“Δεν αποκλείεται κάποια μέρα τα λεξικά, δίπλα στη λέξη “ομάδα”, να αναφέρουν σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα την ομάδα μπάσκετ του ΘΡΥΛΟΥ… Ένα σύνολο με πνεύμα νικητή και γεμάτο πάθος, με σωστή νοοτροπία και χωρίς βεντετισμούς, μια ομάδα που χαιρόμαστε να τη βλέπουμε και να την καμαρώνουμε” γράφει ο dp11 μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο μπάσκετ.
Από τον καιρό που είχαμε για προπονητή τον Γιάννη Ιωαννίδη, απέκτησα το κουσούρι του προληπτικού, κάνοντας πιο δύσκολη τη ζωή μου. Όταν πλησίαζε και όταν παίζονταν κάποιο κρίσιμο παιχνίδι, πρόσεχα πάντα την κάθε λεπτομέρεια… αρρώστια πραγματική !
Φέτος ήμουν λιγάκι πιο χαλαρός, στη σειρά των τελικών του πρωταθλήματος… Έβλεπα ότι υπερέχουμε κατά πολύ έναντι των αντιπάλων μας και φοβόμουν μόνον τη συνωμοσία του σύμπαντος, τις αυτοκαταστροφικές τάσεις που δείξαμε πέρσι στο τέταρτο απιχνίδι της σειράς και, φυσικά, το γνωστό σάπιο κατεστημένο που καταδυναστεύει το ελληνικό μπάσκετ στις τελευταίες δεκαετίες.
Όμως, η ομάδα των Αγγελόπουλων και του Γιάννη Σφαιρόπουλου, τα παιδιά με τις ερυθρόλευκες φανέλες, απέδειξαν ότι κανένας δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο όταν είσαι ξεκάθαρα καλύτερος από τον αντίπαλο. Έδειξαν έτσι τον δρόμο και στην ηγεσία της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ για τις κινήσεις που πρέπει να κάνει, για να μην έχει τίποτα να φοβηθεί και να συσπειρώσει ξανά τον κόσμο γύρω από το ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδας μας. Οργάνωση και σωστές αποφάσεις χρειάζονται, για να φτιάξουμε μία ομάδα που θα παίζει όμορφο ποδόσφαιρο και θα τραβάει τον κόσμο στο γήπεδο, μια ομάδα που θα πείθει για την αγωνιστική της ανωτερότητα και θα βουλώνει όλα τα στόματα…
Γιάννη Σφαιρόπουλε, είσαι πολύ μεγάλος μάγκας !
Επειδή δεν είμαι κάτοικος του λεκανοπεδίου, παρακολουθώ την ομάδα του μπάσκετ από τότε που άρχισε να δείχνει παιχνίδια η τηλεόραση, τότε που οι ομάδες έπαιζαν ακόμα με 6-7 παίχτες και εμείς είχαμε τον Μπαρλά, τον Μελίνι, τον Γιατζόγλου, τον Διάκουλα, τον Καστρινάκη και τον αγαθό γίγαντα Αργύρη Καμπούρη. Υπήρξαν κάποια παιχνίδια στα οποία κάναμε μεγάλες και ιστορικές νίκες, στα χρόνια που ακολούθησαν… έχοντας πολύ καλούς προπονητές (Ματθαίου, Μουρούζη, Ιωαννίδη, Ίβκοβιτς κλπ). Όμως, αυτή την ηρεμία και τη σταθερότητα στα παιχνίδια μας, δεν θυμάμαι να την είχαμε ποτέ στο παρελθόν.
Γι’ αυτό, θεωρώ ότι ο ρόλος του Γιάννη Σφαιρόπουλου στη φετινή πορεία της ομάδας ήταν καταλυτικός και οφείλω να του αποδώσω τα εύσημα. Όμως, επειδή δεν μ’ αρέσει να είμαι άδικος, θα προσθέσω ότι κάποιες επιλογές παιχτών (Dunston, Lojeski, Hunter, Petway, Darden, Lafayette, Παπαπέτρου και Αγραβάνης) πιστώνονται στον Γιώργο Μπαρτζώκα, που έκανε καλή δουλειά στην ομάδα, αλλά δεν είχε το καθαρό μυαλό στα κρίσιμα παιχνίδια του πρωταθλήματος, ίσως πέφτοντας θύμα του συναισθηματικού δεσμού που είχε με την ομάδα που κοουτσάριζε.
Στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι της σειράς των τελικών, κανένας από τους παίχτες μας δεν έκανε το μεγάλο παιχνίδι, ίσως επειδή δεν χρειάστηκε κιόλας, απέναντι σε έναν αντίπαλο που εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων. Μπορεί να έλλειψε από τους τελικούς ο τραυματίας Ιωάννης Παπαπέτρου, αλλά και από την άλλη πλευρά υπήρχαν σημαντικές απουσίες, μετά τον τραυματισμό του Παππά και του Μπατίστα, καθώς και την τιμωρία του Γκιστ. Με έναν Διαμαντίδη και έναν Φώτση στα τελειώματά τους, δεν μπορείς να πάρεις το πρωτάθλημα με τον Μαυροκεφαλίδη και με τον Γιάνκοβιτς, όταν έχεις απέναντί σου μία καλοδουλεμένη ομάδα, που διαθέτει και μεγάλους ηγέτες και ρολίστες.
Για την ιστορία να αναφέρουμε τα ονόματα των παιδιών που μας χάρισαν το φετινό πρωτάθλημα, με τη σειρά των αριθμών που έχουν στις φανέλες τους, όπως γίνεται και στην παρουσίαση της ομάδας μας στο γήπεδο.
Petway, Hunter, Dunston, Σπανούλης, Χριστοδούλου, Παπαπέτρου, Σλούκας, Lafayette, Lojeski, Πρίντεζης, Αγραβάνης, Μάντζαρης, Καββαδάς, Κατσίβελης και Darden (να προσθέσω τον πιτσιρικά Μουράτο και τον άτυχο Τσαϊρέλη, που είχαν έστω και μία μικρή συμμετοχή). Ελπίζω να μην ξέχασα κάποιον και, αν έχει γίνει κάτι τέτοιο, υπάρχει το “edit” για να επανορθώσω.
Σας ευχαριστούμε, ρε μάγκες… Συνεχίστε και εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα σας !
ΥΓ.1 Δεν πρέπει να χαθεί ο Κώστας Σλούκας με τίποτα… Το ακούσατε κύριοι Αγγελόπουλοι ;
ΥΓ.2 Θερμά συγχαρητήρια στο τμήμα της κολύμβησης για την κατάκτηση του 56ου πρωταθλήματος.
ΥΓ.3 Μεγάλο μπράβο στη Διοίκηση του “ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Σ.Φ.Π.” για τις μεταγραφικές κινήσεις που έχει κάνει μέχρι τώρα.
ΥΓ.4 Άντε να δούμε τις εξελίξεις στο θέμα του προπονητή στην ομάδα του ποδοσφαίρου και να βάζουμε μπροστά για το ξεκαθάρισμα του ρόστερ και την ενίσχυση της ομάδας… Κύριε Μαρινάκη, μην ξεχνάτε ότι του χρόνου θα παίξουμε προκριματικούς αγώνες για να μπούμε στους ομίλους του Champions League και ότι οι ομάδες δεν χτίζονται από τη μία μέρα ως την άλλη. Περιμένουμε να δούμε τις σωστές κινήσεις και να μην ξαναδούμε τα ίδια λάθη, που έχουν ξενερώσει πολύ κόσμο…
