“Μέρες μετράει κι αυτός ο χρόνος για να τελειώσει, ένας χρόνος πολύ δύσκολος για την Ελλάδα και για τους περισσότερους από εμάς… Με την ευχή να είναι καλύτερος ο καινούργιος χρόνος για όλους, κάνουμε σήμερα έναν σύντομο απολογισμό του 2015 για τη μεγάλη μας αγάπη, τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας” γράφει ο dp11.
Με την καρδιά ή με το μυαλό ;
Πέρασε ακριβώς ένας μήνας από τη μέρα που διάλεξα τον μακάβριο τίτλο “Η ομάδα δεν έχει ίωση, έχει καρκίνο” γράφοντας για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας στην ισοπαλία που φέραμε με τα Γιάννενα, αμέσως μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ. Την Κυριακή κόντρα στον Πλατανιά, στο τελευταίο παιχνίδι με τον Μίτσελ στον πάγκο της ομάδας μας, δεν είχαμε δράματα εξαιτίας του Ρομπέρτο και της αστοχίας των αντιπάλων μας.
Ώρα για δουλειά… όχι για πανηγύρια !
Επιτέλους, μετά τη νίκη στα Πηγάδια, προσπεράσαμε και μπήκαμε στο κεφάλι της κούρσας. Όμως, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σταυρώσει τα χέρια, να πιστέψει ότι αυτό φτάνει και να χαλαρώσει ούτε για λίγο. Σενιόρ Περέιρα, είδες ότι η ομάδα χρειάζεται πολλή δουλειά… Κύριε Πρόεδρε, έχεις καθήκον να στηρίξεις έμπρακτα τον προπονητή και να φέρεις τους παίχτες που θα ζητήσει.
Πώς πάμε… γιατρέ ;
“Η ομάδα χρειάζεται δουλειά και ενίσχυση, δεν είναι ώρα για πανηγύρια” έγραφα την περασμένη Κυριακή. Μετά την αγχωτική νίκη κόντρα στον Παναιτωλικό, επιμένω και φωνάζω όσο πιο δυνατά μπορώ: φέρτε παίχτες, πριν βρεθούμε ξανά από κάτω… θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε. Παίζοντας χωρίς τον Τσόρι και βλέποντας τον Περέιρα να βγάζει τον Φορτούνη, με έζωσαν τα φίδια. Να ‘ναι καλά το παλικάρι, για τον Ντοσεβί λέω, που κυνήγησε τη φάση του 69ου λεπτού και κατάφερε να σκοράρει.
Ψηφίζουμε ΘΡΥΛΟ… δαγκωτό !
Μην περιμένετε από μένα να γράψω οτιδήποτε για τις βουλευτικές εκλογές. Έχω τις απόψεις μου, αλλά προτιμώ να μην τις κοινοποιώ και να τις μοιράζομαι μόνον με τους ανθρώπους του στενού μου περιβάλλοντος. Θα αρκεστώ να ευχηθώ το αυτονόητο: το εκλογικό αποτέλεσμα να βοηθήσει για να δούμε καλύτερες μέρες.
Καλά είναι τα δώρα, αλλά…
Ωραίο το δωράκι που μας έκαναν τα παιδιά από το Αγρίνιο, κερδίζοντας μέσα στην Τούμπα. Ξένες νίκες δεν πανηγυρίζω, αλλά θα είμαι υποκριτής αν το… παίξω υπεράνω και παραστήσω τον αδιάφορο. Όμως, έχουμε ακόμα πολύ και δύσκολο δρόμο μέχρι να φτάσουμε στον στόχο μας. Δεν χρειάζονται λόγια, σοβαρότητα και δουλειά θέλουμε… Τα πανηγύρια μπορούν να περιμένουν.
Άρωμα τίτλου και μία… παρθενιά !
Αφού κατάφεραν να χάσουν και στο Γεντί Κουλέ, το πρωτάθλημα έχει πάρει τον δρόμο που ξέρει καλά και έρχεται ξανά στο μεγάλο λιμάνι… που είναι βαθύ. Πάμε να τους αποτελειώσουμε την Κυριακή μέσα στο σπίτι τους, για να το βουλώσουν μία και καλή.
Μετά από τη σημερινή μεγάλη νίκη κόντρα στην CSKA, που ήρθε αήττητη στο κατάμεστο Σ.Ε.Φ., βάλαμε πλώρη να πάμε στα play off της φετινής Euroleague με πλεονέκτημα έδρας. Αν και ξεκίνησαν μουδιασμένα στην πρώτη περίοδο (11-17), τα παιδιά του Γιάννη Σφαιρόπουλου έκαναν κατάθεση ψυχής στο παρκέ του φαληρικού σταδίου και καθήλωσαν τη ρώσικη αρκούδα, έχοντας σκορ 73-59 στις επόμενες τρεις περιόδους, για να φτάσουν στο τελικό 84-76 και να πάρουν την… παρθενιά της.
Με το βλέμμα, εκεί ψηλά !
Θέλαμε τη νίκη στην Τούμπα για να τη χαρίσουμε στα αδέρφια μας, αλλά ο Γιάχος είχε αντίθετη γνώμη. Ας είναι… δεν πρόκειται να γίνουμε μυξοπαρθένες και να κλαιγόμαστε για ένα σφύριγμα, που μας στέρησε δύο βαθμούς. Φαντάζομαι μόνον αυτά που θα ακούγαμε έτσι και η ίδια φάση γίνονταν στη δικιά μας περιοχή.
Η διοργανώτρια αρχή δεν επέτρεψε στην ομάδα μας να κρατήσει ένα πανό, όπως έγινε πέρσι στο γήπεδο της Βέροιας, προφανώς επειδή φοβήθηκε μήπως εξαγριωθούν τα θηρία και έχουμε δυσάρεστες καταστάσεις. Ούτε ενός λεπτού σιγή τηρήθηκε στη μνήμη των θυμάτων της “θύρας 7”, αφού θα γίνονταν της “επί χρήμασι εκδιδομένης” από τους θερμοκέφαλους της εξέδρας. Όμως, επιτρέπεται στους κάφρους της Λεωφόρου να κρεμάνε το πανό που έγραφε “και όσοι ζείτε, να πάτε να τους βρείτε”.
Ξυπνήστεεεε !
Χάσαμε με κατεβασμένα χέρια στο Κίεβο, στο πρώτο παιχνίδι κόντρα στη Ντνίπρο, και αυτό είναι που με εξοργίζει. Πού είναι η ολυμπιακή ψυχή, ρε γαμώτο ; Μέσα στη ζωή είναι και οι ήττες, αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι που φάγαμε δύο “φτηνά” γκολ, δεν είναι το πέναλτι που δεν μας έδωσε, δεν είναι το γκολ του Μήτρογλου που κακώς δεν μέτρησε… Αυτό που με ενοχλεί είναι η κακή έως απαράδεκτη εικόνα που είχαμε.
Πλάκωσαν και οι… γύφτοι !
Φαντάζομαι ότι ξέρετε πότε λέμε: “πλάκωσαν και οι… γύφτοι”. Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους, προς Θεού… αλλά δεν βρήκα κάτι άλλο, που να εκφράζει καλύτερα τις σκέψεις μου, μόλις τελείωσε το παιχνίδι της Λεωφόρου. Έχει βγάλει μαλλί η γλώσσα μου, να λέω και να ξαναλέω τα ίδια και τα ίδια. Σχεδιασμός ανύπαρκτος, ρόστερ ελλιπέστατο, νοοτροπία για τα μπάζα, προετοιμασία ερασιτεχνική… αλλά είμαστε πρώτοι στη βαθμολογία, επειδή οι άλλοι είναι ακόμα χειρότεροι και μας έκαναν το ένα δώρο μετά το άλλο. Κι εμείς, αντί να τους πούμε “ευχαριστώ” και να εξαφανιστούμε από μπροστά τους, προσπαθούμε να τους συναγωνιστούμε στην ανυπαρξία τους.
Φτάνει πια… ως εδώ !
Παρακολουθώ σιωπηλός τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Αρχίζω να γράφω κάτι, αλλά μετανιώνω και το παρατάω, καθώς σκέφτομαι ότι όσα και να γράψω λίγα θα είναι, χώρια που θα πάνε χαμένα, αφού συνηθίσαμε να διαβάζουμε μόνον όσα μας αρέσουν και να μην έχουμε καλές σχέσεις με την αλήθεια, ειδικά όταν αυτή δεν μας συμφέρει.
Η τούρτα γενεθλίων του ΘΡΥΛΟΥ…
… πρέπει να έχει δύο κύπελλα. Γι’ αυτό, εσείς που θα πάτε στο Ο.Α.Κ.Α. την Τετάρτη, βάλτε καλά στα κεφάλια σας ότι πρέπει να πάρετε την πρόκριση. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, είναι αδιαπραγμάτευτο… Είναι απαίτηση της 90χρονης ιστορίας του ΘΡΥΛΟΥ, είναι απαίτηση του κόσμου που σας στηρίζει, πάντα και παντού.
Φράνκο Χάρα, όπως Ματ και Τζαμέλ !
Μπορεί να μην ισχύει εκείνος ο κανονισμός του “ξαφνικού θανάτου”, αλλά φαίνεται ότι επανέρχεται όταν παίζει ο ΘΡΥΛΟΣ με τους στερημένους, αφού έχουμε διακοπή του αγώνα μόλις βάζουμε γκολ. Όμως, είμαι αισιόδοξος ότι κάποια “λύση” θα βρει ο Κοντονής και για αυτά που έγιναν την Τετάρτη στο Ο.Α.Κ.Α. μόλις σκόραρε με το… βυζί ο Φράνκο Χάρα και έστειλε τους “ερχόμαστε” στην κόλαση, χαρίζοντας την πρόκριση στην ομάδα μας.
Πατήστε λίγο το γκάζι !
Ομάδα water polo, που παίζει χωρίς φουνταριστό, είδαμε στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στην Ξάνθη. Η μπάλα γυρόφερνε έξω από την αντίπαλη περιοχή, αλλά μέσα δεν έμπαινε με τίποτα. Κανένας δεν έπαιρνε πρωτοβουλία να μπουκάρει, λες και έχει φίδια εκεί μέσα. Δεν τρέφω αυταπάτες, κάπως έτσι θα πάει το πράγμα μέχρι το τέλος της χρονιάς. Με τα γούρια και με την ψυχή στο στόμα θα είμαστε σε κάθε παιχνίδι, όποιος και αν είναι ο αντίπαλος. Η ομάδα δεν πείθει, δεν έχει ρυθμό στο παιχνίδι της, δεν είναι δουλεμένη και αυτό φαίνεται από μακριά…
Άντε, γεια… και πολύ αργήσαμε !
Αυτό ήταν, το πανηγύρι τελείωσε και φέτος… του χρόνου πάλι. Μετά από τις νίκες κόντρα στον Αστέρα και στην Κέρκυρα, σε συνδυασμό με τις νίκες του Ατρομήτου και της Βέροιας κόντρα στους πράσινους, η κούπα έρχεται ξανά στο λιμάνι, παρά τα πολλά προβλήματα και τις σημαντικές ελλείψεις στο ρόστερ, τα καταφέραμε απέναντι στους πρωταθλητές του φθινοπώρου και του Φλεβάρη. Πάμε τώρα να πάρουμε το Κύπελλο και μετά να πάμε για άλλα, με σοβαρό σχεδιασμό και σωστή δουλειά σε όλα τα επίπεδα.
ΘΡΥΛΟΣ… πάντα και παντού !
Λόγω της διακοπής του πρωταθλήματος, βρήκαμε την ευκαιρία να αποτοξινωθούμε λίγο από το ποδόσφαιρο, να καμαρώσουμε τις υπόλοιπες ομάδες μας και να πανηγυρίσουμε την πέμπτη συνεχόμενη κούπα, που σήκωσαν οι κοριτσάρες του Γιάννη Νικολάκη στο Αγρίνιο.
Το στραβό κορμί δεν σιάζει !
Αν τυχαίνει να ξέρετε το τραγουδάκι που περιέχει αυτόν τον στίχο, μπορεί και να χαμογελάτε. Όμως, αυτά που είδαμε στα Γιάννενα δεν είναι για γέλια, είναι για κλάματα, αυτά που κοροϊδεύαμε μας ήρθαν στο κεφάλι… Όταν έχεις 6 παιχνίδια και χρειάζεσαι μόνον 4 βαθμούς για να κλειδώσεις την κατάκτηση του πρωταθλήματος, είναι λογικό να μην έχεις σοβαρό κίνητρο. Όμως, εκεί είναι που χρειάζονται και φαίνονται αυτοί που την καθοδηγούν, έξω από το γήπεδο και μέσα σ’ αυτό. Βλέποντας τη θλιβερή εικόνα της ομάδας στους Ζωσιμάδες, το συμπέρασμα είναι αναπόφευκτο: οι ηγέτες είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Για τον αθάνατο Μητσάρα…
Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από τη μέρα που γίναμε όλοι πιο φτωχοί, όταν ο μοναδικός Δημήτρης Μητροπάνος έφυγε από κοντά μας. Τα παλικάρια του Γιάννη Σφαιρόπουλου φρόντισαν να μας κάνουν ένα δώρο στη μνήμη του μεγάλου απόντα, κόντρα στις ατυχίες και στους τραυματισμούς, κόντρα στα προγνωστικά και στην αρνητική παράδοση, σπάζοντας την έδρα της Barcelona και βάζοντας πλώρη για τη Μαδρίτη.
Μπράβο σας, ρε μάγκες !
Είμαστε περήφανοι για αυτή την ομάδα, για αυτά τα παιδιά που μας κάνουν καρδιακούς κάθε φορά, αλλά έχουν έναν μοναδικό τρόπο να μας στέλνουν στα ουράνια. Χάσαμε το πλεονέκτημα έδρας εξαιτίας των διαδοχικών τραυματισμών σχεδόν όλων των βασικών μας παιχτών στη διάρκεια του top-16 και πήγαμε να παίξουμε με μειονέκτημα έδρας κόντρα στη Barcelona. Σπάσαμε την έδρα των Καταλανών στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς και γυρίσαμε στον Πειραιά ορκισμένοι να πάρουμε τις δύο νίκες και να καθαρίσουμε τη μπουγάδα, όπως και έγινε…
Δεν μπορούμε να χαρούμε…
Μπορεί να περιμέναμε πολλά χρόνια για να δούμε μία τόσο πειστική εμφάνιση μέσα στο Ο.Α.Κ.Α. από την ομάδα μας, αλλά πρώτα απ’ όλα είμαστε άνθρωποι και δεν μπορούμε να το χαρούμε. Δυστυχώς, η καφρίλα νίκησε τον αθλητισμό για ακόμα μία φορά και θεωρώ μεγάλο ήρωα τον αρχηγό μας, που κάθεται εδώ και βιώνει όλες αυτές τις τραγικές καταστάσεις, αντί να πάρει των ομματιών του και να πάει να παίξει εκεί όπου τον χειροκροτούν και τον αναγνωρίζουν οι αντίπαλοι παίχτες και προπονητές, δημοσιογράφοι και οπαδοί.
Είμαστε περήφανοι για αυτά τα παιδιά !
Η τέταρτη κούπα της Euroleague δεν ήρθε στο λιμάνι, όπως θέλαμε… Όμως, ο αθλητισμός είναι κομμάτι της ζωής και ισχύουν οι ίδιοι κανόνες. Υπάρχει πάντα και αντίπαλος, δεν μπορούμε να τα έχουμε ποτέ όλα δικά μας. Αυτά τα παιδιά μας έχουν κάνει τόσες φορές περήφανους και αξίζουν ξανά το χειροκρότημά μας. Δεν ήμασταν καλοί σ’ αυτό το παιχνίδι και ο… άγιος Βασίλης δεν κατάφερε να κάνει ακόμα ένα θαύμα, σαν αυτό που έκανε στο τελευταίο 10λεπτο του ημιτελικού και της επικής ανατροπής κόντρα στην CSKA.
Ώρα να πάμε για άλλα !
Στον αθλητισμό, και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο, τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Ήμασταν το φαβορί για την κατάκτηση του Κυπέλλου και επιβεβαιώσαμε τα προγνωστικά, χάρη στο λάθος του Μπέρτου, στην ποδοσφαιρική ποιότητα του Τσόρι και στο άστρο του Φορτούνη. Η ποδοσφαιρική χρονιά τελείωσε με την κατάκτηση του νταμπλ, όμως κάνοντας έναν πρόχειρο απολογισμό πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν είμαστε ευχαριστημένοι από όσα είδαμε μέσα στη χρονιά. Θα είναι τεράστιο λάθος να επαναπαυθούμε και να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη…
Τελειώστε τους !
Λένε ότι η γιορτή τελειώνει όταν τραγουδήσει η χοντρή κυρία και αυτή προετοιμάζεται ακόμα. Τίποτα δεν τελείωσε με το break στον δεύτερο τελικό του Ο.Α.Κ.Α. και πρέπει οπωσδήποτε να το τελειώσουμε το βράδυ της Κυριακής στο κατάμεστο Σ.Ε.Φ. Το περσινό πάθημα πρέπει να μας έγινε μάθημα, δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε τα θαύματα και να αναστήσουμε ξανά τους πεθαμένους. Τους κερδίσαμε τέσσερις φορές αυτή τη χρονιά και χάσαμε μόνον όταν αυτοκτονήσαμε, στον προημιτελικό του Κυπέλλου. Δεν χρειάζεται να το ξανακάνουμε, φτάνει ως εδώ.
Αυτό σημαίνει: ΟΜΑΔΑ !
Δεν αποκλείεται κάποια μέρα τα λεξικά, δίπλα στη λέξη “ομάδα” να αναφέρουν σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα την ομάδα μπάσκετ του ΘΡΥΛΟΥ, την καινούργια πρωταθλήτρια Ελλάδος. Ένα σύνολο με πνεύμα νικητή και γεμάτο πάθος, με σωστή νοοτροπία και χωρίς βεντετισμούς, μία ομάδα που χαιρόμαστε να τη βλέπουμε και να την καμαρώνουμε. Στο τρίτο παιχνίδι των τελικών, κανένας από τους παίχτες μας δεν έκανε το μεγάλο παιχνίδι, αλλά η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου δεν είχε κανένα πρόβλημα να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου, σκουπίζοντας τη σειρά των τελικών.
Πάμε ξανά…
Πέρασε πολύς καιρός από τη μέρα που έγραψα το προηγούμενο κείμενο. Ούτε απεργία έκανα, ούτε άρρωστος ήμουν… Όμως, με όλα αυτά που έγιναν (δημοψήφισμα, capital control, νέο μνημόνιο κλπ) γύρω μας και αφορούν την ίδια την ύπαρξή μας, δεν είχα καμία διάθεση, ούτε και το κουράγιο να γράψω κάτι, μέσα στο κατακαλόκαιρο, για την ομάδα μας.
Τι θα δούμε φέτος ;
Τα φιλικά παιχνίδια τελείωσαν και την επόμενη Κυριακή αρχίζει το πρωτάθλημα. Όμως, το ρόστερ της ομάδας δεν έχει πάρει ακόμα την τελική μορφή του και μένει να δούμε τις προσθήκες και τις αποχωρήσεις που θα υπάρξουν μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου. Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε έναν ηγέτη για το κέντρο της άμυνας και έναν πλάγιο επιθετικό, που θα μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Η ομάδα δεν πείθει…
Με προβλημάτισε η εικόνα της ομάδας στο παιχνίδι της πρεμιέρας κόντρα στον Πανιώνιο, σκέφτηκα ότι αρχή είναι ακόμα και δεν έγραψα τίποτα. Μία βδομάδα αργότερα, στο παιχνίδι του ΟΑΚΑ κόντρα στον Λεβαδειακό ήμασταν ακόμα χειρότεροι. Η ομάδα δεν πείθει με την αγωνιστική εικόνα που δείχνει ως τώρα και πρέπει να βελτιωθεί, πριν αρχίσουν οι γκέλες. Τα τερτίπια της μπάλας μας ευνόησαν αυτή τη φορά, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε πάντα τυχεροί.
Ζητείται μεταμόρφωση… επειγόντως !
Τρίτο παιχνίδι και τρίτη νίκη στο πρωτάθλημα, αλλά αυτό που είδαμε κόντρα στον Πλατανιά απέχει πολύ από αυτό που θα θέλαμε να δούμε. Δεν ξέρω πόσο πιθανό είναι να έχουμε στην πρεμιέρα του Champions League μία εντελώς διαφορετική εικόνα, αλλά σίγουρα δεν είναι καθόλου εύκολη μία θεαματική μεταμόρφωση της ομάδας μας. Ζητείται ένα μεγάλο θαύμα για να φύγουμε χαρούμενοι από το γήπεδο με ένα θετικό αποτέλεσμα το βράδυ της Τετάρτης, μετά από τον αγώνα κόντρα στους πρωταθλητές Γερμανίας.
Μέσα πάμε καλά…
Νικήσαμε και στην Ξάνθη, οπότε είμαστε στην κορυφή της βαθμολογίας του πρωταθλήματος, χωρίς απώλειες μετά από τέσσερις αγώνες, παρά τις μέτριες εμφανίσεις που έχουμε κάνει. Αν και χάσαμε δίκαια στο παιχνίδι της πρεμιέρας του Champions League, το τελικό σκορ ήταν πολύ βαρύ και άδικο… Όμως, η ζωή συνεχίζεται και η επόμενη πρόκληση λέγεται Arsenal. Μπορούμε να νικήσουμε μέσα στο “Emirates” ;
Θρυλική βραδιά στο “Emirates”
Δεν είναι πλέον και πολύ σπάνιες οι εκτός έδρας νίκες σε αγώνες του Champions League, αλλά όταν κερδίζεις μέσα στο “Emirates” έχει άλλη γλύκα. Μακάρι να έχουμε και την ανάλογη συνέχεια, αφού μία νίκη – όσο μεγάλη και αν είναι – δίνει μόνον τρεις βαθμούς… Όμως, να βάλεις τρία γκολ μέσα στο Λονδίνο δεν είναι εύκολη υπόθεση, ούτε είναι κάτι που γίνεται κάθε μέρα.
Έξι στα έξι… χαλλλλαρά !
Τον Φλεβάρη του 2012 ήταν ο Αμπντούν και ο Μιραλάς, τώρα πήραν σειρά ο Ιντέγε και ο Μιλιβόγεβιτς να σκοράρουν νωρίς-νωρίς και να παγώσουν την Τούμπα, δείχνοντας ποιος είναι το αφεντικό. Καλά το πάει ως τώρα ο Μάρκο Σίλβα και ελπίζουμε σε ακόμα καλύτερη συνέχεια, αφού έχουμε καλομάθει στους τίτλους και δεν μας αρκούν αυτοί… Θέλουμε να βλέπουμε και καλό ποδόσφαιρο από την ομάδα μας.
Μας είχαν πρήξει !
Τόσες παροιμίες υπάρχουν για να μας συνετίζουν και να αποφεύγουμε τα μεγάλα λόγια, αλλά κάποιοι δεν εννοούν να καταλάβουν. Λένε και ξαναλένε τα ίδια και τα ίδια, προσπαθώντας να φανούν σπουδαίοι, ενώ ξέρουν ότι δεν είναι… “Ερχόμαστε” και “ερχόμαστε” μας έλεγαν ξανά και ξανά, μας τα έκαναν καρπούζια μέχρι να πάρουν απόψε αυτό που γύρευαν: μία ξεγυρισμένη τεσσάρα του ΘΡΥΛΟΥ στην ΑΕΞάρα.
Πάμε παρακάτω !
Ποια Ντινάμο και ποιος Ατρόμητος, ποιο Ζάγκρεμπ και ποιο Περιστέρι… Το θέμα είναι να κάνεις καλά τον Παράσχο και τον Πλατανιά. Εννοείται ότι κάνω πλάκα, αφού το πρώτο παιχνίδι του Κυπέλλου έδωσε την ευκαιρία στον Μάρκο Σίλβα να τεστάρει σε ένα επίσημο παιχνίδι τους παίχτες που δεν αγωνίζονται στα παιχνίδια του πρωταθλήματος και της Ευρώπης. Το κέρδος από το παιχνίδι είναι η καλή εμφάνιση και τα δύο γκολ του Ερνάνι, που μπορούν να τον βοηθήσουν για να αφήσει πίσω τις μέτριες εμφανίσεις του.
Βουλώστε όλα τα στόματα !
Μετά τις νίκες στη Βέροια, κόντρα στη Ντινάμο και στον Ηρακλή, έχουμε δέκα νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια στο πρωτάθλημα και εννιά βαθμούς σε τέσσερα παιχνίδια στο Champions League, την ένατη θέση στο φετινό ranking της UEFA και την 21η θέση στην επίσημη ευρωπαϊκή κατάταξη. Όμως, ο Καραφλούζος συνεχίζει να βλέπει φαντάσματα και μιλάει για δικαστήρια. Εμπρός λοιπόν… Μάρκο Σίλβα, ετοίμασέ τους όπως πρέπει, για να πάμε στη Λεωφόρο και να τους βουλώσουμε τα στόματα !
Σ.Σ. Επίτηδες ανεβάζω το post του Αστέρα Τρίπολης για να μην αμφισβητηθεί !
Λέτε να είναι σαμποτάζ από τον καραφλό ;
Εμείς, οι γαύροι, τραγουδάμε: “παίξτε μπάλα, οε…οε…οε…” όταν δεν παίζει καλά η ομάδα μας. Όμως, όπως έχουν έρθει φέτος τα πράματα, πρέπει να λέμε αυτό το τραγούδι στους αντιπάλους μας, αφού φιρί-φιρί το πάνε να βγάλουν δεύτερο τον Πανιώνιο. Είναι ακόμα Νοέμβριος και έχει παγώσει το σύμπαν, με τις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούν στην Παιανία, στους Θρακομακεδόνες και στη Θεσσαλονίκη, μετά από την ενδέκατη συνεχόμενη νίκη του ΘΡΥΛΟΥ κόντρα στους Αρκάδες.
Άδοξο τέλος…
Για να βρεθούμε στους ομίλους της επόμενης διοργάνωσης του Champions League, πρέπει να πάρουμε το πρωτάθλημα και να είμαστε πανέτοιμοι για τις μάχες του επόμενου Αυγούστου. Πολύ μακριά το πήγα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια και η μιζέρια που επικρατεί στις εγχώριες διοργανώσεις δεν μας βοηθάει καθόλου… Μετά την ήττα από την Arsenal, δεν συνεχίζουμε στο Champions League και θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο στο Europa League.
15/15 μέσα στο 2015
Απ’ όσο ξέρω, αυτό δεν είχε ξαναγίνει ποτέ στην πολύχρονη ιστορία της ομάδας μας. Όμως, για όλα τα πράγματα υπάρχει η πρώτη φορά και η ομάδα του Μάρκο Σίλβα, νικώντας τον Πανθρακικό, τον Παναιτωλικό και την Καλλονή, κατάφερε να πετύχει ένα σπουδαίο ρεκόρ, παρ’ ότι παρουσίασε αγωνιστική κάμψη στα τελευταία παιχνίδια. Δεν σταματάμε εδώ, αλλά κοιτάμε πάντα με αισιοδοξία προς το μέλλον… Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, γι’ αυτό περιμένουμε από τον Άγιο Βασίλη να μας φέρει έναν Μέλμπεργκ, έναν Κοβάσεβιτς και έναν Μιραλάς.
ΥΓ. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα δημοσιευτεί ο Καζαμίας του 2016 από τη στήλη. Να το θυμάστε !
