούτε καν της σωστής οικονομικής διαχείρισης! Απλώς της φτήνιας για την φτήνια!
Ξαφνικά τα πράγματα φαντάζουν άσχημα. Ο Ολυμπιακός (ο φίλαθλος-οπαδός) από εκεί που ονειρευόταν άστρα, ξαφνικά γεύεται το… χώμα της 5ης θέσης και της μη εξόδου καν στην Ευρώπη. Ξαφνικά δεν υπάρχει χρήμα για αγορά παιχτών ονομάτων-κραχτών και μένεις μόνο με τους κομπάρσους. Ξαφνικά υπάρχουν φωνές! Ξαφνικά το όνειρο πάει να γίνει εφιάλτης.
Και στη φουρτούνα πάνω σκάει ο καπετάν Βαγγέλης με τα πλοία του. Σκάει τρία νταμάρια χρήμα με το που μπαίνει, καταμεσής του καλοκαιριού κι από εκεί που πας με Λίνεν στον πάγκο, βρίσκεσαι με Βαλβέρδε. Από εκεί που έχεις ρόστερ της πλάκας, βρίσκεσαι με Ιμπαγάσα, Ριέρα, Ρόμενταλ κτλ. Άσχετα αν πρόσφερε ο καθένας ή όχι.
Ξαφνικά η φλόγα, που έδειχνε να τρεμοπαίζει, φουντώνει γιατί έπεσε λάδι. Πας την επομένη σεζόν και κολλημένος στο παρελθόν περιμένεις τα ονόματα κράχτες, τις μεταγραφές που ζαλίζουν το κεφάλι των ανθρώπων ασφαλείας του αεροδρομίου γιατί θα υποδέχονταν κάποιον για τον οποίο θα γίνει πανικός απέξω.
Σε κάθε δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια σε αυτόν τον τόπο υπήρξε το “φαίνεσθε” πρώτα και τελευταίο και καταϊδρωμένο το “είναι”. Δεν υπήρξε εξαίρεση σε μας, στον Ολυμπιακό. Δεν υπήρξε πότε ένα πλάνο εξέλιξης, προόδου. Όταν πρωτοήρθε ο Κόκκαλης ανέλαβε ένα ερείπιο και φάνηκε ότι είχε πολύ καλά στο μυαλό του τι ήθελε να κάνει. Να χτίσει υποδομές. Και το έπραξε! Η ομάδα απέκτησε ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο και γήπεδο. Μετά…; Για το μετά θεωρώ ότι δεν υπήρξε πλάνο. Θεωρήσαμε ότι το χρήμα θα συνεχίσει να μπαίνει και μάλιστα θα αυξηθεί κιόλας ώστε αντί για 1-2 κράχτες, να πάρουμε 3-4 και να πάμε καλύτερα στην Ευρώπη.
Δυστυχώς όσες φορές στον αθλητισμό κι αν το έχει δείξει η Ιστορία, κανείς δεν μοιάζει να θέλει να το καταλάβει. Οι ομάδες χτίζονται, δεν αγοράζονται!!!
Κι όμως πέρυσι ο Ολυμπιακός πήγε να το πράξει. Χωρίς τρελό μπάτζετ, χωρίς τεράστιους παίχτες, με δανεικούς από ομάδες που δεν είναι μεγαλύτερες από τον Ολυμπιακό, φτιάξαμε κάτι καλό. Βρε το ξέρω πάντα υπάρχει η μερίδα που δεν γουστάρει αυτόν που κάθεται στον πάγκο και γουστάρει περισσότερο τους παίχτες της εξέδρας από αυτούς που παίζουν μέσα. Βρε με λάθη, με κολλήματα, με βίτσια, με ότι θες να παραδεχτώ ότι βαδίσαμε μέσα στη χρονιά.
Κάνοντας ένα βήμα πίσω όμως, δεν γίνεται να μην βλέπεις ότι ήταν κάτι καλό. Άλλωστε η αποθέωση στο τέλος της σεζόν κάτι έλεγε για όλους μέσα στην ομάδα. Κι αν επέμεναν σε εκείνο το μοτίβο κάτι καλό θα σου έμενε, θα το βελτίωνες, θα το ανέβαζες. Επέλεξες να μην το συνεχίσεις, αλλά να το διαλύσεις.
Τα έκανες μάνταρα. Το παραδέχτηκες κι ο ίδιος ότι τα έκανες με δηλώσεις από τα πιο επίσημα χείλη. Πρώτος εγώ σε έκραξα. Τράβαγες προς τα βράχια με μαθηματική ακρίβεια και το χειρότερο; Προσπαθούσες να με πείσεις ότι δεν είναι βράχια αλλά μια υπέροχη παραλία με χρυσή άμμο.
Οι στόχοι της ομάδας είναι συγκεκριμένοι:
1) Πρωτάθλημα. Χωρίς αυτό είσαι τελειωμένος με την άποψη ότι δεν έχεις τα 20+ εκατομμύρια του CL και τέλος! Έχεις χάσει ένα τεράστιο ποσοστό εσόδων και μαζί με αυτό κάθε όνειρο. Είναι σίγουρα πάντα ο πρώτος στόχος αλλά όχι ως αυτοσκοπός με την άποψη ότι το πήραμε και τέλος, το κλείσαμε το μαγαζί. Ίσα-ίσα είναι απόλυτα απαραίτητη προϋπόθεση για να μείνει ανοιχτό το μαγαζί και να βελτιώνεται.
2) Καλό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ενθουσιάζεις τον κόσμο, τον “φτιάχνεις”, γεμίζεις γήπεδα, παίρνεις περισσότερα χρήματα από εισιτήρια, έχεις στήριξη και πας φουλ για ότι άλλο θες.
3) Κάθε χρόνο να γίνεσαι ένα κλικ καλύτερος από τον εαυτό σου. Να χτίζεις. Να υπάρχει πλάνο. Γρανάζι-γρανάζι να πας να φτιάξεις μηχανή υψηλών επιδόσεων.
4)Αποτελέσματα στην Ευρώπη. Ο κόσμος στην Ευρώπη δεν απαιτεί μπαλάρα. Αν μπορείς να σταθείς εξαιρετικά είναι ένα ακόμη μεγαλύτερο εξτρά που θα έχεις. Αλλά στην Ευρώπη αρκεί να παίρνεις τα αποτελέσματα.
Εμείς έχουμε πηδήξει το σημαντικότατο 3ο βήμα και πάμε κατευθείαν για Ευρώπη υποτίθεται. Για αυτό και σπασμωδικά έκανες μια πρόκριση με Λεμονή και μια με Ζίκο. Γιατί, μπας και ήταν προπονηταράδες; Σου έκατσε μέσα στις τόσες χρόνιες, όπως δεν σου έκατσε άλλες 3 χρόνιες που έμεινες εκτός συνέχειας με 9 και 10 πόντους. Η μόνη χρονιά που σου έκατσε αλλά έφτιαχνες κιόλας παράλληλα ήταν τότε με την πρόκριση στους 8 απέναντι στην Γιουβέντους. Ήταν το αποτέλεσμα ενός πλάνου που δουλευόταν καιρό.
Πλέον ο κόσμος φωνάζει γενικά. Διαφωνώ. Όχι στο ότι φωνάζει αλλά στο ΓΕΝΙΚΑ κι αόριστα. Πέρυσι φώναζε για μίζες μια μερίδα. Μίζες που; Στους δανεικούς; Με ποια λογική; Καμία… Πάντα θα υπάρχει η λογική του παράλογου και η φωνή της. Πάντα θα υπάρχει και η λογική διαφωνία και η φωνή της. Πάντα θα υπάρχει και η άναρθρη κραυγή.
Τα λάθη είναι συγκεκριμένα. Τα προβλήματα είναι συγκεκριμένα. Ανυπαρξία οργάνωσης , ανυπαρξία σκάουτινγκ, ανυπαρξία πλάνου που να συμβαδίζει με τους στόχους. Έχουμε βαλτώσει. Κυνηγάμε το πρωτάθλημα ως αυτοσκοπό κι όχι ως μέσο εσόδων και βελτίωσης της ομάδας.
Πιστεύω ακράδαντα ότι αν ο Ολυμπιακός βρισκόταν πάλι στα δύσκολα ο κόσμος του θα ήταν εκεί. Αν ο κόσμος γούσταρε μόνο νίκες ο Ζαρντίμ θα ήταν ακόμη εδώ. Αν ο κόσμος γούσταρε μόνο το πρωτάθλημα, τότε δεν θα υπήρχε καμία αντίδραση από πουθενά. Φτάνει με αυτό το επίμονο ψέμα που ακούγεται. Στην τελική αν άκουγαν τον κόσμο σε αυτά τα θέματα να μας πουν γιατί δεν τον ακούνε για το τμήμα σκάουτινγκ, για ορισμένα άτομα μέσα στην ομάδα και πολύ συγκεκριμένα τον Κοβάσεβιτς και τις επιλογές του για παράδειγμα, καθώς και χίλια δυο άλλα. Δηλαδή εκεί είναι κουφή η διοίκηση ή μήπως τελικά έχει επιλεκτική ακοή; Φτάνει πια με το παραμύθι της κακόμοιρης διοίκησης που λύγισε από τη φωνή του κακού κόσμου. Ας λύγιζε και στα θέματα που ο κόσμος αντικειμενικά και αδιαμφισβήτητα έχει απόλυτο δίκιο εδώ και χρόνια. Αυτά είναι για να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας παίδες.
Αστειότητα θεωρώ και το θεματάκι που βγήκε τελευταία για την αποπληρωμή «ανοιγμάτων» της ΠΑΕ από τον Μαρινάκη. Συγγνώμη ρε παλικάρια αλλά για αυτό ακριβώς το πράγμα εγώ ο ίδιος τον αποθέωσα πριν 1,5 χρόνο, που είχε βγει ακριβώς το ίδιο θέμα στην επιφάνεια. Ότι δηλαδή αποπλήρωσε όλα τα δάνεια και δόσεις που εκκρεμούσαν! Δεν το αμφισβητώ δηλαδή ως γεγονός, αλλά αυτό βγήκε παραέξω και πριν 1,5 χρόνο. ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ και είναι άξιος πολλών συγχαρητηρίων ο Μαρινάκης για αυτό το πράγμα. Είμαι κάθετα αντίθετος στην αβάσιμη κατηγορία του δήθεν παντελονιάσματος εσόδων. Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν έσοδα αρκετά για παντελόνιασμα. Δεν θεωρώ και δεν πιστεύω ότι μπορεί να πάρει πίσω μέσα στην επόμενη 10ετία τα χρήματα που έβαλε για αγορά της ομάδας και κάλυψης των ανοιγμάτων της.
Ο Ολυμπιακός πάντως να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είχε χρέη αλλά ανοίγματα. Τουλάχιστον αυτά μας μεταφέρονταν καθότι κανείς μας δεν είναι μέσα στην ΠΑΕ. Επειδή φέτος άκουσε όσα άκουσε ο Πρόεδρος, δίκαια και άδικα, επαναφέρουν το θέμα; Τι τακτικές είναι αυτές; Πολιτικής; Μόλις πέσουν τα ποσοστά δημοτικότητας να πάμε να εγκαινιάσουμε κανένα νοσοκομείο; Εκτός αν ήταν ψέματα τα όσα γράφονταν τότε κι έγιναν πραγματικά τώρα. Εμένα με φοβίζει πάντως όταν βλέπω τέτοιο σκηνικό. Με φοβίζει γιατί δεν δείχνουν να έχουν πάρει χαμπάρι ότι θέλουμε ουσία ρε αδερφέ. Όχι επικοινωνιακά τρικ. Φτάνει!!!
Επαναλαμβάνω πρώτος εγώ αποθέωσα αυτό ακριβώς το πράγμα πέρυσι. Εγώ πρώτος έβαλα πλάτη όταν υπήρξε πολύ μουρμούρα αν και πραγματικά φτιαχνόταν κάτι που έδειχνε, και τελικά ήταν, σχεδιασμένο. Με ενοχλεί όταν μου το επαναφέρουν τώρα ζητώντας μου να χειροκροτήσω, μπας και σπάσει λίγο η γιούχα. Η γιούχα είναι το σύμπτωμα, επαναλαμβάνω!!! Όχι το πρόβλημα!
Το πρόβλημα είναι ότι διώχνεις τον προπονητή και δείχνεις να έχεις αντιληφθεί τα λάθη σου κι ότι έχεις σκοπό πλέον να βαδίσεις με πλάνο σε αντίθετη κατεύθυνση. Υποτίθεται πας να χτίσεις. Και ξαφνικά μου σκάει στη μάπα το όνομα Βύντρα. 32χρονος τελειωμένος ποδοσφαιριστής της σειράς. Άσε το Βαρδινογιαννικό και βαζελίστικο παρελθόν του. Δηλαδή τι να χτίσω με τον Βύντρα, για να καταλάβω; Φεύγει ο 28αχρονος δεξιός μου οπισθοφύλακας που είναι 3 κλάσεις πάνω από τον Βύντρα ακόμη και στην άσχημη του σεζόν και πας να μου μοστράρεις τον 32χρονο;;; Δεν καταλαβαίνεις ότι με τρομοκρατείς και μόνο στη σκέψη; Δηλαδή έχει τσακωθεί με την έννοια λογική όλη η διοίκηση; Έχει αποκοπεί από τον ίδιο τον κόσμο;
Να δεχτώ ακόμη κι αν έχει αποκοπεί. Να δεχτώ μια «τεχνοκρατική» διοίκηση που δεν ακούει κανένα και τίποτα. Όχι απλά να τη δεχτώ αλλά είμαι υποστηρικτής των διοικήσεων «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Να δω όμως και στοιχειωδώς ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ και ΣΟΒΑΡΑ σχέδια! Όχι να βγαίνεις και να μου λες εκπρόσωπε τύπου της διοίκησης ότι αντιληφθήκατε πως η ομάδα θέλει στόπερ τον Αύγουστο! Όλος ο κόσμος το ήξερε από Ιούνιο! Εσείς πήρατε πρέφα τον Αύγουστο; Πώς λοιπόν ζητάτε μετά εμπιστοσύνη; Πώς απορείτε ή αντιδράτε με την προσπάθεια που κάνει ο κόσμος να υπάρξει «διαδραστική» διοίκηση, κατά κάποιον τρόπο;
Ο κόσμος αγωνιά. Ο κόσμος απορεί. Ο κόσμος φοβάται ακόμη, όταν βλέπει τέτοια πράγματα. Δεν αναφέρομαι στον κόσμο που γκαρίζει πιο δυνατά από τους υπόλοιπους. Δεν αναφέρομαι στον κόσμο που διαμαρτύρεται όταν αποκτάς τον Τάτο γιατί ονειρεύονταν κάτι καλύτερο, αλλά στο καπάκι ο ίδιος κόσμος διαμαρτύρεται για τον δανεισμό του ΑΦΟΤΟΥ κάνει μια καλή εμφάνιση απέναντι μας με τη φανέλα του Άρη. Δεν αναφέρομαι στους δίγλωσσους. Δεν αναφέρομαι στους συστηματικούς κράχτες. Δεν αναφέρομαι στους καταγγέλλοντες της… μίζας του δανεισμού χωρίς κανένα στοιχείο και νόημα σε αυτά που λένε. Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που δεν ξέρουν τι θέλουν να δουν. Δεν αναφέρομαι στη ΜΑΖΑ και τον ΟΧΛΟ! Αναφέρομαι σε όλους αυτούς για τους οποίους πραγματικά ισχύει ότι:
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ!!!
Δεν θέλω να διοικήσω! Δεν θέλω δόξα από την ομάδα! Δεν θέλω χρήμα από την ομάδα! Μόνο τις χαρές θέλω! Μόνο να βλέπω την ομάδα μου να μεγαλώνει! Να με κάνει περήφανο ακόμη κι όταν χάνει! Και ποιος είμαι εγώ; Ένας από τα εκατομμύρια του κόσμου του Ολυμπιακού…
ΥΓ. Με όσους γνωριζόμαστε έστω και λίγο ξέρετε ποια είναι γενικά η άποψη μου για τους λαούς, τον κόσμο και το ανθρώπινο είδος. Δεν δίνω κανένα αλάθητο στον κόσμο, καμιά ασυλία και κανένα απόλυτο δίκιο. Πάντοτε σε όσα γράφω όμως για τον κόσμο έχω ως γνώμονα εκείνους που έχουν άποψη συγκεκριμένη και η οποία δεν αλλάζει σύμφωνα με τη φορά του ανέμου.
