“Δεν είναι πλέον και πολύ σπάνιες οι εκτός έδρας νίκες σε αγώνες του Champions League, αλλά όταν κερδίζεις μέσα στο Emirates έχει άλλη γλύκα… Μακάρι να έχουμε και την ανάλογη συνέχεια, αφού μία νίκη – όσο μεγάλη και αν είναι – δίνει μόνον τρεις βαθμούς” γράφει ο dp11 μετά τον ερυθρόλευκο θρίαμβο στο Λονδίνο.
Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε χαρούμενοι αυτό το βράδυ και να νιώθουμε περήφανοι για την ομάδα που αγαπάμε. Τρία γκολ μέσα στο Λονδίνο δεν είναι εύκολη υπόθεση, ούτε είναι κάτι που γίνεται κάθε μέρα. Η ομάδα μας έπαιξε με ψυχή και με αυτοσυγκέντρωση, είχε σωστή οργάνωση και διάρκεια στο παιχνίδι της, έδειξε χαρακτήρα και δεν κλείστηκε όταν δέχτηκε την ισοφάριση αμέσως μετά το πρώτο γκολ, κατάφερε να σκοράρει στην πρώτη φάση μετά τη δεύτερη ισοφάριση των Λονδρέζων και έδειξε ότι πήγε να παλέψει το παιχνίδι στα ίσα.
Όμως, οι χαρές και τα πανηγύρια πρέπει να τελειώσουν μέσα στο αεροπλάνο της επιστροφής, για τον Μάρκο Σίλβα και τους παίχτες του. Μόλις πατήσουν ξανά στο ελληνικό έδαφος, πρέπει να ξεχάσουν το παιχνίδι του Emirates και να ετοιμαστούν για το παιχνίδι της Τούμπας.
Το φως από το σκοτάδι απέχουν ελάχιστα στο ποδόσφαιρο και πρέπει να είμαστε απολύτως σοβαροί για να δώσουμε συνέχεια στο νικηφόρο σερί μας. Κάποιος πρέπει να ενημερώσει τον προπονητή και τους νεοφερμένους παίχτες για όσα πρόκειται να συναντήσουν στη Θεσσαλονίκη, έτσι ώστε να είναι πανέτοιμοι για να τα αντιμετωπίσουν με επιτυχία.
Σκέφτομαι πόση πίκρα πήραν απόψε όλοι της γης οι πονεμένοι, που περίμεναν να χάσουμε για να γελάσει το χειλάκι τους. Ρε παιδιά, ειλικρινά δεν μπορώ να διανοηθώ αυτό που κάνουν οι άνθρωποι, αλλάζοντας ομάδα δύο και τρεις φορές κάθε βδομάδα για να υποστηρίξουν τους αντιπάλους μας. Ορισμένοι το κάνουν κρυφά, αλλά υπάρχουν πολλοί που εκδηλώνονται και μετά δεν έχουν πού να κρύψουν τη μικροπρέπειά τους. Όμως, σας παρακαλώ: μην τους πειράζετε και μην ασχολείστε μαζί τους. Αφήστε τους να βράζουν με τα σκατά τους !
Ο Ρομπέρτο θα μπορούσε να πιάσει το πρώτο γκολ, αλλά μας έσωσε 2-3 φορές απόψε, οπότε άξιος ο μισθός του. Δεν ήταν άσχημος ο Ελαμπντελαουί, στάθηκαν πολύ καλά οι κεντρικοί μας αμυντικοί (Μποτία και Σιόβας), ενώ ο Σαλίνο ήταν συγκινητικός για μία ακόμα φορά και μπράβο του. Καμπιάσο και Κασάμι έκαναν πολλή δουλειά στον νευραλγικό χώρο της ευθύνης τους, ο Φορτούνης έδειξε και σ’ αυτό το παιχνίδι ότι έχει πάρει για τα καλά τα πάνω του και έχει λαμπρό μέλλον (το πέρασμά του από τη Γερμανία με κάνει να μην φοβάμαι ότι μπορεί να πάρουν τα μυαλά του αέρα)… Έκανε ωραία εκτέλεση στο κόρνερ που έφερε το πρώτο γκολ και έπιασε μαλάκα τον Οσπίνα στο δεύτερο γκολ, σκοράροντας απευθείας από το σημαιάκι του κόρνερ.
Ουσιαστικό παιχνίδι από τον Πάρντο, πάλεψαν όσο μπορούσαν Ιντέγιε και Σεμπά, ενώ ο Φινμπόγκασον βοήθησε πολύ στο πρεσάρισμα από την κορυφή της επίθεσης, έτρεξε πάρα πολύ μέσα στο γήπεδο και έβαλε ένα πολύ όμορφο και σημαντικό γκολ, που μου θύμισε τις εκτελέσεις του Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Για ακόμα μία φορά, ο Ερνάνι δεν κατάφερε να μας δείξει κάτι από την ποδοσφαιρική του αξία, ενώ ο Βούρος μπήκε για να προστατέψουμε το αποτέλεσμα και βοήθησε όσο μπορούσε στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε.
Όπως φάνηκε και στο παιχνίδι του Σαββάτου, στην ευρεία νίκη κόντρα στα Γιάννενα, η ομάδα αρχίζει να ρολάρει και το λογικό είναι να γίνει ακόμα καλύτερη στη συνέχεια. Ο προπονητής δείχνει να έχει καταλάβει σε ποια ομάδα ήρθε, είναι δουλευταράς και ελπίζουμε με τον καιρό να φανεί αυτό περισσότερο στο γήπεδο. Όταν κάνει δηλώσεις, μετά τη νίκη επί της Άρσεναλ, και λέει ότι δεν του αρέσει να παίζει τόσο αμυντικά όσο έπαιξε σε αυτό το παιχνίδι, εμένα μου δείχνει ότι έχει βλέψεις για όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο, σαν αυτό που θέλουμε κι εμείς να βλέπουμε από την ομάδα μας. Εννοείται, σε συνδυασμό με τα επιθυμητά αποτελέσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη…
ΘΡΥΛΕ, σ’ ευχαριστούμε για αυτή την τόσο όμορφη βραδιά που μας χάρισες !
