“Το είχα δει το όνειρο και δεν με εξέπληξε τίποτα απ’ όσα είδαμε στο χτεσινό παιχνίδι. Η ομάδα μας απέχει πολύ από το επίπεδο που θα έπρεπε να βρίσκεται… Δεν μιλάω για την ομάδα που ονειρευόμαστε, αλλά για το ελάχιστο που θα έπρεπε να έχουμε αυτή την εποχή” γράφει ο dp11.
Δεν γουστάρω καθόλου τις εκφράσεις του τύπου “εγώ, σας τα έλεγα” και απεχθάνομαι τις αποδοκιμασίες επί δικαίων και αδίκων. Είναι ανεπίτρεπτο να παίζεται το παιχνίδι, να ψάχνουμε έστω ένα γκολ και να γιουχάρουμε τους παίχτες, αντί να τους ενθαρρύνουμε για να το πετύχουν. Είπαμε να είμαστε απαιτητικοί, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε κι εμείς υποχρεώσεις, όχι μόνον οι παίχτες, οι προπονητές και οι διοικητικοί παράγοντες.
Καθώς το παιχνίδι πλησίαζε προς το τέλος και ακούγονταν αποδοκιμασίες, έκανα τον παραλληλισμό με αυτά που θα ακούγαμε από τις εξέδρες σε ένα παιχνίδι των εγχώριων αντιπάλων μας (στη Λεωφόρο, στο ΟΑΚΑ ή στην Τούμπα). Καμία σχέση με αυτά που ακούγονταν χτες από τις εξέδρες του “Γ.Καραϊσκάκης”, δυστυχώς για εμάς… Έχουμε κακομάθει και γίναμε πανηγυρτζήδες, αυτή είναι η αλήθεια. Όταν η ομάδα δεν είναι όπως τη θέλουμε, δεν είμαστε οπαδοί της, φερόμαστε σαν αντίπαλοί της, για να μην πω ότι την εχθρευόμαστε κιόλας. Όμως, έτσι δεν γίνεται δουλειά !
Η ομάδα ξεκίνησε με όρεξη και με αρκετή διάθεση στο παιχνίδι. Ευτυχώς για εμάς, δεν έγινε η στραβή στην αρχή του παιχνιδιού, όταν έγινε ένα λάθος στο κέντρο και ένας αντίπαλος επιθετικός βρέθηκε απέναντι στον Καπίνο που έπεσε στα πόδια του. Αν τον έβρισκε και είχαμε πέναλτι και αποβολή, η υπόθεση της πρόκρισης θα ήταν χαμένη από χέρι.
Είχαμε 2-3 περιπτώσεις που θα μπορούσαμε να σκοράρουμε, αλλά εκεί φάνηκε η ανετοιμότητα της ομάδας. Δεν επιτρέπονται τόσα καθοριστικά λάθη στις τελικές πάσες από παίχτες της αξίας του Φορτούνη και του Μιλιβόγεβιτς. Όμως τα λάθη έγιναν, το γρήγορο γκολ δεν ήρθε και οι αντίπαλοι άρχισαν να βγαίνουν από το καβούκι τους και να γίνονται απειλητικοί. Έπρεπε να κρατήσουμε οπωσδήποτε το μηδέν παθητικό και, τουλάχιστον, αυτό το καταφέραμε. Επιθετικά ήμασταν εντελώς ακίνδυνοι και έτσι δεν μπορείς να πάρεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δεν μας καταδικάζει το χτεσινό αποτέλεσμα, δεν έχουμε κανένα θηρίο απέναντί μας. Όμως, πρέπει να πάμε στο Ισραήλ με διαφορετικό αγωνιστικό πλάνο, με περισσότερο πείσμα και με τη διάθεση να πεθάνουμε μέσα στο γήπεδο για να προκριθούμε. Οι προπονητές πρέπει να δουλέψουν πολύ και σε πολλούς τομείς, ξεκινώντας από την ψυχολογία των παιχτών μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλό, όταν οι παίχτες παίζουν με κατεβασμένα κεφάλια και με χαλαρές συνειδήσεις, όταν δεν αντέχουν το βάρος της φανέλας που φοράνε και δεν έχουν συναίσθηση του διακυβεύματος.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, πρέπει να κατεβάζουμε πιο γρήγορα τη μπάλα από την άμυνα προς την επίθεση, να έχουμε περισσότερη κίνηση στον χώρο και να μην αποφεύγουμε τις επιθέσεις κατά μέτωπο. Παίζοντας παράλληλο ποδόσφαιρο, για να διατηρούμε την κατοχή της μπάλας και να σπαταλάμε άσκοπα τον χρόνο, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε επικίνδυνες καταστάσεις για την αντίπαλη εστία.
Ξέρω την ερώτηση που έχετε στο στόμα: έχουμε τους παίχτες για να κάνουμε αυτά που θέλουμε ;
Δεν ξέρω να μασάω τα λόγια μου και θα απαντήσω ευθέως στο ερώτημα: έχουμε βασικές ελλείψεις και επιπλέον δεν εκμεταλλευόμαστε σωστά ούτε αυτούς που υπάρχουν στο ρόστερ. Το πρώτο που λείπει από την ομάδα είναι οι παίχτες με έντονη προσωπικότητα και με ηγετικές ικανότητες, όπως και οι παίχτες με τσαμπουκά και με αστείρευτες ψυχικές δυνάμεις. Επιπλέον, δεν έχουμε σκόρερ και γρήγορους επιθετικούς, που θα περάσουν σαν σταματημένο τον αντίπαλο αμυντικό και θα δημιουργήσουν αριθμητικό πλεονέκτημα.
Το ποδόσφαιρο πλέον ακολουθεί κατά πόδας τις αγωνιστικές μεθόδους του μπάσκετ, με τις σφιχτές άμυνες και τις λίγες φάσεις στην κόντρα επίθεση. Οι αντίπαλοί μας είναι αυτοί που είδαμε, μία σφιχτοδεμένη ομάδα που θυμίζει την ομάδα του Ρεχάγκελ και ποντάρει στη μία ευκαιρία για να πάρει το αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι θα παίξει λίγο πιο ανοιχτά στο γήπεδό της, αλλά δεν πρόκειται να ρισκάρει τα νώτα της. Έτσι και φάμε πρώτοι γκολ, αντίο ζωή !
Δεν θα κάνω ατομική κριτική στους παίχτες, ούτε στον προπονητή της ομάδας. Έχω την υπομονή να περιμένω και το δεύτερο παιχνίδι, με την ελπίδα ότι θα καταφέρουμε κουτσά-στραβά να πάρουμε την πρόκριση. Όμως, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η ομάδα θέλει παίχτες για να καταφέρει να μπει στους ομίλους του Champions League και για να διατηρήσει τα πρωτεία στις εσωτερικές διοργανώσεις. Αν κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια, η χρονιά δεν θα είναι καθόλου καλή.
Αυτά που διάβασα ότι είπε ο Μαρινάκης στα αποδυτήρια, μετά το τέλος του αγώνα, μπορεί να φέρουν ένα πρόσκαιρο αποτέλεσμα. Ακόμα κι αν συμβεί αυτό, που το θέλουμε και το ευχόμαστε, η επόμενη μέρα πρέπει να περιλαμβάνει δράσεις και αποφασιστικές κινήσεις από την πλευρά του Προέδρου της ομάδας μας. Με πορδές αυγά δεν βάφονται και αυτό πρέπει να το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Ο κόσμος, εκτός από τις υποχρεώσεις που ανέφερα στην αρχή, έχει και απαιτήσεις από αυτούς που διαχειρίζονται τις τύχες της ομάδας μας. Περιμένουμε να δούμε και θα τους κρίνουμε δίκαια αλλά αυστηρά !
