“Αν τυχαίνει να ξέρετε το τραγουδάκι που περιέχει αυτόν τον στίχο, μπορεί και να χαμογελάτε. Όμως, αυτά που είδαμε στα Γιάννενα δεν είναι για γέλια, είναι για κλάματα… Αυτά που κοροϊδεύαμε, μας ήρθαν στο κεφάλι” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.
Όταν έγραψα στον Καζαμία του 2015 ότι το καλοκαίρι θα φύγει ο Μίτσελ και η Διοίκηση θα προσλάβει τον Γιάννη Πετράκη για προπονητή και τον Άριελ Ιμπάγάσα για βοηθό του, ένας φίλος μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν ξέρω κάτι ή απλώς κάνω πλάκα… Του απάντησα ότι δεν ξέρω απολύτως τίποτα, αλλά και δεν κάνω πλάκα !
Ο Μίτσελ απολύθηκε πολύ πριν έρθει το καλοκαίρι, ήρθε ο Περέιρα και ο Πετράκης δουλεύει στην ομάδα που μας έβαλε 5 γκολ φέτος (μόνον η Ατλέτικο Μαδρίτης κατάφερε να μας βάλει ένα περισσότερο). Μπράβο στον άνθρωπο, που τα κατάφερε και μας έδειξε ότι οι ομάδες δεν χτίζονται με βαριά συμβόλαια και με τρανταχτά ονόματα, ούτε με δηλώσεις και με οχτάστηλα πρωτοσέλιδα… χτίζονται με σοβαρή δουλειά και με σωστή νοοτροπία.
Η έλλειψη κινήτρων γκρέμισε ολόκληρο σύστημα…
Δεν συνηθίζω να πολιτικολογώ δημοσίως και δεν θα το κάνω ούτε τώρα. Μόνον μία διαπίστωση κάνω, που είναι παραδεκτή σχεδόν από όλους, εκτός από αυτούς που φοράνε κομματικά γυαλιά και αποδίδουν όλα τα στραβά στους άλλους, επειδή τυχαίνει να αγνοούν τη λέξη : αυτοκριτική.
Όταν έχεις ακόμα 6 παιχνίδια και χρειάζεσαι μόνον 4 βαθμούς για να κλειδώσεις την κατάκτηση του πρωταθλήματος, είναι λογικό να μην έχεις σοβαρό κίνητρο σαν ομάδα. Όμως, εκεί είναι που χρειάζονται και φαίνονται αυτοί που την καθοδηγούν, έξω από το γήπεδο και μέσα σ’ αυτό. Βλέποντας τη θλιβερή εικόνα της ομάδας στους Ζωσιμάδες, το συμπέρασμα είναι αναπόφευκτο : οι ηγέτες είναι είδος εν ανεπαρκεία !
Παίζοντας χωρίς τσαγανό, χωρίς πάθος και χωρίς διάθεση… όλα γίνονται δύσκολα. Βλέποντας στο γήπεδο παίχτες άτολμους και άνευρους, που πάνε δεύτεροι στις διεκδικήσεις της μπάλας, που διστάζουν να πάρουν πρωτοβουλίες, που προτιμάνε να ξεφορτωθούν τη μπάλα με ακίνδυνες πάσες στα πλάγια και προς τα πίσω, δεν γίνεται δουλειά. Ούτε μπορείς να ελπίζεις σε κάτι καλό όταν ο παίχτης που παίζει στην κορυφή της επίθεσης τελειώνει το παιχνίδι χωρίς να έχει δοκιμάσει κάποια τελική προσπάθεια…
Ο Περέιρα έκανε το λάθος να βγάλει και τους δύο δημιουργικούς χαφ (Τσόρι και Φορτούνη), προσπαθώντας να γεμίσει την αντίπαλη περιοχή. Όμως, ξέχασε ότι για να έχει νόημα η παρουσία πολλών επιθετικών, πρέπει αυτοί να τροφοδοτούνται σωστά και επαρκώς από τους υπόλοιπους. Αν εσείς είδατε τέτοιο πράγμα, εγώ φαίνεται ότι έβλεπα άλλο παιχνίδι.
Χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο, ο Μπενίτεθ έδειξε ότι το θέλει… Πρσπάθησε να δημιουργήσει καταστάσεις και να απειλήσει το τέρμα του Βελλίδη, αλλά δεν είχε άξιους συμπαραστάτες. Η αμυντική λειτουργία της ομάδας μας θύμισε τις χειρότερες μέρες της θητείας του Μίτσελ, όταν κάθε αντεπίθεση των αντιπάλων κατέληγε στο τέρμα του Ρομπέρτο. Το πράγμα φωνάζει από καιρό : η ομάδα μας είναι πολύ άρρωστη !
Έχουμε 5 παιχνίδια πρωταθλήματος, τους ημιτελικούς και τον τελικό (παρά τα χάλια μας, ελπίζω ότι θα περάσουμε από τον Απόλλωνα) για το Κύπελλο. Δεν είναι και λίγα, αυτά τα 8 παιχνίδια για να δείξουμε κάτι καλύτερο στη συνέχεια και να τελειώσουμε με αξιοπρέπεια τη χρονιά… Περιμένουμε από όλους να δείξουν αυτά που μπορούν και ελπίζουμε να τελειώσει το άγριο ξενέρωμα που έχουμε φάει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, από την αρχή της φετινής χρονιάς. Δεν είναι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ αυτό που βλέπουμε !
