Με το δεξί ξεκίνησε τις υποχρεώσεις του για την Euroleague o Ολυμπιακός επικρατώντας  επί της Βαλένθια σε εκτός έδρας αγώνα με 68-71. 

Καλή η αποψινή βραδιά για τον Ολυμπιακό , ο οποίος κατάφερε να επικρατήσει επί της Βαλένθια με 68-71. Καμία σχέση ο αποψινός ευρωπαικός Ολυμπιακός με τον Ολυμπιακό του κυπέλλου Ελλάδος  καθώς έδειξε  αγωνιστικότητα και ψυχή και κατάφερε  να πάρει το διπλό σ αυτόν τον δύσκολο εκτός έδρας αγώνα για την πρεμιέρα της Euroleague. Βέβαια λάθη υπήρξαν αρκετά και θα μπορούσε να είχε  νικήσει με περισσότερους πόντους αλλά και το τελικό αποτέλεσμα εφόσον είναι θετικό δεν μας πειράζει!

Το ματς

• Βαλένθια (Περάσοβιτς): Ρίμπας 2, Βαν Ρόσομ 10 (2), Σάτο 11 (1), Λίστσουκ 6, Βίβες, Μαρτίνεθ, Μπάικς 11 (1), Λόνταρ 8, Αγκιλάρ 3 (1), Χαραγκόντι 14, Γκουάρντια.

• Ολυμπιακός (Τόμιτς): Πέτγουεϊ (8 ριμπ.), Χάντερ 9, Ντάνστον, Σπανούλης 21 (4τρ., 10 κερδ. φάουλ), Σλούκας 14 (1), Σίμονς, Χριστοδούλου, Αγραβάνης, Μάντζαρης 9 (3), Κατσίβελης, Λαφαγέτ 4, Λοτζέσκι.

Οι κακές επιλογές στην επίθεση και οι αργές περιστροφές στην άμυνα, έδωσαν την ευκαιρία στη Βαλένθια να ξεκινήσει με ένα 6-1 την αναμέτρηση. Όμως, στη συνέχεια οι Σπανούλης και Χάντερ «ξεμπλόκαραν» τον Ολυμπιακό και κατάφεραν να ισορροπήσουν την κατάσταση (12-12). Ο Σάτο είχε δημιουργήσει αρκετούς «πονοκεφάλους» στην άμυνα των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Μίλαν Τόμιτς να μην μπορούν να ξεφύγουν στο σκορ. Παρ’ όλα αυτά, ο έλεγχος των ριμπάουντ και ο Ματ Λοτζέσκι – στα τελευταία λεπτά-έδωσαν στους «ερυθρόλευκους» το προβάδισμα στο τέλος (18-20).
Χωρίς συγκέντρωση μπήκε ο Ολυμπιακός και στο δεύτερο δεκάλεπτο, με αποτέλεσμα η Βαλένθια όχι μόνο να πάρει το προβάδισμα, αλλά να φτάσει και στο +4 (26-22). Όμως, αφού ο Σπανούλης πήρε τις κατάλληλες… ανάσες, ήρθε «ζεστός» από τον πάγκο, ξεκινώντας την αντεπίθεση των «ερυθρολεύκων». Ο «V-Span», σε συνδυασμό με την πολύ καλή άμυνα του Πέτγουεϊ που έκλεψε αρκετές μπάλες, έφερε ξανά την ομάδα του Πειραιά μπροστά (28-29), ενώ το τρίποντο του Μάντζαρη, περίπου δύο λεπτά πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, την πήγε στο +5 (30-35). Οι παίκτες του Μίλαν Τόμιτς διατηρούσαν αυτή τη διαφορά (33-38), έως ότου ο Σάτο ευστοχήσει έξω από τα 6,75μ. σχεδόν με την εκπνοή και διαμορφώσει το 36-38.

Με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, η Βαλένθια έφερε το ματς στα ίσα (38-38), αλλά οι Σπανούλης και Μάντζαρης με διαδοχικά τρίποντα έφεραν τον Ολυμπιακό ξανά στο +5 (40-45), στα πρώτα τέσσερα λεπτά. Οι καλές προσωπικές άμυνες του Πέτγουεϊ, αλλά και ο «καυτός» Λοτζέσκι έφτασαν τους Πειραιώτες ακόμα και στο +6 (43-49). Οι «ερυθρόλευκοι» διατηρούνταν μπροστά, αλλά τα πολλά –αχρείαστα- φάουλ έστελναν τους Ισπανούς στις βολές, με αποτέλεσμα να μην ανοίγει η διαφορά, ενώ το τρίποντο του Μπάικς στο τέλος να κάνει το 54-56.
Για άλλη μία φορά, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε νωθρά σε περίοδο. Αυτή τη φορά, οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν χωρίς καλάθι για τρία λεπτά, με τη Βαλένθια να το εκμεταλλεύεται αυτό και με ένα σερί 4-0 να περνά ξανά μπροστά (58-56). Οι Πειραιώτες είχαν μεγάλο επιθετικό πρόβλημα, με τους Ισπανούς από την άλλη να φτάνουν στο +4 (62-58), στα μισά. Εκεί, «μίλησαν» οι Σπανούλης και Χάντερ, οι οποίοι έκαναν ένα σερί 6-0, δίνοντας ξανά το προβάδισμα (62-64), ενώ ο Λοτζέσκι πήγε τον Ολυμπιακό στο +4 (62-66). Όμως, οι γηπεδούχοι είχαν ξανά την «απάντηση» και με ένα δικό τους 4-0 έκαναν το 66-66, ένα λεπτό πριν τη λήξη. Το ματς ήταν στην ισοπαλία (68-68) στα τελευταία 20’’, με τον Σλούκα να παίρνει το φάουλ στο τέλος της επίθεσης. Ο διεθνής γκαρντ ευστόχησε στην πρώτη, έχασε τη δεύτερη, αλλά πήρε ο ίδιος το επιθετικό ριμπάουντ και αμέσως πήγε στη γραμμή –με φάουλ του Σάτο- και με 2/2 έκανε το 68-71 και αυτό ήταν και το τελικό σκορ!

Τα δεκάλεπτα: 18-20, 36-38, 54-56, 68-71

Απόψε είδαμε έναν διαφορετικό Ολυμπιακό, τον Ολυμπιακό που αξίζει να είναι! Δεν ξέρω τι γίνεται και τα “χάνουμε” κάθε φορά που παίζουμε με τον Παναθηναικό  πάντως σήμερα παίξαμε λες και δεν είχε υπάρξει  ποτέ αυτό το “ναυάγιο”  με τον ΠΑΟ. Κάναμε  καλές διεισδύσεις , είχαμε ευστοχία στα τρίποντα και αν εξαιρέσουμε κάποια λάθη στην αλλαγή πάσας και στις αντεπιθέσεις όλα τα υπόλοιπα λειτούργησαν σωστά. Ακόμα και στην άμυνα είχαμε δυναμικότητα και κλέψαμε αρκετές φορές την μπάλα από τους Ισπανούς παίκτες αν και πάνω στην βιασύνη, όπως προανέφερα , γινόντουσαν λάθη τα οποία μας στέρησαν την μεγάλη διαφορά στο τελικό σκορ. Επίσης κάτι σημαντικό σε αντίθεση  με το παιχνίδι με τον ΠΑΟ που πρέπει να αναφερθεί ,  είναι ότι διορθώσαμε την λογική ” ρίχνω τρίποντα και κερδίζω το παιχνίδι” . Δεν ξέρω αν ήταν οδηγία του προπονητή Τόμιτς να μην σπαταλούν όλες τις επιθέσεις ρίχνοντας τρίποντα, πάντως τους βγήκε σε καλό.   Φυσικά προς το τέλος της 4ης περιόδου νιώσαμε να απειλούμαστε μέχρι και με ήττα καθώς εκεί που διαμορφώναμε κάποια αξιοπρεπή διαφορά οι Ισπανοί με πείσμα μείωναν με τους παίκτες του Ολυμπιακού να παραλύουν για δευτερόλεπτα.

Ο αρχηγός μας, Βασίλης Σπανούλης , σημείωσε τους περισσότερους πόντους στο παιχνίδι (21π) καθώς ήταν πολύ καλή βραδιά για αυτόν αφού είχε “χέρι” και μοίραζε σωρηδόν 3ποντα.  Μάλιστα, με τους πόντους που πέτυχε ο αρχηγός του Ολυμπιακού ανέβηκε στην έκτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών της Ευρωλίγκας, ξεπερνώντας τον Τζέι Αρ Χόλντεν.

Ο Σλούκας από την άλλη πήγε να μας προκαλέσει πάλι καρδιακό καθώς στα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης κέρδισε φάουλ και ενώ έβαλε την πρώτη βολή έχασε την δεύτερη ( όλοι θυμόμαστε ότι έτσι χάσαμε από τους βάζελους λόγω χαμένης βολής) αλλά ευτυχώς με δική του κίνηση πάνω στην μπάλα κερδήθηκε χρόνος για τον Ολυμπιακό και μετά κέρδισε φάουλ το οποίο ήταν και το happy end για τον Θρύλο μας.

Φανερή η απουσία του Πρίντεζη έλειπε το σουτ του ( 3ποντο αλλά κυρίως το 2ποντο).

Φαίνεται ότι η αλλαγή προπονητή στον πάγκο των ερυθρολεύκων έφερε γούρι στην ομάδα καθώς απόψε την είδαμε ανανεωμένη και με ένα πιο επιθετικό παιχνίδι με κλεψίματα και σωστές διεισδύσεις που της ταιριάζει περισσότερο από το χάος με τα άστοχα τρίποντα. Δεν βιάζομαι να κατηγορήσω τον Μπαρτζώκα, τέως προπονητή , αλλά ήταν καιρός να φύγει γιατί είχε κουράσει με την τακτική τους. Ο Τόμιτς καλός είναι αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερος σαν βοηθός προπονητή σε στυλ σύμβουλος,και πρέπει γρήγορα πριν μπούμε στα “βαθιά νερά ” να βρούμε έναν καλό προπονητή.