“Μετά την ευχάριστη εκδρομή στην Κέρκυρα, μας περιμένει ένα φορτωμένο και δύσκολο πρόγραμμα… πρέπει να πάρουμε όλα τα παιχνίδια μέχρι το τέλος της χρονιάς, για να κάνουμε καλές γιορτές και να περιμένουμε τις ενισχύσεις, με τoν ερχομό του νέου έτους. Τα παιχνίδια κόντρα στον ΠΑΟΚ και στη Μάλμε είναι πολύ σημαντικά για να πετύχουμε τους στόχους μας” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.
Το παιχνίδι της Κέρκυρας δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική, αφού η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι χαώδης. Ήταν μία απλή προπόνηση για την ομάδα μας και μία ευκαιρία για τον Μίτσελ, προκειμένου να βγάλει κάποια χρήσιμα συμπεράσματα και να δώσει χρόνο συμμετοχής σε κάποια παιδιά. Με τους παίχτες θα ασχοληθώ σήμερα…
Πριν ασχοληθώ με τους δικούς μας παίχτες, θέλω να γράψω ότι με εντυπωσίασε ο Γκόμεζ των αντιπάλων μας. Δεν τον ήξερα, πρώτη φορά τον έβλεπα… Είχε πολλά τρεξίματα, διαθέτει πολύ καλή τεχνική και έδειξε ανεξάντλητη διάθεση σε ολόκληρο το 90λεπτο. Μπράβο του !
Για να μην ξεχαστώ στη συνέχεια του κειμένου, θα κάνω τώρα μία αναφορά και στον κόσμο της ομάδας μας, που τίμησε ξανά τον αδικοχαμένο Μάρκο Ίβκοβιτς, φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του, στην αρχή και στο τέλος του παιχνιδιού. Δεν μπορώ να μην αποδοκιμάσω με τον πιο έντονο τρόπο και την απαράδεκτη συμπεριφορά των βάζελων, στο κλειστό του ΟΑΚΑ το βράδυ της Παρασκευής, που δεν σεβάστηκαν τη μνήμη αυτού του 25χρονου παιδιού.
Να είστε σίγουροι ότι θα έλεγα ακριβώς το ίδιο, αν δείχναμε εμείς ανάλογη συμπεριφορά. Ο πολιτισμός πρέπει να βρίσκεται πάντα στις πρώτες μας προτεραιότητες… Δεν θα βαρεθώ να λέω ότι δεν είναι μαγκιά να κάνουμε κι εμείς, αυτά που κάνουν οι άλλοι. Ξεπεσμός και κατάντια είναι… αυτό πρέπει να το χωνέψουμε καλά, όλοι μας !
Οι παρόντες και οι απόντες
Ο Ρομπέρτο πέρασε ένα ξεκούραστο απόγευμα, αφού δεν χρειάστηκε να επέμβει παρά μόνον δύο φορές, την πρώτη όταν ο Ελαμπντελαουί ξεγελάστηκε από την τροχιά της μπάλας και επέτρεψε στον Ομπράντοβιτς, που μόλις είχε μπει στο παιχνίδι, να απειλήσει από πλάγια θέση την εστία μας και τη δεύτερη όταν απέκρουσε στο τετ-α-τετ με τον Μπόρχα.
Ο πολιτογραφημένος Νορβηγός έδειξε για ακόμα μία φορά ότι είναι καλύτερος στα επιθετικά, παρά στα αμυντικά του καθήκοντα. Άνοιξε λογαριασμό και στο σκοράρισμα, πετυχαίνοντας ένα όμορφο γκολ, μετά την εξαιρετική μπαλιά του Φορτούνη στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Επιμένω ότι θέλω να τον δω και σε ρόλο δεξιού επιθετικού, με τον Σαλίνο στο δεξί άκρο της άμυνας, αφού θεωρώ ότι είναι πολύ άδικο να σκουπίζει μονίμως τον πάγκο.
Νομίζω ότι ο Μαζουάκου διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος, εκτός και αν είναι κουρασμένος ή έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του. Φαντάζομαι ότι ο Μίτσελ θα τον ξεκούραζε και θα έδινε χρόνο συμμετοχής στον Γιαννούλη, αν αυτός δεν αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα τραυματισμού. Ότι ο “σκαντζόχοιρος” δεν θα μείνει για πολύ καιρό στον Πειραιά, το ξέρουμε… το θέμα είναι να προσφέρει ό,τι περισσότερο μπορεί και αγωνιστικά, όχι μόνον οικονομικά !
Ακόμα μία καλή εμφάνιση από τον Αυλωνίτη, που αρπάζει τις ευκαιρίες και δείχνει ότι αποτελεί μία υπολογίσιμη μονάδα για την ομάδα μας. Καλός ήταν και ο Μποτία σ’ αυτό το παιχνίδι, αφού η Κέρκυρα δεν έχει τον… Μάντζουκιτς στο ρόστερ της.
Αν εξαιρέσουμε την “ποδιά” που έφαγε από τον Γκόμεζ, ικανοποιητική ήταν και η επανεμφάνιση του Σιόβα, που μας έχει λείψει πολύ και έχουμε πληρώσει ακριβά την απουσία του. Μακάρι να είναι υγιής και είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψει στη βασική ενδεκάδα, δίνοντας λύσεις στην ομάδα μας και στον Μίτσελ, αφού τα παιχνίδια είναι συνεχόμενα και τα χρόνια έχουν περάσει πλέον για τον Αμπιντάλ.
Ο Σέρβος έκανε πάλι τη δουλειά του, έτρεξε και κάλυψε χώρους, έκλεψε μπάλες και μοίρασε αρκετά καλά το παιχνίδι, αποφεύγοντας τα λάθη και βοηθώντας την ομάδα μας, ανασταλτικά και δημιουργικά. Ελπίζω να αγοράσουμε τα δικαιώματα αυτού του παιδιού, που ήρθε χωρίς τυμπανοκρουσίες και έχει χρεωθεί με… 108 τη θέση στη βασική μας ενδεκάδα.
Αντίθετα, όλα δείχνουν ότι κάτι τρέχει με τον Κασάμι, που ξεκίνησε πολύ καλά τη χρονιά και ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Φαίνεται να έχει κάποιο θέμα με τον Μίτσελ και… στράβωσε, με αποτέλεσμα να δείχνει βαρύς και νωθρός στις κινήσεις του. Στο παιχνίδι της Κέρκυρας είχε την ευκαιρία να παίξει στον άξονα, αλλά δεν θυμάμαι κάποια αξιόλογη ενέργεια από αυτόν, εκτός από 3-4 σουτ που δοκίμασε έξω από την αντίπαλη περιοχή.
Ο Αντρίκος έδειξε, ανήμερα της γιορτής του (χρόνια πολλά και υγεία να έχει το παλικάρι), ότι έχει διάθεση και αρκετά καλά στοιχεία, αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμα για να καθιερωθεί στην ομάδα μας. Μολονότι διαφέρει πολύ και στη σωματοδομή και στα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού από τον Μανιάτη, καλείται να παίξει περίπου τον δικό του ρόλο μέσα στο γήπεδο… γι’ αυτό, χρειάζεται να παίζει με περισσότερο πάθος και να κάνει καλύτερα μαρκαρίσματα. Δεν χρειάζεται να γουρλώνει και τα… μάτια !
Χάρηκα που είδα ξανά, μετά από πολύ καιρό, τον παλιό καλό Φουστέρ… τον πιστό στρατιώτη της ομάδας, που αποφεύγει τις περιττές ενέργειες και είναι χρήσιμος στο πρεσάρισμα, στο σκοράρισμα και στη γρήγορη ανάπτυξη του παιχνιδιού. Μπορεί να βοήθησε και η έλλειψη ποιότητας των αντιπάλων, αλλά σήμερα έδειξε βελτιωμένος και στον τομέα της τεχνικής, αφού κατάφερε αρκετές φορές να ξεφύγει από τους προσωπικούς του αντιπάλους, πράγμα που σπάνια καταφέρνουν οι κλασικοί πλάγιοι επιθετικοί μας (Ντοσεβί και Ντουρμάζ).
Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά έχω την εντύπωση ότι μετά το επεισόδιο με τον Μήτρογλου (για την εκτέλεση του πέναλτι, στο παιχνίδι με τη Βέροια) κάτι έχει αλλάξει στην ψυχολογία του Τσόρι. Σκοράρει και δεν χαμογελάει, εκβιάζει τις προσπάθειες για να σκοράρει και όχι για να δημιουργήσει ευκαιρίες στους συμπαίκτες του, δείχνει μονίμως τσατισμένος. Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο παίχτης αυτός είναι ό,τι ποιοτικότερο διαθέτει η μεσαία μας γραμμή και είναι ευθύνη του Μίτσελ να τον… φτιάξει ξανά !
Ο Φορτούνης έδειξε ότι είναι φτιαγμένος από καλή πάστα, ξέρει μπάλα και βλέπει γήπεδο. Προσωπικά, πιστεύω ότι παίρνοντας παιχνίδια στα πόδια του και κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του προπονητή, μπορεί να εξελιχθεί σε μία πολύ χρήσιμη μονάδα. Νέος είναι, δικό μας παιδί είναι, μπορεί να τα καταφέρει… αρκεί να δουλέψει και να έχει υπομονή.
Δεν μπορώ να ξέρω τι υπάρχει στο μυαλό του Μίτσελ και πώς θέλει τους πλάγιους επιθετικούς… όμως, είναι φανερό ότι δεν εμπιστεύεται αυτούς που έχει. Δίνει κάποιες ευκαιρίες στον Ντοσεβί, έχει κάνει το ίδιο με τον Ντουρμάζ… αλλά δείχνει ότι το κάνει με κρύα καρδιά και τους στέλνει στα αζήτητα, πριν καλά-καλά ζεσταθούν.
Καλά, εκείνον τον Γκαζαριάν βλέπω να τον στέλνει στην ομάδα των… ball boys, ενώ μας έχει δείξει ο φουκαράς ότι ξέρει μπαλίτσα και είναι αρκετά φιλότιμος. Ακόμα και τον Αφελάι δεν δείχνει να τον εμπιστεύεται για παιχνίδι από τα άκρα και, όποτε τον βάζει, του αναθέτει κάποιον ειδικό ρόλο και του δίνει εντολή να συγκλίνει προς την αντίπαλη περιοχή.
Επειδή προσπαθώ να είμαι έντιμος και δίκαιος, θα σας ρωτήσω ευθέως: εγώ έχω στραβωμάρα που δεν το είδα στην εξέλιξη του παιχνιδιού και δεν το βλέπω ούτε στα στιγμιότυπα της NOVA ή δεν έγινε κανένα πέναλτι στη φάση του 49ου λεπτού ;
Έχουμε τρεις και τον… Πουλίδο
Για τους επιθετικούς, λέω… αφού τα είπαμε για όλους τους άλλους, εκτός από τον Μέγκιερι και τον Ν’Ντιγκά, επειδή δεν το έφερε η κουβέντα. Λοιπόν, έχουμε τον Μήτρογλου, τον Διαμαντάκο και τον Μπενίτεθ, αφού η απόφαση της μεξικάνικης ομοσπονδίας αργεί και δείχνει να ωριμάζει σε… δρύινα βαρέλια !
Είναι προφανές ότι ο “πιστολέρο” δεν βρίσκεται στην κατάσταση που θέλουμε, αλλά αναρωτιέμαι: μήπως δεν φταίει μόνον αυτός για την αγωνιστική του εικόνα ; Επειδή δεν συνηθίζω να κρύβομαι, αφήνοντας αναπάντητα τα ερωτήματα που θέτω, θεωρώ ότι υπάρχουν δύο απουσίες (σε σχέση με το περσινό ρόστερ) που έχουν επηρεάσει την απόδοση του Μήτρογλου… Φυσικά και αναφέρομαι στον Κάμπελ, που τον έβρισκε με τις σέντρες του, και στον Σαβιόλα, που άνοιγε χώρους με τις κινήσεις του και τις γρήγορες εναλλαγές της μπάλας στα όρια της αντίπαλης περιοχής.
Ο Διαμαντάκος έχει δείξει μεγάλη διάθεση, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να παίξει μόνος του στην κορυφή της επίθεσης. Δεν έχει την απαραίτητη σωματοδομή και δεν μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα, ειδικά όταν παίζει απέναντι σε κλειστές άμυνες και έχει φορτωμένα δύο “γομάρια” στην πλάτη του.
Ο Μπενίτεθ δείχνει πολύ καλά στοιχεία, αλλά είναι ακόμα νωρίς για να τον κρίνουμε και να πούμε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά, παίζοντας απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους. Έκανε ωραία προσπάθεια στο πρώτο γκολ, δίνοντας την ασίστ στον Φουστέρ, αλλά χάλασε την εξίσου ωραία πρσπάθεια στο 24ο λεπτό, όταν προτίμησε να σουτάρει άστοχα, αντί να πασάρει δεξιά στον αμαρκάριστο Ντοσεβί. Είχε 3-4 καλές ευκαιρίες για να σκοράρει, αλλά δεν αξιοποίησε καμία και αυτό θέτει το κρίσιμο ερώτημα: έχει το εύκολο γκολ ;
Δεν ξέρω τι πρόκειται να γίνει με τον Πουλίδο και δεν έχω ούτε τον χρόνο, ούτε τη διάθεση να ξαναγράψω κάποιο ευθυμογράφημα σαν αυτό του καλοκαιριού (όσοι δεν έτυχε να το διαβάσετε και θέλετε να γελάσετε, μπορείτε να ακολουθήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο).
http://www.redvoice.gr/o-poulido-ke-ta-pitogira
Το σίγουρο είναι ότι χρειαζόμαστε ενισχύσεις, τουλάχιστον σε τρεις θέσεις… στο κέντρο της άμυνας, στους πλάγιους επιθετικούς και στη γραμμή κρούσης. Οι υποσχέσεις του Μαρινάκη, μετά το παιχνίδι της Μαδρίτης, πρέπει να τηρηθούν και με το παραπάνω. Ακόμα και με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια να το δούμε, η οικονομική ζημιά θα είναι πολύ μεγάλη για την ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, αν συμβεί το απευκταίο και χάσουμε το πρωτάθλημα.
Εμείς, που δεν έχουμε κανένα οικονομικό συμφέρον και το μόνο που θέλουμε είναι να καμαρώνουμε την ομάδα που αγαπάμε, έχουμε απαίτηση από τους παίχτες μας, από τον Μίτσελ και από τη Διοίκηση: να είμαστε πρώτοι από το βράδυ της Τετάρτης μέχρι το τέλος… τίποτα λιγότερο !
