Ο “δικός μας” Κώστας… σε ξένα χρώματα! Συνέντευξη gazzeta.gr!
Ένας Παπανικολάου για… χόρταση σε μια από τις μεγαλύτερες συνεντεύξεις της καριέρας του στο gazzetta.gr και τον Μιχάλη Στεφάνου. Aπολαύστε τον.
-Κώστα, η ώρα της επιστροφής στο ΣΕΦ έφτασε. Προφανώς πρόκειται για μια ιδιαίτερη στιγμή για σένα. Το σκέφτεσαι; Ποια είναι τα συναισθήματα;
“Εντάξει, δεν μπορώ να μην το σκέφτομαι. Έχουν περάσει κάποιοι μήνες, σίγουρα έχω κρατήσει τις σχέσεις μου κυρίως τους Έλληνες της ομάδας, αλλά και παιδιά από το staff. Πραγματικά νιώθω πολύ όμορφα που θα βρεθώ πάλι στο ΣΕΦ. Θα βρεθώ με άτομα που περάσαμε πολλά έντονα πράγματα μαζί και θα έρθουν στο μυαλό μου ιδιαίτερα ευχάριστες αναμνήσεις. Από κει και πέρα αυτό που πρέπει πάνω απ’ όλα να καταλάβω είναι ότι πλέον βρίσκομαι σε μια άλλη ομάδα κι ότι πρέπει να βοηθήσω την ομάδα μου, ξέρεις, για το καλύτερο. Αυτό είναι το φυσιολογικό”.
-Πώς περιμένεις να σε υποδεχτεί ο Ολυμπιακός όσο και ο κόσμος που θα βρεθεί στις εξέδρες.
“Αυτό που είπα πριν ήταν η αρχή της απάντησης και σχετικά με τον κόσμο. Πλέον είμαι ένας παίκτης μιας άλλης ομάδας, κατάλαβες; Ο κόσμος κοιτάει να στηρίξει την ομάδα του και καλά κάνει. Δεν περιμένω, δηλαδή, ούτε δάφνες, ούτε στεφάνια”.
-Η λογική πάντως λέει ότι θα βιώσεις ένα θερμό καλωσόρισμα. Ο κόσμος σε αγαπάει, σε είδε να μεγαλώνεις μπασκετικά στον Ολυμπιακού και μάλλον έχει συνειδητοποιήσει ότι η μεταγραφή σου στην Μπαρτσελόνα ήταν κάτι αναπόφευκτο έτσι όπως συνέβησαν όλα.
“Δεν ήθελα να φύγω. Ούτε εγώ ήθελα, ούτε ο Ολυμπιακός πιστεύω ήθελε να φύγω. Έτσι, όμως, όπως εξελίχθηκαν όλα και με την πρόταση που έφτασε από την Μπαρτσελόνα θα ήταν “χαζός” ο Ολυμπιακός να την αρνηθεί. Πέρα λοιπόν από τις σχέσεις και τους δεσμούς που υπήρχαν μεταξύ μας η συγκεκριμένη προσφορά ήταν πολύ δύσκολο να απορριφθεί. Κακά τα ψέματα. Τόσο από την ομάδα, όσο και από μένα. Για αυτό ακριβώς τον λόγο έχω ξεκαθαρίσει ότι οι σχέσεις με τον Ολυμπιακό, από τους προέδρους μέχρι τον τελευταίο στην ομάδα δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Απλώς έγινε κάτι φυσιολογικό. Είναι η ροή των πραγμάτων, έτσι το βλέπω”.
-Μιας και ανέφερες τους προέδρους. Επειδή ξέρω ότι σε πίστεψαν από την πρώτη στιγμή κι επειδή γράφτηκαν διάφορα για εκείνες τις ώρες των τελικών διαπραγματεύσεων, θέλεις να ξεκαθαρίσεις λίγο τα πράγματα.
“Το πόσο με πίστεψαν οι κύριοι Αγγελόπουλοι φάνηκε καταρχήν από τα χρήματα που έδωσαν στον Άρη για να πάρουν ένα παιδί 18 χρονών που ουσιαστικά δεν είχε καν παίξει στην Α1 παρά μόνο στις μικρές εθνικές. Από κει και πέρα ότι γράφτηκε, ότι ειπώθηκε, ότι σχολιάστηκε, εμένα δεν μου κάνει κάνει καμία αίσθηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι είναι, το σχοινί θα το κάνουν τριχιά. Η μεταγραφή μου στην Μπαρτσελόνα ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη. Κανείς δεν το περίμενε να έρθουν έτσι τα πράγματα, σίγουρα όχι εγώ και θέλω να πιστεύω ούτε οι πρόεδροι, αλλά από τη στιγμή που έφτασε στα χέρια τους μια τέτοια πρόταση από τη Βαρκελώνη θα ήταν έγκλημα να μην την κοιτάξουν σοβαρά. Εγώ την τελευταία μέρα που πήγα στα γραφεία για να υπογράψω τη λύση του συμβολαίου μου, οι πρόεδροι έτυχε να μην είναι εκεί, με υποδέχτηκε ο κύριος Σταυρόπουλος και πραγματικά δεν ένιωσα άσχημα ούτε είδα κάποιο μάτι να με κοιτάει στραβά. Χαιρέτησα όλα τα παιδιά που δουλεύουν στα γραφεία και με πολλούς από τους οποίους έχω ακόμη επαφές, και όλα έγιναν εντελώς ομαλά. Παρά, λοιπόν, την παραφιλολογία και την ίντριγκα που προσπαθεί να βγάλει ο κόσμος ή κι εσείς οι δημοσιογράφοι, δεν υπήρξε τίποτα το αρνητικό”.
-Αυτό που ίσως να ξένισε τον περισσότερο κόσμο, πάντως, ήταν τα ποσά που γράφτηκαν εκείνο το βράδυ. Ποσά που υποτίθεται ζητούσες εσύ για να μείνεις, ποσά που σου αντιπρότεινε ο Ολυμπιακός κλπ. Φαινόταν σαν ένα παζάρι εκατομμυρίων.
“Γι’ αυτό σου λέω ότι ήταν όλα παραφιλολογία. Υπήρχε περίπτωση εγώ να κάτσω να πω σε κάποιον ή να “βγάλω” δημόσια τι ποσά ζήτησα ή ο Ολυμπιακός να κάτσει να αναφέρει τι ποσά συζητήθηκαν σε μια μεταγραφή που βρισκόταν σε εξέλιξη; Δεν ξέρω αν και ποιος παράκουσε κάτι, αλλά εγώ πραγματικά δεν μιλούσα ούτε στη μάνα μου και τον πατέρα μου γι αυτό το πράγμα. Μπορεί να είπαν σε κάποιον κάτι για πλάκα κι εκείνος να το πήρε σοβαρά, τι να πω! Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως ξεκίνησε όλο αυτό. Σίγουρα από την πλευρά μου δεν βγήκε τίποτα προς τα έξω και το ίδιο πιστεύω και για την πλευρά του Ολυμπιακού. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να γράφονται εντελώς αβάσιμα πράγματα, έτσι στον αέρα, από ανθρώπους που νομίζουν ότι ξέρουν πολλά, αλλά δεν ξέρουν τίποτα”.
-Πάμε τώρα στο πολύ σημαντικό παιχνίδι της Πέμπτης. Αλήθεια ποιον από τους πρώην συμπαίκτες σου περιμένεις περισσότερο στο παρκέ ως αντίπαλο;
“Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω… Όλοι οι Έλληνες που βασικά είναι αυτοί που έχουν μείνει στην ομάδα είναι πραγματικά πολύ ταλαντούχοι και ποιοτικοί παίκτες. Από τον Βασίλη το κεφάλι, τον Στράτο και τον Γιώργο, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά που είναι πάνω κάτω στην ηλικία μου και ουσιαστικά έχουμε μεγαλώσει μαζί δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον γιατί θα μειώσω κάποιον άλλον. Εντάξει, το να μαρκάρεις τον Σπανούλη σίγουρα ιντριγκάρει τον κάθε παίχτη σε όλη την Ευρώπη που θέλει να λέει ότι προσπαθεί να παίξει άμυνα. Από την άλλη, βέβαια, είναι και παγίδα γιατί ο Σπανούλης είναι ένας πάρα πολύ δύσκολος παίκτης να τον μαρκάρεις στο “ένας ένας”. Και σίγουρα θα σε εκθέσει σε κάποιες στιγμές. Πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος, να μην του αφήνεις καθόλου χώρο.”
-Πειράγματα υπάρχουν μεταξύ σας για το ματς. Έχετε βάλει κανένα “στοιχηματάκι”;
“Πλάκες κάναμε στην αρχή, όταν προέκυψε η μεταγραφή. Πλάκες τους στυλ “Τώρα που θα έρθεις στο ΣΕΦ θα καλοπεράσεις” κλπ. Από πειράγματα τα πιο πολλά ήταν με τον Κατσίβελη. Από την δεύτερη χρονιά μου στον Ολυμπιακό, όταν και ήρθε ο Δημήτρης ήμασταν κάθε μέρα μαζί 24 ώρες το 24ωρο. Κάτι σαν σιαμαίοι, δεν μπορώ να στο εξηγήσω διαφορετικά. Ό,τι κάναμε το κάναμε παρέα, για αυτό και όταν έγινε η μεταγραφή στεναχωρηθήκαμε πάρα πολύ. Εκείνο το τελευταίο βράδυ που περάσαμε ήταν πολύ δύσκολο και για τους δύο!”
-Βρίσκεσαι πλέον περίπου πέντε μήνες στην Βαρκελώνη. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου και η ζωή εδώ; Πώς είναι από κομμάτι του κορμού μιας ελληνικής ομάδας, να γίνεσαι ξένος σε έναν σύλλογο σαν την Μπαρτσελόνα;
“Καταρχήν, η προσαρμογή μου εδώ ήταν πάρα πολύ εύκολη. Το περίμενα αρκετά πιο δύσκολο, ότι θα υπάρξουν ζόρικες στιγμές, ξέρεις μακριά από την Ελλάδα. Ηταν η πρώτη μου φορά που έφυγα για να ζήσω και να αγωνιστώ σε μια ξένη χώρα και το φανταζόμουν πολύ πιο δύσκολο απ’ ό,τι τελικά ήταν. Ολοι οι άνθρωποι της ομάδας με βοήθησαν να προσαρμοστώ κι επιπλέον η συγκεκριμένη πόλη είναι ιδανική για εμάς τους Έλληνες. Θυμίζει πολύ Ελλάδα, μπορεί να μην έχει π.χ. την συνήθεια του “καφέ” ή την διασκέδαση της Αθήνας, αλλά έχει τον ίδιο καιρό, έχει ελληνικά εστιατόρια, που είναι πολύ σημαντικό, οι άνθρωποι έχουν την ίδια περίπου νοοτροπία και κουλτούρα με μας και γενικά δεν νιώθω σε καμία περίπτωση να έχω βαρεθεί που βρίσκομαι εδώ”.
-Αγωνιστικά; Νέος ρόλος, νέες ευθύνες; Νιώθεις ότι εδώ πρέπει να αποδείξεις πράγματα και να επιβιώσεις σε ένα άλλο περιβάλλον; Γενικά ότι πρέπει να καταφέρεις πράγματα από μόνος σου χωρίς να έχεις κανένα σωσίβιο.
“Ασφαλώς. Δεν μπορείς πάντα να έχεις κάποιον να σε βοηθάει, θα πρέπει να αποκοπείς από κάθε είδους βοήθεια που μπορεί να έχει ένας Έλληνας παίκτης στην Έλλάδα. Όσον αφορά τις ευθυνες ποτέ δεν φοβήθηκα να αναλάβω ευθύνες όταν μου ζητούνται. Και το είχα πει και σε πολλές συνεντεύξεις στην Ελλάδα όταν μου λέγανε ότι π.χ. δεν αναλαμβάνω ευθύνες στην επίθεση, ότι προσπαθώ πάντα να κάνω ό,τι μου ζητάει ο προπονητής. Προσπαθώ να βοηθήσω την ομάδα μου, όχι να της γίνω βάρος. Τώρα που εδώ μου ζητείται να κάνω κάτι παραπάνω, προσπαθώ να κάνω και αυτό. Είμαι παίκτης που του αρέσει να κάνει ό,τι θέλει ο προπονητής, αλλά να το κάνει ελεύθερα, όχι ρομπότ”.
-Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, που είχες τον χρόνο να εξελιχθείς και από ένα μεγάλο ταλέντο να γίνεις ένας πολύ σημαντικός παίκτης, εδώ δεν έχεις τέτοια πολυτέλεια. Κρίνεσαι αυστηρά, κουβαλάς ένα βαρύ συμβόλαιο και μάλιστα τον πρώτο καιρό υπήρξαν και κάποια επικριτικά δημοσιεύματα. Πώς τα αντιμετωπίζεις όλα αυτά; Σε βαραίνουν;
“Αν πίστευα ότι θα με βαρύνει όλο αυτό ίσως και να μην έκανα αυτή την επιλογή. Την έκανα γιατί πιστεύω ότι μπορώ να ανταπεξέλθω. Από κει και πέρα όλη η ζωή είναι θέμα επιλογών. Το αν είναι σωστές ή όχι κρίνεται στο τέλος. Σχετικά με τα δημοσιεύματα τώρα, εγώ κάνω τη δουλειά μου και οι δημοσιογράφοι τη δική τους. Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με το αν κάτι κακό γράφτηκε, αλλά θα προσπαθήσω μέσα από τη δουλειά μου να αποδείξω το αντίθετο. Δεν υπάρχει λόγος να πάω κόντρα σε κάποια άποψη επειδή μπορεί να μην με βρίσκει σύμφωνο”.
-Διαφορές Μπαρτζώκα-Πασκουάλ στην φιλοσοφία;
“Υπάρχουν. Ο κόουτς εδώ έχει πιο πολλούς κανονες αμυντικά και επιθετικά. Αυτό σε κάποιες στιγμές σου κάνει πιο εύκολη τη ζωή, αφού ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να κάνεις αλλά σε κάποιες άλλες που το ένστικτό σου σου λέει να κάνεις κάτι διαφορετικό, μπορεί να σε μπερδέψει και να σε οδηγήσει σε λάθη. Αυτό ήταν το πιο δύσκολο για μένα, να συνηθίσω γιατί ο κόουτς Μπαρτζώκας από την άλλη, θέτει κάποιους πιο γενικούς κανόνες αλλά σου δίνει και την ελευθερία να ακούσεις το ένστικτο και το ταλέντο σου. Δεν λέει ότι το ένα είναι σωστό και το άλλο λάθος. Άλλωστε και οι δύο προπονητές βρίσκονται στο κορυφαίο επίπεδο και έχουν κατακτήσει την ευρωλίγκα. Ο καθένας με τον τρόπο του…”.
-Τον Ολυμπιακό πώς τον βλέπεις φέτος. Ξεκίνησε πολύ καλά, παρ’ ότι έχασε δύο βασικά γρανάζια του κορμού του, εσένα και τον Κάιλ, και τώρα χάνει για σημαντικό διάστημα και τον Λο. Θα καταφέρει να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα;
“Καταρχήν πιστεύω οτι ο κορμός του Ολυμπιακού είναι οι Έλληνες. Από τον Βασίλη μέχρι και τον Κατσίβελη, που παρά το γεγονός ότι δεν έχει τόσο μεγάλο χρόνο συμμετοχής, διανύει την 4η σεζόν του στην ομάδα. Σίγουρα η φυγή του Κάιλ, αλλά και ο τραυματισμός του Λο είναι σοβαρό πλήγμα, γιατί ο Έϊσι βοήθησε τον Ολυμπιακό να ανέβει επίπεδο από την πρώτη στιγμή. Το δύσκολο πλέον είναι να μπουν τα δύο παιδιά που ήρθαν στην ευρωπαϊκή-ελληνική πραγματικότητα και να καταλάβουν τον τρόπο που πρέπει να παίξουν”.
-Πες μου λίγο την άποψή σου για τον Λοτζέσκι. Είναι ουσιαστικά ο αντικαταστάτης σου και ενώ πολύς κόσμος δεν τον ήξερε καν τα καταφέρνει πολύ καλά μέχρι τώρα.
“Να σου πω την αλήθεια ούτε εγώ το ήξερα το παιδί. Κάνει καταπληκτική δουλειά κι επειδή έχω δει πάρα πολλά παιχνίδια του Ολυμπιακού νομίζω ότι έχει δώσει έναν άλλο αέρα στη θέση “3”. Βλέπω για παράδειγμα ότι μπορεί να παίξει το πικ εν ρολ, στον αιφνιδιασμό είναι πολύ καλός και γενικά έχει δώσει κάποιες επιπλέον επιλογές στον προπονητή.”
-Επίσης έγινε μια ακόμη επένδυση με τον Παπαπέτρου, που θυμίζει αρκετά εκείνη που είχε γίνει με σένα. Πιστεύεις ότι τελικά ότι η τακτική που ακολουθεί ο Ολυμπιακός είναι η ενδεδειγμένη, κυρίως για την Ελλάδα της κρίσης;
“Οι μικρές εθνικές ομάδες έχουν αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι έχουν πολλά ταλέντα. Βλέπουμε πλέον κι άλλες ελληνικές ομάδες, να ακολουθούν αυτό που ξεκίνησε ο Ολυμπιακός και πραγματικά πρόκειται για μια διέξοδο για το ελληνικό μπάσκετ. Εμένα δεν μου αρέσει να βλέπω ομάδες με 8 ξένους που δεν μπορούν ούτε να τους πληρώσουν. Προτιμώ να βλέπω 7 Ελληνόπουλα κι ας είναι η ομάδα αντί για 5η, 8η. Ποια η διαφορά; Προσωπικά όταν ήρθε ο κύριος Αγγέλου εδώ με την Εφές, εγώ του έδωσα συγχαρητήρια όχι για το νέο του συμβόλαιο, αλλά γι’ αυτό που έκανε 2 χρόνια στον Άρη. Είναι παράδειγμα.
-Η επόμενη έξοδος μετά το ΣΕΦ θα είναι στο ΟΑΚΑ. Ποιο θα είναι πιο δύσκολο για σένα;
“Νομίζω ότι θα είναι εξίσου δύσκολο. Και στα δύο γήπεδα ο κόσμος δημιουργεί καυτή ατμόσφαιρα. Από την μία βέβαια υπάρχει το συναίσθημα, το οποίο θα πρέπει αν αποβάλω αν θέλω να είμαι… τέλος πάντων σωστός επαγγελματίας. Από την άλλη στο ΟΑΚΑ περιμένω …διαφορετική υποδοχή. Λογικό. Όπως κι όταν έρχονταν να παίξουν στο ΣΕΦ πρώην παίκτες του Παναθηναϊκού, είχαν την ανάλογη υποδοχή.
-Σαν ομάδα ο Παναθηναϊκός πώς σου φαίνεται;
“Μετά τη νίκη που έκανε επί του Ολυμπιακού για το κύπελλο έχει πάρει πάρα πολύ τα πάνω του. Χρησιμοποίησε και την μικρή διακοπή των Χριστουγέννων για να πάρει ανάσες και να ξαναβρει τα πατήματά του. Μετά τον Ολυμπιακό έφτιαξε η ψυχολογία του, μπήκε πολύ δυνατά στο ΤΟΡ-16, έχει πιάσει πολύ καλή απόδοση και νομίζω ότι το δύο στα δύο μιλάει από μόνο του.
-Βασιζόμενος στην πολύ καλή άμυνά του, έτσι;
Σίγουρα, αυτή είναι η εικόνα του Παναθηναϊκού χρόνια τώρα. Νομίζω ότι πρόκειται για ένα θετικό μικρόβιο που έχει περάσει στον οργανισμό του Παναθηναϊκού ο κόουτς Ομπράντοβιτς.
-Επειδή βλέπω τον Πασκουάλ να… αγριοκοιτάζει, πάμε για μια τελευταία ερώτηση, σχετικά με την μεγαλύτερη προσωπικότητα που ζει εδώ, τον Ναβάρο. Πώς είναι να τον έχεις αρχηγό; Σε σύγκριση π.χ. με τον Σπανούλη.
“Τεράστιες διαφορές. Εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Ο Σπανούλης π.χ. είτε είσαι Έλληνας είτε ξένος, θα έρθει να σου μιλήσει να σε πλησιάσει, θα σε συμβουλεύσει αν κάτι δεν κάνεις σωστά ή ότι το χρειάζεται η ομάδα θα βγει μπροστά και θα μιλήσει. Ο Ναβάρο αντίθετα δεν μιλάει ιδιαίτερα. Όχι επειδή δεν έχει την πυγμή, αλλά επειδή έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Είναι ήσυχος άνθρωπος. Μπορεί στα παρκέ να φαίνεται εριστικός, αλλά πίστεψέ με είναι πολύ ήσυχος. Έρχεται, κάνει τη δουλειά του και τέλος”
Πηγή : http://www.gazzetta.gr/
