Καλησπέρα σε όλους τους φίλους! Αγνώριστος πάλι ο Θρύλος, που πλέον αρχίζει να μας συνηθίζει σε ιδιαίτερα έντονα σκαμπανεβάσματα από παιχνίδι σε παιχνίδι. Διαφορετικές διοργανώσεις βέβαια, διαφορετικές ομάδες, διαφορετικές συνθήκες αλλά ακόμα και αν συνυπολογίσουμε όλα αυτά, για τέτοιες εμφανίσεις σαν την σημερινή (χθεσινή) δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Λάθη πολλά, από όλους τους εμπλεκόμενους, συνέθεσαν το σκηνικό που διαδραματίστηκε στο γήπεδο “Γ.Καραισκάκης”.
Ας προχωρήσουμε σιγά σιγά όμως στα ουσιαστικά.. Ο Μίτσελ παρέταξε τον Ολυμπιακό με διάταξη 4-1-2-3 που κατά την διάρκεια του παιχνιδιού μετατρεπόταν σε 4-4-2. Συγκεκριμένα, η ομάδα αγωνίστηκε με τον Κάρολ κάτω από τα δοκάρια και τους Μανιάτη, Λυκογιάννη στα πλάγια της αμυντικής γραμμής, δεξιά και αριστερά αντίστοιχα, ενώ το δίδυμο των στόπερ συνέθεσαν οι Κοντρέρας και Σιόβας. Στον χώρο της μεσαίας γραμμής χρησιμοποιήθηκε ο Φέισα σε ρόλο αμυντικού χαφ ενώ μπροστά του επιλέχθηκαν οι Μασάδο και Γκρέκο σαν εσωτερικοί μέσοι. Στην δεξιά πτέρυγα του Ολυμπιακού χρησιμοποιήθηκε ο Βλαχοδήμος ενώ αριστερά ο Τζεμπούρ, με τον Μήτρογλου να αγωνίζεται στην επίθεση του Ολυμπιακού.
Αυτή έδειχνε να είναι η αρχική σκέψη του Μίτσελ αλλά μέσα στο γήπεδο δεν βγήκε κάτι τέτοιο, κυρίως λόγω της ελλιπέστατης βοήθειας όλης της ομάδας στην αριστερή πλευρά και συγκεκριμένα στον Λυκογιάννη αλλά και λόγω των επιθετικών βλέψεων που στην θεωρία είχε η ομάδα με συνέπεια να βλέπουμε τον Τζεμπούρ να συγκλίνει διαρκώς και να αγωνίζεται στο πλάι του Κώστα Μήτρογλου, χωρίς όμως ταυτόχρονα να μπορεί ο Γκρέκο να καλύψει το κενό που δημιουργούσε αυτή η κίνηση.
Από την πλευρά του, ο Ιγκνάθιο Μαρτίνεθ παρέταξε την ομάδα του με διάταξη 4-2-3-1. Την εστία υπερασπίστηκε ο Νάβας, ενώ στην αμυντική γραμμή, από δεξιά προς τα αριστερά, αγωνίστηκαν οι Ρόντας, Νταβίντ Ναβάρο, Μπαγιεστέρος, Χουανφράν. Το δίδυμο των ανασταλτικών μέσων αποτέλεσαν οι Ιμπόρα και Μίτσελ με τον Μπαρκέρο να αγωνίζεται λίγα μέτρα πιο μπροστά. Στα φτερά αγωνίστηκαν οι Πέδρο Ρίος και Ρουμπέν Γκαρθία, δεξιά και αριστερά αντίστοιχα, με τον Μάρτινς μοναδικό προωθημένο. Ξεκάθαρα το πλάνο του Μαρτίνεθ ήταν πιο αμυντικό με πολύ πιο ξεκάθαρους ρόλους.
Συγκεκριμένα, η τακτική προσέγγιση του Μίτσελ ήταν εντελώς επιθετική. Το ζητούμενο εξ αρχής για την ομάδα του Ολυμπιακού ήταν να κλείσει την Λεβάντε στα καρέ της και να την πολιορκήσει. Τυχόν ευκαιρίες ή ακόμα καλύτερα τυχόν επίτευξη τέρματος θα σήμαινε άμεσα τεράστια συνδυασμένη πίεση από ομάδα και κόσμο στους αντιπάλους μας. Από την απέναντι πλευρά οι αρχικές οδηγίες ήταν να επιδείξουν την απαιτούμενη συνοχή στις γραμμές τους και να παίζουν γρήγορα την κόντρα επίθεση, κυρίως από τις πτέρυγες στις οποίες υπήρχε δεδομένο πρόβλημα, γνωστό από το πρώτο ματς στην έδρα των Ισπανών. Σε μία από αυτές μάλιστα ευτύχησαν να πετύχουν ένα πολύ γρήγορο γκολ και το ματς να λογίζεται πλέον ως μη γενόμενο…
Με δεδομένο πλέον το γρήγορο γκολ, η μορφή του αγώνα άλλαξε δραματικά. Περισσότερο θύμισε φιλικό προετοιμασίας παρά επαναληπτικό αγώνα για την φάση των «32» του Europa League, οπότε κάθε προσπάθεια για ανάλυση της τακτική προσέγγισης των δύο ομάδων, πάει περίπατο…
Σαν μετά Χριστών προφήτες όμως και λόγω ότι το ματς δεν σηκώνει περαιτέρω ανάλυση.. ας επικεντρωθούμε στα τρία πιο σημαντικά λάθη του προπονητή μας, για να κάνουμε έναν τελευταίο απολογισμό της στρατηγικής μας.
Πρώτον.. Μία εβδομάδα μετά το στραπάτσο όλης της αριστερής πλευράς στην Ισπανία, είδαμε την ομάδα να παρατάσσεται με ένα άκρως επιθετικό σχήμα, στην οποία δεν χώρεσε αριστερό εξτρέμ!! Ουσιαστικά, στο πρώτο ημίχρονο ο Λυκογιάννης είχε αναλάβει όλη την αριστερή πλευρά αγωνιζόμενος ως full-back. Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν να αναβιώσει το κίνημα… «Δεν πληρώνω» αφού από την δεξιά πλευρά της Λεβάντε, ο Ρίος-Αντίριος δεν σταμάτησε ούτε μία φορά να οργώνει ανενόχλητος την άμυνα μας.
Δεύτερον, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η Λεβάντε θα παίξει πολύ κλειστά και συγκεντρωμένα στην μεσαία γραμμή και θες φυσικά να ανεβάσεις την γραμμή της άμυνας αρκετά ψηλά, δεν γίνεται να επιλέγονται τα δύο πιο αργά στόπερ μας για να αναχαιτίσουν τον Μάρτινς. Κάποιες στιγμές, μέσα από το γήπεδο, πραγματικά φαινόταν σουρεαλιστικές οι προσπάθειες των αμυντικών μας.
Τέλος, από την στιγμή που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στον Πάντελιτς, απαγορεύεται να ξεκινήσεις με τα μοναδικά δύο σεντερ-φορ της ομάδας και να μην έχεις από την αρχή τρόπο να αλλάξεις την μορφή του αγώνα. Ακόμα και να μην δεχόμασταν το τέρμα τόσο νωρίς, κοιτώντας τον πάγκο, πραγματικά δεν μπορούσες να διακρίνεις ποια αλλαγή ήταν αυτή που θα τονώσει την επιθετική δραστηριότητα μας στο δεύτερο ημίχρονο.
Υ.γ.1 Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει κάτι δραστικό με την διαιτησία..
Υ.γ.2 Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει πραγματικά ότι ο Ζαρντίμ θα είχε χειρότερα αποτελέσματα;;
Υ.γ.3 Με την εμφάνιση του Λυκογιάννη, θα φταίει ο Χολέμπας αν απλά περπατάει από δω και πέρα;;
Υ.γ.4 Η οικονομική κρίση υφίσταται μόνο στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος;;
Υ.γ.5 Ήρθε η ώρα πάντως να αποδείξει και η διοίκηση μερικά πράγματα.. Θα τον στηρίξει τον Μίτσελ σοβαρά ή το καλοκαίρι θα ψάχνουμε προπονητή;;
Υ.γ.6 Αυτό το «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό» που κατά ένα περίεργο λόγο το τραγούδησε η πλειοψηφία του γηπέδου, δεν ήταν λίγο εκτός πραγματικότητας;; Τα σημερινά (χθεσινά) αποτελέσματα δεν ήταν απόρροια άλλων.. ονείρων;; Πολύ πρόσφατων μάλιστα!! Επιθετική ομάδα, ψηλά η άμυνα, θέαμα, νεαρούς παίχτες, Έλληνες ει δυνατόν, δύο σεντερ φορ ταυτόχρονα, κάτω η μπάλα και τα υπόλοιπα σχετικά χιλιοειπωμένα… Ακριβώς αυτά δεν είδαμε;; Δεν τον πιάνεις πουθενά τον κόσμο τελικά…
Υ.γ.7 Για να κάνουμε και λίγο χιούμορ.. Στο 85’, την στιγμή της αλλαγής του Μίτσελ δηλαδή, απογοητευτήκαμε όταν δεν ακούσαμε ότι στην θέση του μπαίνει ο… Βαλβέρδε…
