“Φαντάζομαι θα ξέρετε ότι, μόλις τελείωσε το φιλικό της Τετάρτης, ο Μαρινάκης βγήκε για φαγητό με τον Ερνέστο και με τον Μίτσελ. Οι… κοριοί της στήλης δεν έχασαν την ευκαιρία και κατέγραψαν αυτή τη μοναδική συνάντηση, την οποία και σας μεταφέρουν” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.
Λίγα λεπτά μετά το τέλους του παιχνιδιού και αφού ο κόσμος αποθέωσε τον συγκινημένο Ερνέστο Βαλβέρδε, που δήλωσε μπροστά στις κάμερες ότι “ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ δεν είναι μία ομάδα, είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο” και ευχήθηκε να συναντηθούμε ξανά στο Champions League, ο Πρόεδρος της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ κατέβηκε στα αποδυτήρια των ομάδων και κάλεσε τους προπονητές σε δείπνο.
– Μάγκες, θα πάμε εμείς οι τρεις… Δεν θέλω κανέναν άλλο !
– Να ζητήσω πρώτα την άδεια από τον αρχηγό της αποστολής μας, κύριε Πρόεδρε.
– Σ’ έφαγαν οι τυπικότητες… Υπάρχει περίπτωση να μην σ’ αφήσει ;
– Δεν νομίζω, αλλά εγώ πρέπει να τον ενημερώσω…
– Καλά… τράβα και βρες τον, αλλά μην αργήσεις γιατί πεινάω !
Ο Ερνέστο φεύγει σχεδόν τρέχοντας και μένουν οι άλλοι δύο μόνοι τους.
– Καλά πήγαμε κι απόψε, αλλά γκολ δεν βάλαμε…
– Ναι, αλλά ούτε και φάγαμε… Χωρίς τον Μανωλά και τον Χολέβα, μάλιστα !
– Αρχίσαμε τις σπόντες, βλέπω…
– Όχι, κύριε Πρόεδρε… αλήθεια είναι !
– Λοιπόν, να σου πω τώρα, πριν έρθει ο άλλος : τον Κώστα, ξέχασέ τον !
– Τον δώσαμε ;
– Όχι, ακόμα… αλλά θα τον δώσουμε !
– Το φανταζόμουν ότι αυτό θα γίνει τελικά…
– Αφού θέλει να φύγει, ας πάει το παιδί να βρει την τύχη του.
– Τώρα, ποιος θέλει να φύγει, είναι άλλη ιστορία… Ας μην το συνεχίσουμε καλύτερα !
– Μίλησα και με τον Χοσέ απόψε…
– Μην μου πείτε ότι θα φύγει κι αυτός !
– Νομίζω ότι τον έπεισα να μείνει… θα του δώσω και κάτι παραπάνω !
– Μπράβο…
– Ποιον θα βάζεις να παίξει : αυτόν ή τον… σκαντζόχοιρο ;
– Ανάλογα με τον αντίπαλο, κύριε Πρόεδρε… μπορεί να παίζουν και οι δύο μαζί !
Επιστρέφει ο Ερνέστο στην παρέα…
– Άργησα λίγο… Σας ζητώ συγγνώμη !
-Δεν πειράζει… Τα λέγαμε εδώ, με τον συνάδελφό σου.
– Είμαι στη διάθεσή σας… Όμως, μην αργήσουμε πάρα πολύ !
– Δίωρη σου έδωσαν ; Δεν πήρες διανυκτέρευση ;
– Δεν σας κατάλαβα…
– Πού να καταλάβεις, αφού δεν πήγες φαντάρος !
– . . . (ο Ερνέστο σηκώνει τους ώμους του)
– Αφήστε τις κουβέντες και πάμε να φύγουμε… Πεινάω πολύ !
– Πού θα πάμε, Πρόεδρε ;
– Εσύ ξέρεις… έχουμε ξαναπάει. Με τον Μίτσελ βγαίνω για πρώτη φορά !
– Κατάλαβα… για ψαράκι θα πάμε. Μ’ αρέσει πολύ αυτό το μαγαζάκι.
– Συμφωνία : θα φας και θα πιεις κανονικά, μην ξαναρχίσεις τα παλιά !
Η παρέα φτάνει στο γνωστό παραλιακό ταβερνάκι…
– Πού θέλετε να κάτσουμε ;
– Σ’ εκείνο το τραπεζάκι που είναι δίπλα στη θάλασσα…
– Μικρό είναι… αυτό κάνει μόνον για κάνα ερωτευμένο ζευγαράκι !
– Δεν πειράζει… θα ακούμε το κύμα, θα βλέπουμε και τη Σαλαμίνα.
– Μπράβο, την έμαθες επιτέλους και τη Σαλαμίνα… Δεν χωράει το τραπέζι αυτά που θα φέρει, αλλά θα πω να κολλήσουν άλλο ένα τραπεζάκι για να χωρέσουν.
– Ωραία…
Ο Μίτσελ έχει βάλει τα χέρια στις τσέπες και κοιτάζει προς τη θάλασσα, χωρίς να μιλάει. Πλησιάζουν στο τραπέζι, οι δύο προπονητές κάθονται, ο ένας απέναντι απ’ τον άλλον, αλλά ο Μαρινάκης στέκεται όρθιος και φωνάζει : ρε μάγκα… φέρε άλλο ένα τραπέζι εδώ !
Ο σερβιτόρος παίρνει ένα τραπέζι και το βάζει δίπλα στο άλλο. Όμως, αυτό είναι λίγο πιο ψηλό απ’ το άλλο και ο Πρόεδρος τον αγριοκοιτάζει : μην το στρώνεις… φέρε άλλο, δεν γίνεται δουλειά έτσι. Σαν τα ποδάρια του… Αλμπέρτο Πολέτι είναι !
– Ποιος είναι αυτός, ρωτάει ο Ερνέστο.
– Πού τον θυμήθηκα… Ήταν ένας τερματοφύλακας που τον είχαν φέρει απ’ την Αργεντινή όταν ήμουν πιτσιρικάς και είχε το ένα πόδι μεγαλύτερο απ’ το άλλο !
– Στον Ολυμπιακό τον έφεραν ;
– Όχι… στον Αστέρα Μαγούλας !
– Ξέρετε και τους παίχτες του Αστέρα Μαγούλας ;
– Πλάκα κάνω, ρε γαμώτο. Στον Ολυμπιακό τον είχαν φέρει !
– Χα, χα, χα… Θυμάστε που έλεγαν και για τον Οτσόα ότι έχει έξι δάχτυλα ;
– Γιατί, πόσα έχει… έκοψε κανένα στην πριονοκορδέλα ;
– Όχι… δεν ξέρω κάτι !
– Μαλακία κάναμε που δεν τον πήραμε αυτόν…
– Προτιμήσαμε τον Κοστάντζο.
– Άσε, μην μου τον θυμίζεις γιατί μου ανεβαίνει η… πίεση !
Ώρα για φαγητό και για κουβεντούλα
Ο σερβιτόρος, αφού άλλαξε και έστρωσε το δεύτερο τραπεζάκι, έρχεται να πάρει την παραγγελία και ρωτάει : θέλετε να σας φέρω κατάλογο ;
– Ποιος να τον διαβάσει ;
– Εσείς…
– Μόνον εγώ ξέρω να διαβάζω ελληνικά !
– Έχετε δίκιο…
– Δεν θέλουμε κατάλογο… Άσε, θα έρθω εγώ μέσα να διαλέξω !
– Ευχαριστώ πολύ !
Ο Μαρινάκης ρωτάει τους δύο προπονητές τι θέλουν να πιουν και να φάνε, σηκώνεται και πάει στον μάγειρα. Διαλέγει πολλά και διάφορα, λέει στον σερβιτόρο να τους πάει ένα μπουκάλι λευκό κρασί και γυρίζει στο τραπέζι.
– Παρήγγειλα και έρχονται σε λίγο… Μιλήστε, πείτε τίποτα !
– Να μιλήσουμε για την ομάδα ή για άλλα θέματα, ρωτάει ο Ερνέστο.
– Ό,τι θέλει ο Μίτσελ… που ήπιε το αμίλητο νερό απόψε και δεν είπε λέξη μέχρι τώρα !
– Νιώθω λίγο αμήχανα και γι’ αυτό δεν μιλάω, κύριε Πρόεδρε.
– Αμήχανα νιώθεις… γιατί ;
– Ξέρω ότι με τον Ερνέστο είστε φιλαράκια και νιώθω λίγο παρείσακτος !
– Θα σου πω καμιά βαριά κουβέντα τώρα… Όλοι φιλαράκια είμαστε εδώ και θέλω να νιώθετε άνετα και με μένα και μεταξύ σας.
– Εγώ, δεν έχω κανένα πρόβλημα… λέει ο Ερνέστο.
– Ούτε εγώ έχω πρόβλημα, αλλά δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε εδώ και για θέματα που αφορούν την ομάδα, λέει ο Μίτσελ.
– Πείτε ό,τι θέλετε… Από μένα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα !
Η συζήτηση για την ομάδα ανάβει…
Μίτσελ : Φαντάζομαι ότι ο Ερνέστο με καταλαβαίνει καλύτερα, τα έχει ζήσει κι αυτός…
Μαρινάκης : Δηλαδή, τώρα είναι σαν να λες ότι εγώ δεν σε καταλαβαίνω.
Μίτσελ : Δεν είπα αυτό… αλλά ένας συνάδελφος ξέρει καλύτερα τα προβλήματα !
Βαλβέρδε : Συνάδελφε, είσαι τυχερός που έχεις τον Μαρινάκη δίπλα σου.
Μαρινάκης : Ερνέστο, μην αρχίσεις το λιβάνισμα, σε παρακαλώ…
Βαλβέρδε : Όχι, Πρόεδρε… εγώ πάντα την αλήθεια λέω !
Μίτσελ : Να με κάψει ο Θεός… δεν έχω παράπονο. Όμως, υπάρχουν και προβλήματα.
Μαρινάκης : Προβλήματα θα υπάρχουν πάντα… Δεν ζούμε μόνοι μας σ’ αυτόν τον κόσμο !
Μίτσελ : Συμφωνώ, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να λύσουμε κάποια απ’ αυτά…
Μαρινάκης : Σ’ ακούω !
Μίτσελ : Μου είπατε να ξεχάσω τον Μανωλά και να υπολογίζω τον Χολέμπας…
Μαρινάκης : Σωστά… πάμε παρακάτω !
Μίτσελ : Έχουμε και καμιά άλλη αποχώρηση στα σκαριά ;
Μαρινάκης : Απ’ όσο ξέρω, όχι !
Βαλβέρδε : Να βοηθήσω κι εγώ λίγο ;
Μαρινάκης : Εννοείται, ρε Ερνέστο… λέγε ό,τι θέλεις !
Βαλβέρδε : Όπως είδα την ομάδα απόψε, είναι καλύτερη απ’ αυτή που άφησα όταν έφυγα και ας έλειπαν τόσοι παίχτες…
Μαρινάκης : Για ποιους λες τώρα… για τους τραυματίες ;
Βαλβέρδε : Ναι, Πρόεδρε… Ο συνάδελφος δεν είχε όλους τους παίχτες στη διάθεσή του.
Μίτσελ : Σ’ ευχαριστώ πολύ, για τα καλά σου λόγια, φίλε μου.
Μαρινάκης : Άσε τώρα τις ευχαριστίες και λέγε…
Μίτσελ : Μιλούσε ο Ερνέστο και τον διέκοψα, κύριε Πρόεδρε.
Βαλβέρδε : Ακόμα και χωρίς τον Μανωλά, η ομάδα έχει πολλούς και καλούς παίχτες.
Μαρινάκης : Για πες… εσένα ποιοι σου άρεσαν και ποιοι νομίζεις ότι δεν κάνουν ;
Βαλβέρδε : Δεν είναι σωστό να απαντήσω εγώ. Δεν μ’ αρέσει να επεμβαίνω…
Μαρινάκης : Άσε τις ευγένειες και λέγε… μεταξύ μας είμαστε !
Μίτσελ : Κι εγώ θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη του συναδέλφου…
Βαλβέρδε : Κανένας απ’ αυτούς που έπαιξαν δεν ήταν κακός… Βέβαια, κάποια παιδιά έδειχναν λίγο τρακαρισμένα, αλλά το θεωρώ εντελώς φυσιολογικό, αφού είναι νεαροί και ήρθαν τώρα στην ομάδα.
Μαρινάκης : Για ποιους λες τώρα… μίλα με ονόματα !
Βαλβέρδε : Λέω για τον Αυλωνίτη, για τον Βούρο και για τον Κολοβό. Κάποιο τρακ φάνηκε να έχει και ο Μέγκιερι, ίσως και ο Σαβιόλα, ενώ δεν θα έπρεπε…
Μαρινάκης : Εκτός απ’ αυτούς που έπαιξαν απόψε, ποιους άλλους έχουμε ;
Μίτσελ : Τον Σιόβα, τον Χολέμπας, τον Φορτούνη και τον Αφελάι…
Μαρινάκης : Ξέχασες και τον Πουλίδο.
Μίτσελ : Για φέτος μιλάμε, όχι για του χρόνου…
Μαρινάκης : Κι εγώ για φέτος λέω !
Βαλβέρδε : Να ρωτήσω… τον Πουλίδο τον προορίζετε για την κορυφή της επίθεσης ;
Μαρινάκης : Όχι… για μπροστά λέμε να φέρουμε πίσω τον “δικό” σου !
Αγωνία και αναμονή για τον “πιστολέρο”
Βαλβέρδε : Αν κατάλαβα καλά, λέτε για τον Μήτρογλου…
Μαρινάκης : Μια χαρά κατάλαβες !
Μίτσελ : Δεν ξέρω πού βρίσκεται το θέμα, αλλά θέλω έναν καλό επιθετικό !
Μαρινάκης : Ερνέστο, αν δεν μας δώσουν τον Κώστα, ξέρεις εσύ κανέναν καλό ;
Βαλβέρδε : Είναι ελεύθερος ο Ζόνας… πάρτε τον, με κλειστά μάτια !
Μαρινάκης : Τον ξέρεις… είναι καλός ;
Βαλβέρδε : Τον είχα στη Βαλένθια… Είναι καλός παίχτης και πολύ καλό παιδί !
Μαρινάκης : Δεν τον θέλουμε για γαμπρό… Γκολ θέλουμε να βάζει !
Μίτσελ : Είναι εξαιρετικός παίχτης και πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει πολύ…
Μαρινάκης : Άκουσα ότι μας δίνει ο… σπανός δανεικό τον Σανόγκο, άμα του δώσουμε τον Μανωλά. Τον ξέρετε καθόλου αυτόν, λέει τίποτα ;
Βαλβέρδε : Νομίζω ότι ο Σπανός είναι Πρόεδρος στον Ατρόμητο…
Μαρινάκης : Πολύ καλά νομίζεις !
Βαλβέρδε : Ο Σανόγκο πού… κολλάει με τον Ατρόμητο ;
Μαρινάκης : Χα, χα, χα… Δεν εννοούσα αυτόν τον Σπανό, για τον Βενγκέρ είπα.
Βαλβέρδε : Και γιατί τον είπατε Σπανό ;
Μαρινάκης : Επειδή δεν έχει ούτε τρίχα πάνω του… Δεν τον έχεις δει πώς είναι ;
Οι δύο προπονητές γελάνε και τον λόγο παίρνει ο Μίτσελ, που λέει : ο Σανόγκο είναι πολύ καλή περίπτωση, αλλά αν μας φύγει του χρόνου, όπως έγινε με τον Κάμπελ, θα έχουμε κάνει μία τρύπα στο νερό !
Μαρινάκης : Αν μας κάνει για φέτος, να τον φέρουμε… Μέχρι του χρόνου, βλέπουμε !
Μίτσελ : Πρόεδρε, δεν είναι εύκολο να φτιάχνουμε κάθε χρόνο την ομάδα από την αρχή…
Μαρινάκης : Το ξέρω, αλλά τα πράγματα δυσκόλεψαν και ο καιρός πέρασε…
Μίτσελ : Ελπίζω να μην πείτε ότι φταίω εγώ και για αυτό !
Μαρινάκης : Μην αρπάζεσαι, ρε γαμώτο… Είπα ότι φταις εσύ ;
Βαλβέρδε : Έχει δίκιο ο Μίτσελ… Η ομάδα πρέπει να στηρίζεται σε έναν βασικό κορμό.
Μίτσελ : Βασικό κορμό έχουμε, αλλά υπάρχουν και αρκετές αλλαγές, σε σχέση με το περσινό καλοκαίρι. Ειδικά στην επίθεση, δεν έχω κανέναν από τους περσινούς !
Μαρινάκης : Θα κάνω ό,τι μπορώ για να σου φέρω πίσω τον έναν… Αντί για τον Κάμπελ βάλε τον Ντοσεβί, καλός μου φαίνεται. Αντί για τον Βάις βάλε τον Αφελάι… έχεις και τον Αρμένιο, έχεις και τους δύο πλάγιους (Ομάρ και Μαζουάκου) για ώρα ανάγκης.
Βαλβέρδε : Αν σας πω τώρα ότι ζηλεύω, θα με πιστέψετε ;
Μαρινάκης : Δεν κατάλαβα…
Βαλβέρδε : Ζηλεύω την πληρότητα του ρόστερ… Εγώ δεν είχα ποτέ τέτοια πολυτέλεια.
Μίτσελ : Φίλε Ερνέστο, μην λες τέτοια… Θα γίνει καμία στραβή και θα με κρεμάσουν !
ΥΓ. Χρόνια πολλά, με υγεία και ό,τι καλύτερο για όσες και όσους γιορτάζουν σήμερα. Να είμαστε όλοι και πάντα καλά, για να χαιρόμαστε όποιους αγαπάμε και την ομαδάρα μας !
