ΑΦΙΕΡΩΜΑ Ζάρκο Πάσπαλι : Φίλος για μένα, κι όχι εχθρός…
PICS & VIDEOS : Όταν ο Ζάρκο έβαλε 46 πόντους!!!!
Κατά καιρούς, υπήρξαν αρκετοί παίκτες που ”τόλμησαν” να μεταπηδήσουν από τον ένα αιώνιο αντίπαλο στον άλλο. Λίγοι όμως δίχασαν πραγματικά ακόμα και τους ίδιους τους οπαδούς του ”απατημένου”. Μια τέτοια, ιδιαίτερη περίπτωση θα θυμηθούμε απόψε, ξετυλίγοντας το χρυσο κουβάρι της ερυθρόλευκης Ιστορίας. Κυρίες και κύριοι, ο αναμορφωτής του μπασκετικού τμήματος του συλλόγου μας, Ζάρκο Πάσπαλι…..
Γεννημένος στις 27 Μαρτίου 1966 στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Μαυροβουνίου, ξεκίνησε να αγωνίζεται το 1984 στη Μπουντούτσνοστ της Ποντγκόριτσα. Οι τρομερές εμφανίσεις του ψηλόλιγνου νεαρού ξανθομάλλη , τον οδήγησαν στην πρώτη μεγάλη μεταγραφή της καριέρας του.Το άστρο του, δεν άργησε καθόλου να φανεί , από την αρχή της καριέρας του στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, όπου αγωνίστηκε από το 1986 έως το 1989. Με τους ”νεκροθάφτες”, κατέκτησε το κύπελλο Κόρατς καθώς και πρωτάθλημα και κύπελλο Γιουγκοσλαβίας παρέα με το Βλάντε Ντίβατς και τον Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς.
Το 1989 , σε ηλικία 23 χρόνων και δίχως να επιλεγεί ποτέ σε ντραφτ,έκανε το μεγάλο άλμα για τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ για λογαριασμό των Σαν Αντόνιο Σπερς, στους οποίους δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί. Αιτία, κυρίως η κακή εξωγηπεδική ζωή του που ήταν άμεσα συνδυασμένη με το τσιγάρο και την πίτσα. Αγαπήθηκε πολύ από τους φίλους της ομάδας,των ”σπιρουνιών”, αλλά ο επαγγελματισμός είναι αυστηρός πέρα από τον Ατλαντικό και έτσι ο Ζάρκο επιστρέφει στα πάτρια εδάφη, και πάλι στην Παρτιζάν ,όπου παρέα με τους Τζόρτζεβιτς και Ντανίλοβιτς προσπάθησαν ανεπιτυχώς να σταματήσουν την κυριαρχία της Γιουγκοπλάστικα των Ντίνο Ράτζα και Τόνι Κούκοτς….
Βρισκόμαστε εν έτει 1991 και ο μπασκετικός Ολυμπιακός, βολοδέρνει στα χαμηλά πατώματα του βαθμολογικού πίνακα της Α1. Ευτυχώς, τα ηνία της ομάδας έχει αναλάβει ο πρόεδρος των προέδρων, Σωκράτης Κόκκαλης, που φροντίζει να αποσπάσει το ”ναι” του Γιάννη Ιωαννίδη, πρώην παίκτη και προπονητή του Άρη Θεσσαλονίκης. Ο ”ξανθός”, διαπιστώνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να προσεγγίσει τον σούπερ στάρ του Γιουγκοσλαβικού μπάσκετ, Ζάρκο Πάσπαλι και τον ζητά επιτακτικά από τον πρόεδρο. Εκείνος, δεν του χαλάει το χατήρι και έτσι τον ντύνει στα ερυθρόλευκα. Υπό τις οδηγίες του Γιάννη Ιωαννίδη και με τον Ζάρκο στην πρώτη χρονιά του να σκοράρει 32 πόντους κατά μ.ο. ο Ολυμπιακός ξαναγεννιέται και φτάνει στον τελικό του πρωταθλήματος, τον οποίο έχασε μετά από σκληρές μάχες από τον ΠΑΟΚ.
Την επόμενη σεζόν 1992-1993 ο Ολυμπιακός με πρωταγωνιστή και πάλι τον Πάσπαλι και με τη βοήθεια του Μπέρι κατακτά το πρωτάθλημα απέναντι στον ενισχυμένο Παναθηναϊκό των Γκάλη, Βράνκοβιτς και Σοκ, ενώ αποκλείεται ένα βήμα πριν το φάιναλ φορ του Πειραιά για την Ευρωλίγκα από τη Λιμόζ.
Η σεζόν 1993-1994 βρίσκει τον Θρύλο να είναι μια από τις ισχυρότερες ομάδες της Ευρώπης. Με Πάσπαλι, τον ΝΒΑερ Τάρπλεϊ και τον Παναγιώτη Φασούλα να βρίσκονται στο ζενίθ της ευρωπαϊκής τους καριέρας και τους νεαρούς Σιγάλα, Τάρλατς, Τόμιτς, Νάκιτς να έχουν αποκτήσει την ωριμότητα για να μπουν σε τροχιά πρωταθλητισμού, ο Ολυμπιακός φτάνει με κεκτημένη ταχύτητα στον τελικό της Ευρωλίγκα στο Τέλ Αβίβ κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό.Στον μεγάλο τελικό κόντρα στην Μπανταλόνα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και του ανεκδιήγητα τυχερού χοντρο- Κορνήλιου Τόμπσον, ο Ζάρκο χρεώθηκε την ευθύνη της μεγαλύτερης ίσως μπασκετικής αποτυχίας στην ιστορία του Ολυμπιακού, καθώς έχασε το τρόπαιο από μια ομάδα που όλοι πίστευαν ότι ο Ολυμπιακός θα συντρίψει δια περιπάτου. Όμως η αλήθεια ήταν διαφορετική, καθώς ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε για τα 7 τελευταία λεπτά με το Ζάρκο να αστοχεί σε κρίσιμες βολές, αλλά και σε αρκετές προσπάθειες για σουτ. Και μιλάμε για μια ομάδα με Τάρπλει, Τόμιτς, Νάκιτς, Σιγάλα, Τάρλατς, έτσι? Αμαρτία να χρεωθεί όλα τα δεινά ο Ζάρκο. Παρόλα αυτά,στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδος και αποχώρησε από τον Ολυμπιακό μας. Πλήρωσε το μάρμαρο των χαμένων βολών του όμως για τον γράφοντα το κείμενο, η προσφορά του σε χαλεπούς καιρούς στον σύλλογο, εκμηδένισε ακόμα και την απευκταία μετακίνησή του στον αιώνιο αντίπαλο.
Έτσι λοιπόν, μετά από μια επεισοδιακή διαφωνία του με την τότε διοίκηση, που επίτηδες του προσέφερε πολύ λιγότερα από όσα πραγματικά άξιζε, η σεζόν 1994-1995 τον βρίσκει στο μεγάλο αντίπαλο Παναθηναϊκό. Με το ξεκίνημα της σεζόν ο ΠΑΟ κερδίζει τον Ολυμπιακό για το κύπελλο και ο Πάσπαλι, που ήταν πρωταγωνιστής, γίνεται κόκκινο πανί για τους φίλους του Ολυμπιακού . Η αστοχία του αποδεικνύεται για άλλη μια φορά καθοριστική, καθώς στο κρίσιμο παιχνίδι της κανονικής περιόδου απέναντι στον Ολυμπιακό ο Πάσπαλι αστοχεί και πάλι σε κρίσιμη βολή και ο Παναθηναϊκός χάνει το πλεονέκτημα έδρας που έχει σαν συνέπεια να χάσει και το πρωτάθλημα από τον Θρύλο. Το κάρμα του όμως είχε κέφια, κι έτσι οι 2 αιώνιοι με τον Ζάρκο σε λάθος στρατόπεδο, αναμετρώνται εκ νέου στον ημιτελικό της Ευρωλίγκας, όπου ο Ζάρκο αποχωρεί ξανά ηττημένος! Μετά το Τελ Αβίβ, και η Σαραγόσα έμαθε τι συμβαίνει όταν σφυρίζουν ξένοι διαιτητές το ελληνικό ”κλάσικο”….
Την επόμενη χρονιά ο Πανιώνιος του ”μάτζιστερ” Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν η ομάδα που κέρδισε από το πέρασμα του Ζάρκο καθώς με τη βοήθειά του κατέκτησε την τρίτη θέση.
Στο τέλος της σεζόν οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα ώθησαν τους Ατλάντα Χωκς να του δώσουν την ευκαιρία να δοκιμαστεί και να αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Για εξωαγωνιστικούς λόγους η απόδοση του έπεσε και πάλι και δεν κατάφερε να ξαναγωνιστεί τελικά στο ΝΒΑ, αγωνίστηκε όμως στη Γαλλική Ρασίνγκ Παρί την οποία βοήθησε να κερδίσει το πρωτάθλημα μετά από 43 χρόνια!!!
Τη σεζόν 1997-1998 επιστρέφει στην αγαπημένη του Ελλάδα για τον Άρη με τον οποίο κέρδισε το κύπελλο Ελλάδος και δεν εγκατέλειψε όπως πολλοί συμπαίκτες λόγω των χρεών που είχε η ομάδα απέναντι σε όλους τους αθλητές της.
Τελευταία του στάση τη σεζόν 1998-1999 στη Βίρτους Μπολόνια, στην οποία μετά από προβλήματα υγείας λόγω της μεγάλης του εξάρτησης από το κάπνισμα και τραυματισμών, έκανε απογοητευτικές εμφανίσεις και οι Ιταλοί τον αποδέσμευσαν στα μισά της σεζόν.
Έτσι, ο μεγάλος αυτός καλαθοσφαιριστής σταμάτησε το μπάσκετ σε ηλικία μόλις 32 ετών. Σίγουρα πολλοί από εμάς που τον προλάβαμε στον Θρύλο μας, έχουμε μια πικρία για το γεγονός ότι προτίμησε να πάει στον ΠΑΟ αντί για οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Όμως, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ούτε την τρομακτική προσφορά του σε χρόνια με συμπαίκτες τύπου Παπαδάκη και Αντώνη Σταμάτη, ούτε την ταπεινωτική προσφορά που του έδωσε η τότε διοίκηση εν είδη ”τιμωρίας”. Εξάλλου, και ο Δεληκάρης πήγε στον ΠΑΟ, αλλά υπάρχει έστω και ένας γαύρος να μην τον αγαπάει? Θέλω να καταλήξω ότι ο πανδαμάτορας χρόνος, μαλάκωσε και στην δική μου ψυχή τον τότε εφηβικό μου θυμό.Μεγάλη υπόθεση, που οι νεότεροι μάλλον δεν καταλαβαίνουν και δεν έχω και αυτή την απαίτηση. Όπως και να έχει, η φανέλλα με το 8 τιμήθηκε και με το παραπάνω από αυτόν τον τεράστιο μπασκετμπολίστα. Ανήκει δικαιωματικά στο πάνθεον των καλύτερων ξένων που έχουν αγωνιστεί με την λατρεμένη μας ερυθρόλευκη. Και είμαι βέβαιος πως αν τον δώ σήμερα μπροστά μου, θα τρέξω να τον αγκαλιάσω σαν τότε που σκόραρε 46 πόντους απέναντι στον Πανιώνιο, και με ”ανάγκασε” να αγαπήσω επιτέλους το μπασκετικό μας τμήμα και να μην δηλώνω Άρης στην καλαθόσφαιρα….
