Καταρχήν να ευχηθώ καλές γιορτές σε όλους, αδέρφια. Να πάει και να μην γυρίσει το 2012+1. Υγεία να έχουμε όλοι μας. Πάμε και στο παρασύνθημα?
Ο λόγος που αποφάσισα να σας ζαλίσω ξανά μετά από καιρό, ήταν η ήττα μας στον ημιτελικό Κυπέλλου μπάσκετ από τον εξασφύριχτρο. Πολλά έχουν ειπωθεί, και από καταλληλότερους ίσως από εμένα, απλά ήθελα κάποιες μέρες μετά να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου.
Να ξεκινήσω από το βασικό? Η ομάδα μας δεν έπαιξε μπάσκετ. Μπήκε μπλαζέ στο γήπεδο, ίσως επηρεασμένη και από την καθυστέρηση της εκκινήσης. Κοίταζα τον Μπαρτζώκα και είχε μια ηρεμία στο πρόσωπό του , που ειλικρινά μέσα μου είπα ”τώρα ή τους έχει τόσο άνετα που στα τέτοια του, ή είναι στον κόσμο της Unicef και νομίζει ότι με την κεκτημένη ταχύτητα από το 23-0 θα περάσουμε αναίμακτα από το λαγούμι τους”. Αμ δέ. Τίποτα από όλα αυτά δε συνέβη. Μονίμως δεύτεροι σε άμυνα κι επίθεση, ατέρμονο γύρισμα της μπάλλας και σούτ στην εκπνοή του χρόνου. Ακριβώς το στύλ μπάσκετ που βολεύει τον μποχού, δηλαδή.
Επίσης, εκπληκτικό? Χάσαμε όλες τις διεκδικούμενες μπάλες. Μα όλες???? Και το κερασάκι στην τούρτα, ήταν για μένα η φάση που αν θυμάστε κάνει μπάσιμο ο Παπάς πρό του Μπέγκιτς, το χάνει, και του παίρνει στα ίσια (!!!!!!!!!) το ριμπάουντ, κερδίζοντας και φάουλ!Κι εκεί που λές ”έ τώρα θα τον τραβήξει στον πάγκο ο Μπαρτζώ”, τον αφήνει κανα 5λεπτο μεσα και κάνει την μια βλακεία πίσω από την άλλη και στις 2 ρακέτες…..
Άφησα τελευταίο το θέμα της διατησίας μιας και πραγματικά δεν χάσαμε από αυτήν. Ναι, σαφώς και ξανασφύριξαν έδρα, αλλά όχι τα εξωφρενικά που έχουν δεί πολλές φορές τα ματάκια μας εκεί μέσα. Όταν ο αντίπαλος έχει στην front line του Λάσμε , Γκίστ , τον Άβερελ Μαυροκεφαλίδη και τους παλαίμαχους Μπατίστ- Φώτση κι εσύ με Ντάνστον, Σίμονς, Μπέγκιτς, Πέτγουεϊ χάνεις κατά κράτος τα ριμπάουντ επιτρέποντας τουλάχιστον 10 (!!!!!!!) ανανεωμένες επιθέσεις, απλά δεν δικαιούσαι να μιλάς για αδικία!
Το γόητρό μας επλήγη τρομερά σε μια εποχή που είμαστε εμφανώς ανώτεροι σαν ομάδα από δαύτους. Ακόμα έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα μας. Όμως, ειλικρινά έχω χάσει κάθε εμπιστοσύνη για τον εντεύθεν των συνόρων χώρο στους προέδρους μας. Δεν είναι μόνο ότι πραγματικά οι διαιτητές σφυρίζουν πάντα τον ΠΑΟ ευνοϊκά σε κάθε μεταξύ μας ματς. Είναι και ότι δεν έχουν(????) τα άντερα να υπερασπιστούν τα αυτονόητα δικαιώματά μας!
Πρώτο παράδειγμα, ο περυσινός τελικός Κυπέλλου. Χτυπάει παίκτης μας (Χάϊνς, εν προκειμένω) από φωτοβολίδα και το συζητάμε? Πάρε την ομάδα και φύγε, δώσε και το ρημάδι το βίντεο στην FIBA και ξεφτίλισε τους σιχαμένους. Μα ακόμα και τη Δευτέρα, μια από τα ίδια δεν είχαμε? Πρώτη διακοπή πρίν καν αρχίσει ο αγώνας και προειδοποίηση ότι στην πρώτη στραβή ο αγώνας διακόπτεται. Ε, και? Στα 25” πρίν τη λήξη, 2 φωτοβολίδες έσκασαν στο παρκέ. Είδατε καμμία αντίδραση? Κάποιον σαν τον Ιτούδη, π.χ. να πάρει την ομάδα και να τρέξει στα αποδυτήρια? Μπαααα, αστεία πράγματα, εκεί δεν είναι…ΣΕΦ.
Εν κατακλείδι, τους λατρεύω τους Αγγελόπουλους, αλλά στο θέμα παρασκηνίου έχουν μείνει μετεξεταστέοι, χρόνια τώρα. Και απορώ και θέλω να κάνω μια απλή ερώτηση. Και σε αυτούς, και σε όσους ακόμα δεν εννοούν να εμπεδώσουν το άπλετο δίκιο της απορίας μου. Στην Χαλυβουργική, πάνε έτσι, με τον σταυρό στο χέρι? Και επίσης, ποιά είναι η λεπτή γραμμή που χωρίζει την τιμιότητα από την ξεφτίλα και τον χλευασμό?
Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους, και καλά μυαλά στους Προέδρους μας. Που είμαι βέβαιος ότι δεν θα μου ρίξουν άδικο αν κάνουν την μέγιστη τιμή να με διαβάσουν…
