Φίλοι/ες καλησπέρα και καλώς σας βρήκα,εδώ παρέα θα είμαστε και θα τα λέμε για τον αγαπημένο μας σύλλογο. Αδέρφια δεν θα ήθελα να αναφερθώ στο προχθεσινό άνευ σημασίας παιχνίδι με τον Ηλυσιακό, καθώς προσφερόταν μόνο για προπόνηση,αλλά δεν μπορώ και να κλείσω τα μάτια σε αυτά που αντίκρισα στο Σ.Ε.Φ.
Είναι τουλάχιστον αστείο το επίπεδο της Ελληνικής διαιτησίας ακόμα και σε ένα παιχνίδι χαμηλής δυσκολίας.Προσωπικά αυτό που εξέλαβα εγώ είναι πως ,περισσότερο θέλουν να κλέψουν την λάμψη των πρωταγωνιστών παρά να κάνουν σωστά αυτό για το οποίο πληρώνονται!!!Θέλουν λόγου χάρη να έχουν να λένε στα εγγόνια τους πως δεν σηκώνανε μύγα στο σπαθί τους δίνοντας με χαρακτηριστική ευκολία τεχνική ποινή σε Σπανούλη, Μπαρτζώκα. Ας μην μακρηγορώ όμως με διαιτησίες επιπέδου ούτε καν Ε.Σ.Κ.Α.
Πάμε τώρα και στα δικά μας στα σοβαρά,την Πέμπτη ο θρύλος μας δίνει τον δεύτερο τελικό του στο top 16 με την Μάλαγα που έρχεται με μια σημαντική απουσία στα guard όπως αυτή του Κάλογουεϊ που μπορεί να μην ενθουσιάζει με την εκτελεστική του δεινότητα αλλά δεν παύει να είναι αυτός που κουμαντάρει το παιχνίδι της Ισπανικής ομάδας δίνοντας ρυθμό στο παιχνίδι της,βάζοντας ερωτηματικά στον προπονητή της καθώς ο έτερος point guard,Γκρέιντζερ θα πρέπει να επωμιστεί σχεδόν εξολοκλήρου την οργάνωση του παιχνιδιού των Ανδαλουσιανών.
Aυτό πρέπει να εκμεταλλευτή ο Ολυμπιακός στο ματς της Πέμπτης,αν βγάλει εκτός ρυθμού τον Ουρουγουανό πλέι μέικερ αυτόματα μειώνεται η δημιουργία των Ισπανών που στερούνται άλλων αξιόπιστων λύσεων καθώς ο Κόντε είναι άπειρος και λογικά η χρησιμοποίηση του θα είναι αναγκαστική.Θεωρώ ότι η ομάδα μας πρέπει να βρει ρυθμό μέσα από την άμυνα στο συγκεκριμένο παιχνίδι πρωτίστως από την περιφέρεια και μετά από τους ψηλούς,που με την σειρά τους πρέπει να μπουν ποιο δυνατά στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού τους αφού αρκετές φορές δείχνουν να κρύβονται πίσω από τους περιφερειακούς παίκτες μας.
Ελπίζω να μην δούμε τίποτα περίεργα από τον Ντράγκιτς που στο παιχνίδι της κανονικής περιόδου έδειχνε ζεστός από την περιφέρεια καθώς του είχε επιτραπεί το ελεύθερο σουτ τιμωρώντας την άμυνα μας άσχετα αν τακτικά ήταν σωστό αφού ο συγκεκριμένος παίκτης φημίζεται για το inside game του.Σίγουρα το παιχνίδι φαντάζει και είναι δύσκολο περισσότερο λόγω της δικής μας ομάδας αφού ψάχνει να βρει τα πατήματα της, παρά της ικανότητας της αντίπαλης ομάδας, και για αυτό τον λόγο πρέπει το στάδιο να βράζει από τον παλμό της εξέδρας όπως με Φενέρ και Μπάρτσα, και να είστε σίγουροι ότι αυτή η ομάδα που έφερε στο μυαλό μας ένδοξες αναμνήσεις από ένα χρυσό παρελθόν θα μας βγάλει ξανά στους δρόμους να φωνάζουμε από υπερηφάνεια…..
ΥΓ.1 Γεμάτο Σ.Ε.Φ την Πέμπτη όπως αρμόζει σε αυτή την παρέα που έχει τρελάνει την μπασκετική Ευρώπη!!!
ΥΓ.2 Φωνή φωνή και πάλι φωνή!!!
ΥΓ.3 Ευχαριστούμε όλους τους θρυλικούς παίκτες γατί δεν πρέπει να ξεχνάς την ιστορία σου. Από τον μέγα Στίβ Γιατζόγλου που μας χάρισε μια νίκη με 42 πόντους Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 68–110 (+42), Παναθηναϊκό Στάδιο, 1 Ιουνίου 1977 έως τον μέγα Ντέιβιντ Ρίβερς Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 73–38 (+35), ΣΕΦ, 19 Μαΐου 1996 και άλλους πολλούς που όπως καταλαβαίνετε δεν μπορώ να αναφέρω έναν έναν…γιατί θα μας πάρει όλο το βράδυ.
Με Θρυλικούς χαιρετισμούς……
