“Αυτό ήταν, το πανηγύρι τελείωσε και φέτος… του χρόνου πάλι. Η κούπα έρχεται ξανά στο λιμάνι, παρά τα πολλά προβλήματα και τις σημαντικές ελλείψεις στο ρόστερ, τα καταφέραμε απέναντι στους πρωταθλητές του φθινοπώρου και του… Φλεβάρη. Πάμε τώρα να πάρουμε το Κύπελλο και μετά να πάμε για άλλα, με σοβαρό σχεδιασμό και σωστή δουλειά σε όλα τα επίπεδα” γράφει ο dp11 μετά τις νίκες κόντρα στον Αστέρα και στην Κέρκυρα, σε συνδυασμό με τις νίκες του Ατρομήτου και της Βέροιας κόντρα στους πράσινους.
Δεν έγραψα τίποτα μετά το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, επειδή δούλευα και δεν το είδα. Είναι αλήθεια ότι το φοβόμουν, επειδή οι Αρκάδες έχουν καλή ομάδα και μπορούσαν να μας κάνουν ζημιά. Όμως, ο Τσόρι και ο Φορτούνης έβαλαν δύο μπαλάκια, ενδιάμεσα ο Ιγκλέσιας έχασε την ευκαιρία να μας ισοφαρίσει, την προηγούμενη μέρα είχαν βάλει δύο μπαλάκια στον βάζελο οι Περιστεριώτες και όλα καλά…
Την Πέμπτη ανακοινώθηκε η απόρριψη της έφεσης για τα έκτροπα της Λεωφόρου και…
Σήμερα, πήρε σειρά ο Μπεν για να τους καρφώσει και να τους αποτελειώσει. Θα λουφάξουν για κανένα δίμηνο μέχρι να τελειώσουν τα play off και μετά… πάλι το βιολί τους. Θα αρχίσουν να λένε για τους παιχταράδες που έρχονται στην Παιανία, οι άλλοι θα φέρνουν καράβια γεμάτα με Ροναλντίνιους και πάνω, οι “ερχόμαστε” θα κάνουν όνειρα (όπως οι νηστικοί που ονειρεύονται καρβέλια), οι παρατρεχάμενοι “αντικειμενικοί και έτσι” θα τους αβαντάρουν όπως κάνουν πάντα και ο Βαρουφάκης θα παλεύει με τον Σόιμπλε και τους… “θεσμούς” για τις δόσεις των δανείων και τα μνημόνια.
Άσχετο, αλλά θα το γράψω τώρα που είπα για τους “αντικειμενικούς” και το θυμήθηκα… Φαντάζομαι ότι θα λένε και στα δικά σας χωριά, αυτό που λένε στο δικό μου, για την… πουτάνα που θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Ρίχνοντας μια ματιά στα κυριακάτικα πρωτοσέλιδα, είδα ότι ξαφνικά ανακάλυψαν το βόλεϊ και έκαναν πρώτο θέμα τη νίκη των βάζελων στο άδειο Ρέντη, μετά τις 18 συνεχόμενες νίκες που είχαμε κόντρα στους σιχαμένους. Ρε φουκαράδες, εμείς μπορεί να κάνουμε και μία άσχημη χρονιά… αλλά θα είμαστε πάντα οι εφιάλτες σας. Η ιστορία του ΘΡΥΛΟΥ δεν γράφεται σε ένα παιχνίδι, γράφεται κάθε μέρα !
Επιτέλους, είδαμε λίγη μπαλίτσα…
Για το παιχνίδι κόντρα στους Φαίακες λέω… Εντάξει, δεν είχαμε απέναντι και κανένα θηρίο, αλλά μετά από πολύ καιρό είδαμε μερικές φάσεις της προκοπής, είδαμε λίγη κίνηση μέσα στο γήπεδο, βάλαμε τη μπάλα κάτω και θυμηθήκαμε ότι είμαστε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Ελπίζω να μην ήταν μόνον μία αναλαμπή, αλλά να έχει και συνέχεια, αφού ακολουθεί διακοπή του πρωταθλήματος και ο Περέιρα θα έχει λίγο χρόνο να δουλέψει με την ομάδα.
Η ποδοσφαιρική ποιότητα του Τσόρι είναι δεδομένη και δεν υπάρχει λόγος να σταθώ σ’ αυτόν. Θα σταθώ όμως στον Φορτούνη, που δείχνει να πατάει γερά στο γήπεδο και να βελτιώνεται συνεχώς. Είναι δικό μας παιδί, ξέρει μπάλα και το δείχνει, παίζει με το κεφάλι ψηλά και νομίζω ότι τον βοήθησε που έκανε στη Γερμανία το… αγροτικό του, προκειμένου να απαλλαχτεί από την ελληνική κατάρα που συμπυκνώνεται στη φράση “πατάμε στο αυγό και φτάνουμε στον ουρανό”. Δεν τον φοβάμαι, θα προχωρήσει… αρκεί να μην έρθει καμία προσφορά από την Μπενφίκα και για αυτόν !
Μπορεί ο Χάρα να έχασε το άχαστο, στο “πάρε-βάλε” του Φορτούνη, αλλά σ’ αυτό το παιχνίδι έδειξε ότι δεν είναι για πέταμα. Ξέρετε ότι δεν ανήκω στους βιαστικούς, ούτε στους… ανθρωποφάγους. Περιμένω να δω και τη συνέχεια, πριν φτάσω σε κάποιο τελικό συμπέρασμα για τον παίχτη. Μην βιάζεστε, έχουμε καιρό να κάνουμε τέτοιες συζητήσεις, μετά το τέλος του πρωταθλήματος και την κατάκτηση του Κυπέλλου. Η χρονιά δεν τελείωσε ακόμα…
Μεθαύριο γιορτάζει ο Πρόεδρος της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και θέλω, μαζί με τις ευχές για υγεία και καλές δουλειές, να του προτείνω να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του : να βάλει το χέρι στο ταμείο (τόσα λεφτά που έχει, δεν χωράνε στην τσέπη… μην λέμε και ό,τι να ‘ναι) για να στελεχώσει την ομάδα με τους παίχτες που χρειάζεται, ώστε να μην έχει κανένας το δικαίωμα να μιλάει για “παντελονιάσματα” και να κόψει με το μαχαίρι τον βήχα και τις ορέξεις όσων ονειρεύονται να γίνουν βασιλιάδες στη θέση του βασιλιά, δηλαδή του ΘΡΥΛΟΥ.
Εμείς, υγεία και ζωή να έχουμε, θα είμαστε εδώ για να τον χειροκροτήσουμε ή για να ασκήσουμε κριτική στις πράξεις και στις παραλείψεις του. Περιμένουμε από αυτόν να κάνει όσα πρέπει για να γεμίσει ξανά τις εξέδρες του “Γ.Καραϊσκάκης”, να κερδίσει τον κόσμο της ομάδας μας και να κάνει το όνομά του σύνθημα της εξέδρας. Από εσένα και μόνον εξαρτάται, κύριε Μαρινάκη !
ΥΓ.1 Εύχομαι χρόνια πολλά, με υγεία και κούπες, στη Μαδρίτη και εδώ, στον Βαγγέλη Μάντζαρη.
ΥΓ.2 Η τραγική κατάληξη της υπόθεσης του Βαγγέλη Γιακουμάκη, πρέπει να δώσει ένα μάθημα σε όλους μας για να είμαστε προσεκτικοί σε οτιδήποτε κάνουμε, αφού δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντοχές και δεν αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο σε ό,τι τους ενοχλεί. Η ανθρώπινη ζωή και η αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου είναι αδιαπραγμάτευτες αξίες. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ !