“Λένε ότι η γιορτή τελειώνει όταν τραγουδήσει η χοντρή κυρία και αυτή προετοιμάζεται ακόμα… Τίποτα δεν τελείωσε και πρέπει οπωσδήποτε να το τελειώσουμε το βράδυ της Κυριακής στο κατάμεστο Σ.Ε.Φ. Το περσινό πάθημα πρέπει να μας έγινε μάθημα, δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε τα θαύματα και να αναστήσουμε ξανά τους πεθαμένους” γράφει ο dp11 μετά το break στον δεύτερο τελικό του Ο.Α.Κ.Α.
Τους έχουμε κερδίσει τέσσερις φορές αυτή τη χρονιά και χάσαμε μόνον όταν αυτοκτονήσαμε, στον προημιτελικό του Κυπέλλου. Δεν χρειάζεται να το ξανακάνουμε, το χρωστάμε στους εαυτούς μας… Αρκετά δώρα κάναμε στους σιχαμένους, βάζοντας τα χέρια μας και βγάζοντας τα μάτια μας. Φτάνει ως εδώ !
Μόνον οι τυφλοί δεν βλέπουν ότι είμαστε καλύτεροί τους… Μόνον οι πορωμένοι δεν είδαν το σημερινό σπρώξιμο των γκρίζων, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να τους κρατήσουν μέσα στο παιχνίδι. Στέκεσαι προσοχή μπροστά στον αντίπαλο και αυτός σου ρίχνει γροθιά με τη μπάλα στο στομάχι… φάουλ. Γίνεται φάουλ χαμηλά, πριν προλάβει να πιάσει τη μπάλα ο παίχτης με τα πράσινα… φάουλ και βολές, χωρίς να υπάρχει bonus βολών. Κοιτάς τον αντίπαλο στα μάτια… φάουλ, επειδή τόλμησες να το κάνεις !
Αξίζει ένα πολύ μεγάλο μπράβο στον coach Σφαιρόπουλο που μπόρεσε να το διαχειριστεί σωστά, ενώ δεν ήταν καθόλου εύκολο. Κράτησε την ψυχραιμία του και τη μετέφερε στους παίχτες του, δεν δίστασε να δώσει εντολές για πιεστικές άμυνες, έχοντας στο παρκέ 2-3 παίχτες φορτωμένους με τέσσερα φάουλ, τελείωσε το παιχνίδι με δύο αποβολές (Dunston και Σπανούλης) και έχοντας όλα τα φωτάκια αναμμένα στον πίνακα του γηπέδου, που θύμιζε χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Μπράβο σε όλα τα παιδιά και ειδικά στον Darden και στον Πρίντεζη που έκαναν μεγάλο παιχνίδι. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, που είναι και αυτές μέσα στο παιχνίδι, οι περιφερειακοί οργάνωσαν σωστά και με μεγάλη ηρεμία το παιχνίδι, έβαλαν κρίσιμα σουτ και αξιοποίησαν τους ψηλούς μέσα στην αντίπαλη ρακέτα. Μπορεί κάποιοι (Lafayette και Petway) να μην ήταν στην καλύτερη μέρα τους, όμως οι υπόλοιποι έπαιξαν και για αυτούς… Άλλωστε, αυτό είναι και το χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας, που δικαιούται αυτόν τον χαρακτηρισμό με όλη τη σημασία της λέξης.
Δεν μπορούσαμε να χάσουμε μόνον απ’ τον Μαυροκεφαλίδη, που εκμεταλλεύτηκε τα πολλά φάουλ των ψηλών (Dunston, Hunter και Αγραβάνη) με την πολύτιμη συνδρομή της διαιτητικής τριάδας. Η περιφερειακή άμυνα λειτούργησε σχεδόν άψογα, αφού δεν έδωσε στον αντίπαλο παρά μόνον 3-4 ελεύθερα σουτ και αυτά από την αδύναμη πλευρά, μετά από διεισδύσεις στη ρακέτα μας.
Παίζοντας με την ίδια αυτοπεποίθηση και την ίδια συγκέντρωση, με το ίδιο πάθος και την ίδια ψυχή, μπορούμε να πανηγυρίσουμε το βράδυ της Κυριακής. Τίποτα δεν τελείωσε ακόμα και ελπίζω να το έχουν καταλάβει και τα παιδιά και οι προπονητές και ο κόσμος που θα βρεθεί στο Σ.Ε.Φ. για να ενισχύσει την προσπάθεια της ομάδας μας. Μπορεί κάτι να πάει στραβά μέσα στο παιχνίδι, αλλά μπορούμε να σπρώξουμε τα παιδιά στη νίκη και στον τίτλο, με φωνή και με τραγούδι, όχι με laser και με καπνογόνα… Δεν μας χρειάζονται άλλες λαχτάρες, αρκετά μας έχουν κοστίσει μέχρι τώρα οι βλακείες των ανεγκέφαλων.
ΘΡΥΛΕ παίξε γερά, παίξε με τσαμπουκά και ο κόσμος σου θα τραγουδά !
