Γαυραρέοι μου καλησπέρα.
> Κινούμαστε σε ρυθμούς Champions League τις τελευταίες ημέρες και είναι λογικό. Μάθαμε τους αντιπάλους μας στη φάση των ομίλων, μάθαμε και το πρόγραμμα των αγώνων και πλέον επιδιδόμαστε σε μια ατέρμονη συζήτηση περί του τι μπορεί ο Ολυμπιακός να καταφέρει, ποιον θα νικήσει, από ποιονθα ηττηθεί, ποιοί είναι στόχοι του κτλ.
> Διαβάζω δεξιά κι αριστερά οτι ευτυχώς είχαμε καλή κλήρωση και αποφύγαμε τα “θηρία” και ειλικρινά με εξοργίζει αυτή η “ελληνική” τακτική του συνδρόμου κατωτερότητας. Θα μου πείτε, μα καλά ρε Προφέσορα, μπορείς να χτυπήσεις ομάδες όπως Μπάρσα και Ρεάλ και Μάντσεστερ; Όχι φυσικά. Μπορείς όμως να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις ώστε κάποτε να μπορείς να τις κοιτάξεις στα μάτια και γιατί όχι, να της “χτυπήσεις” κι όλας. Και τι εννοώ…
> Όπως όλοι γνωρίζουμε η ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα κάθε άλλο παρά ανθηρή μπορεί να χαρακτηριστεί. Μάλλον παρακμάζουσα, δοκιμαζόμενη και υπό μαρασμόν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Ομάδες που στο παρελθόν ήταν βασικοί αντίπαλοι του Ολυμπιακού μας για τον Τίτλο πλέον δεν υπάρχουν πουθενά. Ο Παναθηναϊκός μεταξύ φθοράς και αφθαρσιας, η ΑΕΚ στην Γ’ Εθνική, ο ΠΑΟΚ σε ημιλανθάνουσα κατάσταση κτλ. Μοναδική “όαση”; Ο Ολυμπιακός !
> Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω “ακούσει” να λέγεται οτι δεν πρέπει να παίρνουν τα μυαλά μας αέρα και οτι πρέπει να κοιτάξουμε τι συμβαίνει στον ΠΑΟ και στην ΑΕΚ ώστε να εκτιμήσουμε αυτό που εμείς έχουμε κτλ. Λυπάμαι αλλά διαφωνώ με αυτό το σκεπτικό και μάλιστα ΚΑΘΕΤΑ. Γνώμονας προόδου για τον Ολυμπιακό μας δεν είναι και ούτε πρέπει πλέον να είναι οι εγχώριες ομάδες και οι τακτικές που αυτές ακολουθούν.
> Η ομάδα μας πρέπει να “απαγκιστρωθεί” από τα δεσμά της μίζερης ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας, πρέπει να ανοίξει τ’ αυτιά της και τα μάτια της και να δεί πίσω από το βουνό που οριοθετεί τα ποδοσφαιρικά σύνορα της χώρας μας. Να ακούσει τις “φωνές” να ατενίσει στα νέα εδάφη. Τα ευρωπαϊκά.
> Γνώμονας προόδου για τον Ολυμπιακό θα έπρεπε να είναι οι… “συμμαθητές” του στην Α’ τάξη του ευρωπαϊκού δημοτικού σχολείου τη σεζόν 96-97. Γνώμονας προόδου του Ολυμπιακού θα έπρεπε να είναι οι… “σειρές” του στην 1997 Α’ ΕΣΣΟ του CL. Oμάδες όπως η Λυών, η Βαλένθια, η Γαλατασαράι, η Σαχτάρ, η Σάλκε, η Πόρτο κτλ.
> Φυσικά άλλα τα “εφόδια” των ομάδων αυτών από τα Πρωταθλήματά τους κι άλλο τα “εφόδια” του Ολυμπιακού από την Σούπερ Λίγδα. Όμως για να αρχίσουμε να βλέπουμε αποτελέσματα πρέπει πρωτίστως να αρχίσουμε να το επιχειρούμε. Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε υπό το ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό πρίσμα και όχι να αντιμετωπίζουμε την παρουσία μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις σαν ευχάριστη ταλαιπωρία.
> Έχουμε 15 παρουσίες στο CL τα τελευταία 17 χρόνια. Η σημαντικότερη διάκριση που είχαμε ήταν αυτή του 1998-99 με την πρόκρισή μας στους 8 και τον άδοξο αποκλεισμό μας από την 4αδα από την Γουβέντους. Ουσιαστικά λοιπόν η παρουσία μας στην Ευρώπη δεν αντικατοπτρίζεται από τα επιτεύγματά μας. Πρέπει να πάψουμε να αρκούμεθα στην κατάληψη της τελευταίας θέσης στην ευρωπαϊκή “ραφιέρα” παίζοντας τον ρόλο του “σκονισμένου μπιμπελό”.
> Πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε να ανέλθουμε σιγά σιγά στα επόμενα “ράφια” και να συμβάλουμε κι εμείς στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Η 15ετή παρουσία μας στην Ευρώπη το ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ, η έλλειψη σοβαρού ανταγωνισμού στην Ελλάδα μας επιτρέπει να συγκεντρωθούμε προς αυτή την κατεύθυνση χωρίς μεγάλο ρίσκο, η νοοτροπία μας μέχρι στιγμής, το ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ. Μαντέψτε τι πρέπει να διορθώσουμε…
ΥΓ – Να λοιπόν ένα ωραίο θέμα συζήτησης για την αποψινή εκπομπή μου στον REDonAIR από τις 20:00 έως τις 22:00 όπου και θα χαρώ ιδιαιτέρως να σας καλωσορίσω και να τα πούμε έτσι όπως μόνο εμείς ξέρουμε !
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ
